[ویکی فقه] مأمور به توصلی. مأمورٌبه توصلی، مأمورٌ به بی نیاز از قصد قربت ، هنگام امتثال می باشد.
مأمورٌ به توصلی، مقابل مأمورٌبه تعبدی بوده و عبارت است از فعلی که خواست مولا به انجام آن در خارج تعلق گرفته است، حتی اگر مأمور در هنگام به جا آوردن آن قصد قربت نکند؛ به بیان دیگر، قصد قربت هنگام انجام آن، در سقوط امر مولا دخالت ندارد، مانند: تطهیر لباس نجس که در آن قصد قربت شرط نیست.
مأمورٌ به توصلی، مقابل مأمورٌبه تعبدی بوده و عبارت است از فعلی که خواست مولا به انجام آن در خارج تعلق گرفته است، حتی اگر مأمور در هنگام به جا آوردن آن قصد قربت نکند؛ به بیان دیگر، قصد قربت هنگام انجام آن، در سقوط امر مولا دخالت ندارد، مانند: تطهیر لباس نجس که در آن قصد قربت شرط نیست.
[ویکی فقه] مأمورٌبه توصلی، مأمورٌ به بی نیاز از قصد قربت ، هنگام امتثال می باشد.
مأمورٌ به توصلی، مقابل مأمورٌبه تعبدی بوده و عبارت است از فعلی که خواست مولا به انجام آن در خارج تعلق گرفته است، حتی اگر مأمور در هنگام به جا آوردن آن قصد قربت نکند؛ به بیان دیگر، قصد قربت هنگام انجام آن، در سقوط امر مولا دخالت ندارد، مانند: تطهیر لباس نجس که در آن قصد قربت شرط نیست.
مأمورٌ به توصلی، مقابل مأمورٌبه تعبدی بوده و عبارت است از فعلی که خواست مولا به انجام آن در خارج تعلق گرفته است، حتی اگر مأمور در هنگام به جا آوردن آن قصد قربت نکند؛ به بیان دیگر، قصد قربت هنگام انجام آن، در سقوط امر مولا دخالت ندارد، مانند: تطهیر لباس نجس که در آن قصد قربت شرط نیست.
wikifeqh: مأموربه_توصلی