فرگشت بلندمدت ( به انگلیسی: Long Term Evolution، کوته نوشت: LTE ) ، که معمولاً با عنوان «4G and LTE» بازاریابی می شود، استانداردی برای انتقال پرسرعت داده های بی سیم برای تلفن همراه و ترمینال های داده است.
از سال ۲۰۱۹ میلادی این فناوری به تدریج در حال جایگزین شدن با نسل پنجم ارتباطات سیار سلولی ( 5G ) شده است.
این فناوری مبتنی بر فناوری های سامانهٔ جهانی ارتباطات سیار ( جی اس ام ) ، سرعت داده افزایش یافته برای تحول جی اس ام ( EDGE ) و UMTS/HSPA است که سرعت و ظرفیت انتقال را با استفاده از رابط رادیویی متفاوت و همچنین توسعه هستهٔ شبکه، افزایش داده است. [ ۱] [ ۲]
این استاندارد توسط 3GPP ( پروژه مشارکتی نسل سوم شبکه تلفن همراه ) توسعه داده شده است که در سری مدارک نسخهٔ ۸ و با اندکی تغییرات در نسخهٔ شمارهٔ ۹ آمده است. نخستین راه اندازی تجاری و عمومی این فناوری در ۱۴ دسامبر ۲۰۰۹ و مربوط به شرکت تلیا کمپانی در دو شهر اُسلو و استکهلم بوده است.
فناوری فرگشت بلندمدت در واقع مسیر طبیعی ارتقا و توسعهٔ اپراتورهای شبکه بی سیم است که با هر دو شبکهٔ GSM و UTMS و همچنین شبکه های دسترسی چندگانه تقسیم کدی ۲۰۰۰ ( CDMA2000 ) مانند شرکت بی سیم «وِرایزِن» ( ورایزن وایرلس ) اداره می شوند. این شرکت در سال ۲۰۱۰ ( میلادی ) نخستین شبکهٔ فرگشت بلندمدت را در اندازه گسترده در آمریکای شمالی راه اندازی کرد و شرکتی ژاپنی نیز وعدهٔ تغییر فناوری به فناوری فرگشت بلندمدت را اعلام کرد. شرکت «ایرتل» ( Airtel ) نیز این سرویس را در آوریل سال ۲۰۱۲ در کشور هند راه اندازی نمود؛ بنابراین این فناوری، نخستین استاندارد واقعاً جهانی برای ارتباطات است، البته با استفاده از باندهای فرکانسی متفاوت در کشورهای گوناگون که تنها آن دسته از دستگاه های سیار که از پهنای باند متفاوت پشتیبانی می کنند پاسخگوی این فناوری هستند.
اگرچه فناوری فرگشت بلندمدت اغلب با عنوان نسل چهارم شبکه تلفن همراه ( 4G ) شناخته می شود اما نسخهٔ نخست آن، الزامات فنی تعیین شده توسط کنسرسیوم «پروژهٔ مشارکت نسل سوم تلفن همراه» ( 3GPP ) را در مورد استاندارد نسل جدید خودش که در بخش مخابرات سیار بین الملل پیشرفته ( IMT Advanced ) مطابق با بخش ارتباط رادیویی اتحادیه بین المللی مخابرات ( ITU - R ) است برآورده نمی سازد.
تی دی - ال تی ای ( به انگلیسی: TD - LTE ) نام یکی از استانداردهای دارای شرایط فناوری نسل ۴ اینترنت ثابت است. نام TD - LTE از TDD - LTE گرفته شده که خود این عبارت کوته نوشت Time Division Duplexing – Long Term Evolution است. این فناوری به دو صورت FD - LTE و TD - LTE ارائه می شود. [ ۳] استاندارد TD - LTE از فرگشت فناوری TD - SCDMA به وجود آمده که در آن به جای تقسیم پهنای فرکانسی، دریافت و ارسال را بر روی یک پهنای باند فرکانسی و در بازه های زمانی متفاوت انجام می دهد. با این کار دیگر نیازی به باند محافظ بین بازه های فرکانسی دانلود و آپلود وجود ندارد و می توان از همه گنجایش پهنای باند برای ارسال یا دریافت اطلاعات استفاده کرد؛ بنابراین سرعت ارسال و دریافت اطلاعات در این روش افزایش می یابد. همچنین می توان ظرفیت ارسال و دریافت را با کنترل بازه های زمانی تغییر داد. گزاره Time Division در نام این تکنولوژی به همین موضوع اشاره دارد. [ ۳] فناوری TD - LTE نوعی روش پیاده سازی شبکه اینترنت نسل چهارم است. یکی از مهم ترین گزینه هایی که این اینترنت را از سرویس های اینترنت ADSL و وایمکس و نسل های پیشتر متمایز می کند سرعت بسیار بالا و قطعی بسیار پایین است. [ ۴]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاز سال ۲۰۱۹ میلادی این فناوری به تدریج در حال جایگزین شدن با نسل پنجم ارتباطات سیار سلولی ( 5G ) شده است.
این فناوری مبتنی بر فناوری های سامانهٔ جهانی ارتباطات سیار ( جی اس ام ) ، سرعت داده افزایش یافته برای تحول جی اس ام ( EDGE ) و UMTS/HSPA است که سرعت و ظرفیت انتقال را با استفاده از رابط رادیویی متفاوت و همچنین توسعه هستهٔ شبکه، افزایش داده است. [ ۱] [ ۲]
این استاندارد توسط 3GPP ( پروژه مشارکتی نسل سوم شبکه تلفن همراه ) توسعه داده شده است که در سری مدارک نسخهٔ ۸ و با اندکی تغییرات در نسخهٔ شمارهٔ ۹ آمده است. نخستین راه اندازی تجاری و عمومی این فناوری در ۱۴ دسامبر ۲۰۰۹ و مربوط به شرکت تلیا کمپانی در دو شهر اُسلو و استکهلم بوده است.
فناوری فرگشت بلندمدت در واقع مسیر طبیعی ارتقا و توسعهٔ اپراتورهای شبکه بی سیم است که با هر دو شبکهٔ GSM و UTMS و همچنین شبکه های دسترسی چندگانه تقسیم کدی ۲۰۰۰ ( CDMA2000 ) مانند شرکت بی سیم «وِرایزِن» ( ورایزن وایرلس ) اداره می شوند. این شرکت در سال ۲۰۱۰ ( میلادی ) نخستین شبکهٔ فرگشت بلندمدت را در اندازه گسترده در آمریکای شمالی راه اندازی کرد و شرکتی ژاپنی نیز وعدهٔ تغییر فناوری به فناوری فرگشت بلندمدت را اعلام کرد. شرکت «ایرتل» ( Airtel ) نیز این سرویس را در آوریل سال ۲۰۱۲ در کشور هند راه اندازی نمود؛ بنابراین این فناوری، نخستین استاندارد واقعاً جهانی برای ارتباطات است، البته با استفاده از باندهای فرکانسی متفاوت در کشورهای گوناگون که تنها آن دسته از دستگاه های سیار که از پهنای باند متفاوت پشتیبانی می کنند پاسخگوی این فناوری هستند.
اگرچه فناوری فرگشت بلندمدت اغلب با عنوان نسل چهارم شبکه تلفن همراه ( 4G ) شناخته می شود اما نسخهٔ نخست آن، الزامات فنی تعیین شده توسط کنسرسیوم «پروژهٔ مشارکت نسل سوم تلفن همراه» ( 3GPP ) را در مورد استاندارد نسل جدید خودش که در بخش مخابرات سیار بین الملل پیشرفته ( IMT Advanced ) مطابق با بخش ارتباط رادیویی اتحادیه بین المللی مخابرات ( ITU - R ) است برآورده نمی سازد.
تی دی - ال تی ای ( به انگلیسی: TD - LTE ) نام یکی از استانداردهای دارای شرایط فناوری نسل ۴ اینترنت ثابت است. نام TD - LTE از TDD - LTE گرفته شده که خود این عبارت کوته نوشت Time Division Duplexing – Long Term Evolution است. این فناوری به دو صورت FD - LTE و TD - LTE ارائه می شود. [ ۳] استاندارد TD - LTE از فرگشت فناوری TD - SCDMA به وجود آمده که در آن به جای تقسیم پهنای فرکانسی، دریافت و ارسال را بر روی یک پهنای باند فرکانسی و در بازه های زمانی متفاوت انجام می دهد. با این کار دیگر نیازی به باند محافظ بین بازه های فرکانسی دانلود و آپلود وجود ندارد و می توان از همه گنجایش پهنای باند برای ارسال یا دریافت اطلاعات استفاده کرد؛ بنابراین سرعت ارسال و دریافت اطلاعات در این روش افزایش می یابد. همچنین می توان ظرفیت ارسال و دریافت را با کنترل بازه های زمانی تغییر داد. گزاره Time Division در نام این تکنولوژی به همین موضوع اشاره دارد. [ ۳] فناوری TD - LTE نوعی روش پیاده سازی شبکه اینترنت نسل چهارم است. یکی از مهم ترین گزینه هایی که این اینترنت را از سرویس های اینترنت ADSL و وایمکس و نسل های پیشتر متمایز می کند سرعت بسیار بالا و قطعی بسیار پایین است. [ ۴]
wiki: فرگشت بلندمدت