مهندسی ژئوتکنیک یا مهندسی خاک و پی ( نام علمی: Geotechnical engineering ) شاخه ای از مهندسی عمران است که به بررسی مهندسی رفتار مصالح زمین و مخاطرات محتمل در رابطه با احداث سازه ها می پردازد. ابزارهای علمی مورد استفاده در مهندسی ژئوتکنیک علوم پایه ای نظیر مکانیک خاک پیشرفته، مکانیک سنگ، دینامیک خاک و زمین شناسی مهندسی و علوم کاربردی مرتبط نظیر پی سازی، تونل سازی، سدسازی و بهسازی خاک است. در ابتدای هر پروژه عمرانی، با برنامه ریزی و انجام شناسایی های محلی ژئوتکنیکی، ویژگی های فیزیکی، مکانیکی، و شیمیایی زمین ساختگاه پروژه ارزیابی شده و مخاطرات محتمل از قبیل زمین لرزه، زمین لغزش، و روانگرایی در ارتباط با پروژه مد نظر قرار می گیرد. سپس، انواع پی ها، سازه های نگهبان، عملیات خاکی، و روسازی های پروژه تحلیل و طراحی می گردند. رادیه ها، شمع ها، و کیسون ها، نمونه هائی از پی ها، دیوارهای حائل و سدهای خاکی نمونه هائی از سازه های نگهبان، و احداث خاکریزها، گودها، تونل ها، کانال ها، مخازن، و مدفن های زباله نمونه هائی از عملیات خاکی می باشند. از کارل فون ترزاقی، مهندس عمران و زمین شناس اتریشی به عنوان پدر مکانیک خاک و پایه گذار مهندسی ژئوتکنیک در دنیا یاد می شود.
در کشورهای در حال توسعه مانند ایران، همسو با سیاست های عمرانی، پروژه های سدسازی بسیار مورد توجه قرار گرفته است و به همین منظور شرکت های پیمانکاری با مهندسین ژئوتکنیک همکاری گسترده ای دارند. همچنین با توجه به گسترش ساخت و ساز، پهنه وسیعی از زمین هایی که قبلاً برای فعالیت های عمرانی به عنوان بستر مورد استفاده قرار نمی گرفت امروزه با کمک علم ژئوتکنیک، بهسازی و به بستری مناسب تبدیل شده اند. به همین علت تقریباً در تمامی پروژه های کوچک و بزرگ عمرانی مانند ساختمان سازی در کلان شهرها به ترسیم پروفیل خاک با استفاده از گمانه زنی، آزمایش های در محل و آزمایشگاهی نیاز می باشد. در همین راستا فارغ التحصیلان این گرایش می توانند در شرکتهای مشاور، آزمایشگاه های مکانیک خاک و دفاتر فنی شرکتهای پیمانکاری یا در کارهای اجرایی مشغول به کار شوند. به طور کلی می توان گفت دانش آموختگان این دوره زمینه فنی کافی برای کار در آزمایشگاه های مکانیک خاک و تحقیقات صحرائی ژئوتکنیکی، پروژه های سدسازی، پروژه های بهسازی خاک، پروژه های زیست محیطی، پایدارسازی شیروانی ها، دیوارهای حائل، طراحی شالوده در تمامی پروژه های عمرانی از قبیل ساختمان ها و آسمان خراش ها، دیوارهای ساحلی، بستر راه ها و بزرگراه ها و خطوط راه آهن، پروژه های مترو و … را دارا می باشند. مهندسی ژئوتکنیک یکی از گرایش های رشته مهندسی عمران می باشد که خود به شاخه های زیر تقسیم می شود:
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدر کشورهای در حال توسعه مانند ایران، همسو با سیاست های عمرانی، پروژه های سدسازی بسیار مورد توجه قرار گرفته است و به همین منظور شرکت های پیمانکاری با مهندسین ژئوتکنیک همکاری گسترده ای دارند. همچنین با توجه به گسترش ساخت و ساز، پهنه وسیعی از زمین هایی که قبلاً برای فعالیت های عمرانی به عنوان بستر مورد استفاده قرار نمی گرفت امروزه با کمک علم ژئوتکنیک، بهسازی و به بستری مناسب تبدیل شده اند. به همین علت تقریباً در تمامی پروژه های کوچک و بزرگ عمرانی مانند ساختمان سازی در کلان شهرها به ترسیم پروفیل خاک با استفاده از گمانه زنی، آزمایش های در محل و آزمایشگاهی نیاز می باشد. در همین راستا فارغ التحصیلان این گرایش می توانند در شرکتهای مشاور، آزمایشگاه های مکانیک خاک و دفاتر فنی شرکتهای پیمانکاری یا در کارهای اجرایی مشغول به کار شوند. به طور کلی می توان گفت دانش آموختگان این دوره زمینه فنی کافی برای کار در آزمایشگاه های مکانیک خاک و تحقیقات صحرائی ژئوتکنیکی، پروژه های سدسازی، پروژه های بهسازی خاک، پروژه های زیست محیطی، پایدارسازی شیروانی ها، دیوارهای حائل، طراحی شالوده در تمامی پروژه های عمرانی از قبیل ساختمان ها و آسمان خراش ها، دیوارهای ساحلی، بستر راه ها و بزرگراه ها و خطوط راه آهن، پروژه های مترو و … را دارا می باشند. مهندسی ژئوتکنیک یکی از گرایش های رشته مهندسی عمران می باشد که خود به شاخه های زیر تقسیم می شود:
wiki: مهندسی ژئوتکنیک