لهجه جهرمی یکی از لهجه های زبان فارسی است. [ ۲] [ ۳] مردم جهرم در استان فارس به این لهجه صحبت می کنند. لهجهٔ سایر مردم ساکن در شرق استان فارس، تا حد زیادی شبیه به این لهجه می باشد. [ ۴] مهم ترین ویژگی این لهجه حذف یک یا دو حرف صامت از آخر کلمات و داشتن واو معرفه است.
لهجه جهرمی دارای ویژگی های زیر است:
• حذف یک یا دو حرف صامت از آخر کلماتی که تنها تلفظ می شوند و به کلمه های دیگر اضافه نمی شوند؛ مثلاً کلماتی مانند «بود»، «گفت»، «رفت» به ترتیب به شکل «بو»، «گُ» و «رَف» تلفظ می شوند.
• آوردن مصوت «و» در آخر اسم نکره برای معرفه کردن؛ مانند «درختو» که بر معرفه بودن آن درخت دلالت می کند. اگر این اسم مفرد به «اِ» یا «آ» ختم شود، به «او» ( ow ) تبدیل می شود، مانند «قرقرو».
• اسم های مختوم به مصوت بلند «آ» اگر در جمله مضاف یا موصوف واقع شوند، مصوت «آ» همراه با کسرهٔ اضافه به مصوت مرکب «ای» ( ey ) بدل می شود؛ مثلاً «جایِ»، «صدایِ» و «کوچه هایِ» به ترتیب به شکل «جِی»، «صدِی» و «کوچه هِی» تلفظ می شوند.
• در کلمات مختوم به «اه» هنگام اضافه شدن به «ی»، گاه «اه» حذف و حرف قبل از «ی» به دو صورت مکسور و مضموم تلفظ می شود؛ مثلاً «سیاهی» و «بخواهی» به ترتیب «سیِی» و «بخِی» تلفظ می شوند.
• گاهی صامت «ق» به صامت «خ» و همچنین «د» به «ذ» تبدیل می شود؛ مثلاً «وخت» و «اذبار» همان «وقت» و «ادبار» هستند.
• ضمیر متصل «ش» در این لهجه به شکل خاصی به جای ضمیر منفصل «او» به کار می رود؛ مثلاً «شَ رفت» به معنی «او رفت» است.
• در لهجهٔ جهرمی «اَ» به جای حرف اضافهٔ «به» به کار می رود؛ مثلاً «اَ من» به معنی «به من» است.
در محله کوشکک جهرم ضمائر مفعولی متصل به فعل را با انجام تغییراتی قبل از فعل می آورند:
• در کلماتی که به حروف بیصدا ختم می شود، حرف آخر ساقط یا خیلی خفیف به گوش می رسد مانند: ( پَ = پس ) و ( گف = گفت ) . [ ۵]
• جهرم
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفلهجه جهرمی دارای ویژگی های زیر است:
• حذف یک یا دو حرف صامت از آخر کلماتی که تنها تلفظ می شوند و به کلمه های دیگر اضافه نمی شوند؛ مثلاً کلماتی مانند «بود»، «گفت»، «رفت» به ترتیب به شکل «بو»، «گُ» و «رَف» تلفظ می شوند.
• آوردن مصوت «و» در آخر اسم نکره برای معرفه کردن؛ مانند «درختو» که بر معرفه بودن آن درخت دلالت می کند. اگر این اسم مفرد به «اِ» یا «آ» ختم شود، به «او» ( ow ) تبدیل می شود، مانند «قرقرو».
• اسم های مختوم به مصوت بلند «آ» اگر در جمله مضاف یا موصوف واقع شوند، مصوت «آ» همراه با کسرهٔ اضافه به مصوت مرکب «ای» ( ey ) بدل می شود؛ مثلاً «جایِ»، «صدایِ» و «کوچه هایِ» به ترتیب به شکل «جِی»، «صدِی» و «کوچه هِی» تلفظ می شوند.
• در کلمات مختوم به «اه» هنگام اضافه شدن به «ی»، گاه «اه» حذف و حرف قبل از «ی» به دو صورت مکسور و مضموم تلفظ می شود؛ مثلاً «سیاهی» و «بخواهی» به ترتیب «سیِی» و «بخِی» تلفظ می شوند.
• گاهی صامت «ق» به صامت «خ» و همچنین «د» به «ذ» تبدیل می شود؛ مثلاً «وخت» و «اذبار» همان «وقت» و «ادبار» هستند.
• ضمیر متصل «ش» در این لهجه به شکل خاصی به جای ضمیر منفصل «او» به کار می رود؛ مثلاً «شَ رفت» به معنی «او رفت» است.
• در لهجهٔ جهرمی «اَ» به جای حرف اضافهٔ «به» به کار می رود؛ مثلاً «اَ من» به معنی «به من» است.
در محله کوشکک جهرم ضمائر مفعولی متصل به فعل را با انجام تغییراتی قبل از فعل می آورند:
• در کلماتی که به حروف بیصدا ختم می شود، حرف آخر ساقط یا خیلی خفیف به گوش می رسد مانند: ( پَ = پس ) و ( گف = گفت ) . [ ۵]
• جهرم
wiki: لهجه جهرمی