لایوش دوم ( مجاری: II. Lajos؛ زادهٔ ۱ ژوئیهٔ ۱۵۰۶ - درگذشته ۲۹ اوت ۱۵۲۶ ) پادشاه مجارستان و بوهم از ۱۵۱۶–۱۵۲۶ بود. با مرگ او در طی نبرد موهاچ با عثمانی ها و نداشتن وارث، مجارستان به سه پاره: پادشاهی مجارستان، ترانسیلوانی و عثمانی تقسیم شد.
لایوش پسر اولاسلوی دوم، شاه مجارستان از دودمان لهستانی یاگیلون و همسر سومش آن دو فوآ، شاهزادهٔ فرانسوی و ملکهٔ مجارستان بود که به علت زایمان سخت و زودرس پس از چندی درگذشت ولی نوزاد نارسش زنده ماند. در هفته های بحرانی پس از تولد، او را در شکمبهٔ خوک به عنوان انکوباتور طبیعی نگه داشتند. اولاسلو پیش از مرگ، لایوش را به عنوان شاه مجارستان و بوهم تاجگذاری کرد و در نه سالگی نیز او را به نامزدی ماریا نوهٔ ماکسیمیلیان یکم، امپراتور مقدس روم از دودمان هابسبورگ درآورد. سرپرستی شاه جوان پس از مرگ ماکسیمیلیان بر عهدهٔ گئورگ، مارگراف براندنبورگ - آنسباخ گذاشته شد. عمویش زیگموند یکم ( ۱۵۰۶–۱۵۴۸ ) کوشش کرد، لایوش را از نفوذ هابسبورگ بیرون بیاورد ولی از دربار دور بود و موفق نشد. ماریا در سال ۱۵۲۱ به مجارستان آمد و زوج جوان یک سال را در بوهم گذراندند. [ ۱]
پس از مرگ اولاسلو، وظیفه سنگین دفاع از مجارستان در برابر حملهٔ عثمانی بر شانه های جوان او افتاد. تهدید سال به سال بیش تر می شد تا در ۱۵۲۱ ارتش سلیمان، بلگراد را محاصره کرد و پس از شصت روز با نرسیدن ارتش مجارستان، قلعه و شهر بدون جنگ به دست ترکان افتاد. [ ۱] با جدی شدن تهدیدها لایوش از دول دیگر درخواست کمک کرد که بی فایده بود و در نهایت با ارتشی حدوداً ۲۵٬۰۰۰ نیرو در مقابل ارتش ۵۰٬۰۰۰ نفری عثمانی در نبرد موهاچ در ۲۹ اوت ۱۵۲۶ شکستی سخت خورد و خود نیز جانش را از دست داد. [ ۲]
تنها منبع اصلی در مورد نبرد موهاچ به غیر از منابع عثمانی و گزارش های مختلفی که پس از روز نبرد نوشته شده اند کتابی به قلم ایشتوان بْروداریچ، شاهد نبرد است. وی در کتابش قید کرده است که: «پادشاه دیگر در دایرهٔ دید ما نبود. یا به یکی از صفوف جلویی ملحق شده بود، چون تصمیم بر آن بود که شاه نباید در یک مکان باقی بماند؛ یا کسانی که پشت سر او ایستاده بودند، او را به مکانی دورتر همراهی کرده بودند. هر دو مورد ممکن است … اما مطمئن هستم که وقتی صدای تفنگها بلند شد و جناح راست شروع به عقب نشینی کرد، او از صفوف ما ناپدید شده بود. » خبر موثق درگذشتِ لایوش را تنها شاهد و همراه شاه، اولریک تْسِتریتس، حاجب دربار در ۳۱ اوت به دست ملکه ماریا در روستایی به نام نِسمِی داد؛ که همراه شاه و ایشتوان آتسِل در باران از نبردگاه فرار کرده بود: لایوش که زرهی سنگین بر تن داشت در عبور از یکی از نهرهای دانوب، به داخل آب فرورفته و آتسل برای کمک به دنبالش او نیز غرق شده است. [ ۳] در کنار نظر مورخان سرشناس مجارستان که تأکید بر گفتهٔ تنها شاهد مرگ لایوش دارند، فرضیه های دیگری نیز مبنی بر قتل او مطرح است. [ ۴]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفلایوش پسر اولاسلوی دوم، شاه مجارستان از دودمان لهستانی یاگیلون و همسر سومش آن دو فوآ، شاهزادهٔ فرانسوی و ملکهٔ مجارستان بود که به علت زایمان سخت و زودرس پس از چندی درگذشت ولی نوزاد نارسش زنده ماند. در هفته های بحرانی پس از تولد، او را در شکمبهٔ خوک به عنوان انکوباتور طبیعی نگه داشتند. اولاسلو پیش از مرگ، لایوش را به عنوان شاه مجارستان و بوهم تاجگذاری کرد و در نه سالگی نیز او را به نامزدی ماریا نوهٔ ماکسیمیلیان یکم، امپراتور مقدس روم از دودمان هابسبورگ درآورد. سرپرستی شاه جوان پس از مرگ ماکسیمیلیان بر عهدهٔ گئورگ، مارگراف براندنبورگ - آنسباخ گذاشته شد. عمویش زیگموند یکم ( ۱۵۰۶–۱۵۴۸ ) کوشش کرد، لایوش را از نفوذ هابسبورگ بیرون بیاورد ولی از دربار دور بود و موفق نشد. ماریا در سال ۱۵۲۱ به مجارستان آمد و زوج جوان یک سال را در بوهم گذراندند. [ ۱]
پس از مرگ اولاسلو، وظیفه سنگین دفاع از مجارستان در برابر حملهٔ عثمانی بر شانه های جوان او افتاد. تهدید سال به سال بیش تر می شد تا در ۱۵۲۱ ارتش سلیمان، بلگراد را محاصره کرد و پس از شصت روز با نرسیدن ارتش مجارستان، قلعه و شهر بدون جنگ به دست ترکان افتاد. [ ۱] با جدی شدن تهدیدها لایوش از دول دیگر درخواست کمک کرد که بی فایده بود و در نهایت با ارتشی حدوداً ۲۵٬۰۰۰ نیرو در مقابل ارتش ۵۰٬۰۰۰ نفری عثمانی در نبرد موهاچ در ۲۹ اوت ۱۵۲۶ شکستی سخت خورد و خود نیز جانش را از دست داد. [ ۲]
تنها منبع اصلی در مورد نبرد موهاچ به غیر از منابع عثمانی و گزارش های مختلفی که پس از روز نبرد نوشته شده اند کتابی به قلم ایشتوان بْروداریچ، شاهد نبرد است. وی در کتابش قید کرده است که: «پادشاه دیگر در دایرهٔ دید ما نبود. یا به یکی از صفوف جلویی ملحق شده بود، چون تصمیم بر آن بود که شاه نباید در یک مکان باقی بماند؛ یا کسانی که پشت سر او ایستاده بودند، او را به مکانی دورتر همراهی کرده بودند. هر دو مورد ممکن است … اما مطمئن هستم که وقتی صدای تفنگها بلند شد و جناح راست شروع به عقب نشینی کرد، او از صفوف ما ناپدید شده بود. » خبر موثق درگذشتِ لایوش را تنها شاهد و همراه شاه، اولریک تْسِتریتس، حاجب دربار در ۳۱ اوت به دست ملکه ماریا در روستایی به نام نِسمِی داد؛ که همراه شاه و ایشتوان آتسِل در باران از نبردگاه فرار کرده بود: لایوش که زرهی سنگین بر تن داشت در عبور از یکی از نهرهای دانوب، به داخل آب فرورفته و آتسل برای کمک به دنبالش او نیز غرق شده است. [ ۳] در کنار نظر مورخان سرشناس مجارستان که تأکید بر گفتهٔ تنها شاهد مرگ لایوش دارند، فرضیه های دیگری نیز مبنی بر قتل او مطرح است. [ ۴]
wiki: لایوش دوم