منحنی بقای سلول

منحنی بقای سلول[ ۱] ( به انگلیسی: Cell survival curve ) یک منحنی پرمصرف در رادیوبیولوژی است که رابطه بین دز تشعشع و نسبت بقای سلول را توصیف می کند.
این منحنی معمولاً به صورت نیمه لگاریتمی ترسیم می شود و تعداد یا درصد ارگانیسم های باقی مانده را بر حسب دز دریافت شده را نشان می دهد. [ ۲]
زمانی که سلول های پستانداران مورد تابش واقع می شوند، همگی سلول ها به یک میزان تأثیر نمی گیرند. عوامل مختلفی مثل دز کل، آهنگ دز، LET تابش، مرحله خاص چرخه سلولی ( M, G1, S, G2 ) و نوع سلول بر آسیب ایجاد شده از سوی تابش تأثیر خواهد گذاشت. تعدادی از سلول ها ممکن است از بین بروند و بقیه زنده خواهند ماند. پاسخ سلولی به تابش به وسیلهٔ آنچه منحنی بقای سلولی نامیده می شود، به نمایش در می آید. سلول های زنده مانده، سلول هایی هستند که پس از تابش همه فعالیت های تولید مثل و عملکردی را نگه می دارند، در حالی که مرگ سلول ها با از دست رفتن عملکرد در سلول های تمایز یافته و با از دست رفتن فعالیت تولید مثلی در سلول های تمایز نیافته مشخص می شود. منحنی بقای سلولی در شکل نشان داده شده است. برای تابشهایی با LET بالا مانند ذرات آلفا و نوترون های کم انرژی، منحنی بقا، خطوط تقریباً راستی هستند که از کمترین دزها آغاز می شوند.
• اطلاعات بیشتر