میخچه

میخچه ضایعه ای پینه ای شکل از پوست مرده است که معمولاً در سطوح نازک و بدون موی پوست به خصوص در قسمت پشتی پنجه پا یا انگشتان یا در قسمت ضخیم تر پوست کف دست و پا ایجاد می شود.
میخچه زمانی به وجود می آید که فشار وارده بر پوست حالتی بیضوی یا شبیه بیضی در پوست ایجاد کند که مرکز آن کانون فشار است و به مرور زمان گسترده می شود. اگر تحریک به طور مستمر روی بافت های تولیدکننده میخچه ادامه یابد، حتی پس از حذف آن، پوست مجدداً تولید میخچه می کند.
زمانی که پینه گسترده شده و در مرکز آن سلول های مرده پوست تجمع می کنند، تبدیل به میخچه می شود.
در اولین گام بهتر است به استراحت بپردازید و کمتر راه بروید چرا که ممکن است میخچه بیش از پیش رشد کند و پای شما را بیش از حد به درد آورد. همچنین استراحت به درمان آن بیشتر کمک خواهد کرد. نکته ای که باید در نظر داشته باشید استفاده نکردن از هیچگونه تیغ و چاقویی است. بسیاری از مردم می پندارند با استفاده از تیغ و چاقو می توان میخچه را خارج کرد. این کار تنها درد بی امان برای شما دارد. درمان میخچه با محلول سالیسیلیک اسید انجام می شود که اگر اندازه میخچه بزرگ باشد استعمال آن نیازمند مدت زمان زیادی است. چسب میخچه هم برای درمان میخچه استفاده می شود که ترکیب اصلی آن سالیسیلیک اسید است. میخچه های سطحی با یک یا دو چسب درست می شود اما میخچه هایی که عمق بیشتری دارند با اسید سالیسیلیک در طی مدت دو هفته تا یک ماه درست می شود. در این مدت پوست های اضافه و خشک شده باید تمیز گردد و جوراب به طور مداوم عوض شود. همچنین برای درمان میخچه هایی که با سالیسیلیک اسید بهبود نیافتند، از روش کرایوتراپی یا سرمادرمانی در بیمارستان ها و کلینیک های دارای دستگاه کرایو انجام می شود؛ که طی آن در طول یک یا چند جلسه، موضع میخچه با نیتروژن مایع سوزانده می شود و در این روش درمان، بهبودی حتمی است.

میخچه ((corn (medicine)
ناحیه ای از پوستِ ضخیم شده، روی انگشتان پا یا بین آن ها. معمولاً بر اثر فشار کفش به پا ایجاد می شود. درمان میخچه های دردناک بخش مهمی از پاپزشکی است.