مسعی

[ویکی فقه] مسعی (به فتح میم و عین)، میان کوه صفا و مروه است که حاجیان باید در آن جا به سعی بپردازند.
مَسعَی از ریشه سعی است و سعی از اعمال اصلی عمره و حج است و خداوند در قرآن از صفا و مروه به عنوان شعائرالله یاد می کند. خداوند در قرآن کریم از صفا و مروه این گونه یاد کرده است: «إِنَّ الصَّفا وَ الْمَرْوَةَ مِنْ شَعائِرِ اللهِ فَمَنْ حَجَّ الْبَیتَ أَوِ اعْتَمَرَ فَلا جُناحَ عَلَیهِ أَنْ یطَّوَّفَ بِهِما وَ مَنْ تَطَوَّعَ خَیراً فَإِنَّ اللهَ شاکِرٌ عَلِیمٌ»

مسعی در روایات
امام صادق(علیه السلام) فرمودند: «مَا مِنْ بُقْعَة أَحَبَّ إِلَی اللَّهِ مِنَ الْمَسْعَی لاَِنَّهُ یذِلُّ فِیهَا کُلَّ جَبَّار» هیچ بقعه ای در روی زمین دوست داشتنی تر از مسعی نیست، چرا که هر زورگویی در آن جا تحقیر می شود.

محل سعی
صفا و مروه دو کوه کوچکی است که در دامن کوه ابوقبیس و کوه قعیقعان قرار دارد و امروزه خیابان ها و بناهای جدید آنها را از یکدیگر جدا کرده است. کوه صفا در قسمت جنوبی مسجدالحرام و کوه مروه در ناحیه شمال شرقی آن قرار دارد.
پیش از توسعه جدید در مسجد الحرام، میان مسعی و مسجد الحرام فاصله ای وجود داشته و حتی بازاری برپا بوده است. اما در توسعه مسجد، محدوده مسجد تا مسعی امتداد یافت و در روزگار ما، حد غربی مسعی به سمت مسجد آخرین حدّ مسجد الحرام به حساب می آید. طبعا دیوار کوتاه و پهن میان مسجد الحرام و مسعی، مانند خود مسعی، جزو مسجد نیست.

تاریخچه سعی بین صفا و مروه
...

[ویکی شیعه] مَسْعیٰ، جایی مقدس در فاصله میان دو کوه صفا و مروه در مکه است که حاجیان در آن، عمل سعی را انجام می دهند. مسعی حدود ۳۷۵ متر طول دارد.
کوه صفا در قسمت جنوب شرقی مسجدالحرام و کوه مروه در ناحیه شمال شرقی آن از جمله کوه های کم ارتفاع آن محدوده هستند. سطح مسعی ۲۹۳ متر بالاتر از سطح دریا قرار دارد. در گذشته، این مسیر ناهموار بود و به مرور ایام و به احتمال، در جریان توسعه زمان مهدی عباسی هموار شده و آثار وادی بین آن ها از بین رفت.
تا سال ۱۳۷۴ شمسی (۱۴۱۶ ق.) بخشی از کوه مروه برجای مانده بود؛ اما در این سال، به هدف گسترش محدوده دور زدن سعی کنندگان، قسمت باقی مانده را برداشتند و در انتهای آن، دری به بیرون گشودند، اما بخش عمده ای از کوه صفا همچنان باقی مانده و زائران برای قرائت قرآن بر آن می نشستند. در حال حاضر این قسمت نیز مسدود شده و امکان رفتن روی بخش باقی مانده صفا هم نیست. بخشی از این دو کوه سنگفرش شده و برای سعی، نیاز به بالارفتن بر بخشی از کوه نیست.