معنای اسمی

[ویکی فقه] معنای اسمی، معنای دارای استقلال ذاتی می باشد.
معنای اسمی، مقابل معنای حرفی بوده و عبارت است از هر معنایی که برای افاده معنا استقلال ذاتی داشته و برای این منظور، تابع معنای دیگری نیست، مانند: معنای ابتدائیت که از کلمه «الابتدا» به دست می آید؛ به خلاف ابتدائیتی که مدلول حرف «مِن» است و تا معنای دیگری به آن ضمیمه نشود فهیمده نمی شود؛
← مثال
نکته اول:معنای اسمی به هر معنای مستقلی اطلاق می شود و شامل معنای اسم و فعل مقابل جمله فعلی، هر دو، می شود؛ به خلاف مدلول حروف و هیئت ها که معنای حرفی اند.
تفاوت معنای اسمی و حرفی
نکته دوم:تفاوت معنای اسمی و حرفی، همان استقلال در معنای اسمی و تبعیت در معنای حرفی است.
عناوین مرتبط
...