موج بلند یا ( انگلیسی: Longwave ) که به اختصار LW نامیده می شود، به بخشی از طیف رادیویی با طول موج بلندتر از باندهای دارای موج متوسط گفته می شود. پیشینه این اصطلاح به اوایل سده ۲۰ برمی گردد که در آن زمان طیف رادیویی را به باندهای رادیویی موج بلند ( LW ) ، موج متوسط ( MW ) و موج کوتاه ( SW ) تقسیم می کردند. بیشتر سیستم ها و دستگاه های رادیویی امروزی از طول موجی استفاده می کنند به عنوان باند فراکوتاه شمرده می شوند.
امروزه اصطلاح موج بلند به صورت دقیق تعریف نشده و دارای معناهای متفاوتی است. این اصطلاح ممکن است برای طول موج های بلندتر از ۱٬۰۰۰ متر مانند بسامدهای تا ۳۰۰ کیلوهرتز، شامل باندهای بسامد پایین ( LF, 30–300 kHz ) و بسامد بسیارپایین ( VLF, 3–30 kHz ) در طبقه بندی اتحادیه بین المللی مخابرات ( ITU ) به کار رود. گاهی ممکن است موج بلند به محدوده های بالاتر از ۳۰۰ کیلوهرتز نیز گفته شود ولی این عدد به ۵۲۵ کیلوهرتز که آغاز باند موج متوسط است نمی رسد.
در اروپا، آفریقا و بخش ها بزرگی از آسیا، اصطلاح موج بلند به بازه ۱۴۸٫۵ تا ۲۸۳٫۵ کیلوهرتز گفته می شود که کاملاً در محدوده باندهای بسامد پایین طیف رادیویی ( ۳۰ تا ۳۰۰ کیلوهرتز ) قرار می گیرد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفامروزه اصطلاح موج بلند به صورت دقیق تعریف نشده و دارای معناهای متفاوتی است. این اصطلاح ممکن است برای طول موج های بلندتر از ۱٬۰۰۰ متر مانند بسامدهای تا ۳۰۰ کیلوهرتز، شامل باندهای بسامد پایین ( LF, 30–300 kHz ) و بسامد بسیارپایین ( VLF, 3–30 kHz ) در طبقه بندی اتحادیه بین المللی مخابرات ( ITU ) به کار رود. گاهی ممکن است موج بلند به محدوده های بالاتر از ۳۰۰ کیلوهرتز نیز گفته شود ولی این عدد به ۵۲۵ کیلوهرتز که آغاز باند موج متوسط است نمی رسد.
در اروپا، آفریقا و بخش ها بزرگی از آسیا، اصطلاح موج بلند به بازه ۱۴۸٫۵ تا ۲۸۳٫۵ کیلوهرتز گفته می شود که کاملاً در محدوده باندهای بسامد پایین طیف رادیویی ( ۳۰ تا ۳۰۰ کیلوهرتز ) قرار می گیرد.
wiki: موج بلند