محمد بن علی شلمغانی

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] ابوجعفر محمدبن علی شلمغانی معروف به العزاقری، از کسانی است که با حسین بن روح نایب سوم امام مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) به مخالفت برخاست و به تأسیس مذهب جدیدی پرداخت. وی از صراط مستقیم انحراف جست و راه ارتداد پیش گرفت. او پس از آنکه خود را نایب امام عصر معرفی کرد، به حسب جاه و مقام خود در میان بنی بسطام، هر دروغ و فتنه و کفری را نشر می داد و آنها را منسوب به حسین بن روح می کرد.
محمد بن علی شلمغانی، یکی از افراد منحرف در مهدویت بود.
مخالفت با حسین بن روح
شلمغانی از یاران امام عسکری (علیه السلام) بود و در آغاز، انحرافی نداشت و بلکه از فقهای بزرگ امامیه به شمار می رفت؛ اما پس از وفات امام حسن عسکری (علیه السلام) انتظار نیابت داشت و وقتی نیابت به حسین بن روح واگذار شد، حسد او شعله ور شده، کارشکنی بر ضد حسین بن روح را آغاز کرد.وی سخنانی از خود می ساخت و به حسین بن روح و دیگر نایبان نسبت می داد.
دخل و تصرف در روایات
وی پیش تر کتاب های بسیاری داشت و در آن ها، انبوه روایاتی را که از امامان (علیهم السلام) شنیده بود، گردآوری و دسته بندی کرده بود، اما هنگامی که راه انحراف و ارتجاع در پیش گرفت و در اندیشه، عقیده و عمل دگرگون شد، در روایات تغییراتی پدید می آورد؛ هرچه می خواست بر آن ها می افزود و هرچه دلخواه او بود، کم می کرد.
← سخن نجاشی
...

پیشنهاد کاربران

بپرس