نصرت الدین ابوبکر

دانشنامه عمومی

اتابک نصرت الدین ابوبکر بن محمد بن ایلدگز جهان پهلوان پسر اتابک نصرت الدین محمد، نوهٔ اتابک شمس الدین ایلدگز ( بنیان گذار دودمان اتابکان آذربایجان ) است. او پس از عمویش قزل ارسلان و از سال ۱۱۹۱ میلادی ( ۵۸۷ هجری ) تا سال ۱۲۱۰ میلادی ( ۶۰۷ هجری ) به مدت ۱۹ سال بر آذربایجان حکومت کرد و چهارمین پادشاه از دودمان اتابکان آذربایجان بود. [ ۱] [ ۲] [ ۳]
اتابک نصرت الدین ابوبکر با کشتن عمویش قزل ارسلان در تبریز بر تخت پادشاهی اتابکان آذربایجان نشست. دورهٔ حکومت او مصادف شده بود با حملات گاه وبیگاه گرجی ها به قلمرو اتابکان. اتابک نصرت الدین ابوبکر چندین بار حملهٔ آن ها را دفع کرد؛ ولی نهایتاً گرجی ها در سال ۱۲۱۰ میلادی ( ۶۰۷ هجری ) بر اردبیل ( مرکز پیشین آذربایجان ) تسلط یافته و به قتل و غارت در آن پرداختند. سپس به تمام بخش های شمالی ایران از تبریز تا گرگان هجوم برده و به غارت آن ها پرداختند. در نتیجه در همین سال ( ۱۲۱۰ میلادی ) دورهٔ حکومت اتابک نصرت الدین ابوبکر به پایان رسیده و برادرش اتابک مظفرالدین ازبک جانشین او شد. [ ۱]
عکس نصرت الدین ابوبکر
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

دانشنامه آزاد فارسی

نُصرت الدّین ابوبکر ( ـ۶۰۷ق)
معروف به اتابک ابوبکر، چهارمین امیر (حک: ۵۸۷ـ۶۰۷ق) از سلسلۀ اتابکان آذربایجان، پسر اتابک جهان پهلوان محمد بن ایلدگز. پس از قتل عمویش قزل ارسلان عثمان بن ایلدگز به امارت آذربایجان و ارّان رسید. برادرش قتلغ اینانج بر ضد او قیام کرد، اما نصرت الدین او را شکست داد. در ۵۹۹ ق تامارا، ملکۀ گرجستان (۵۸۰ـ۶۰۹ق) به یاری شروان شاه ، بر او پیروز شد و بعضی از ولایات شمالی قلمرو او را اشغال کرد. اتابک ابوبکر مردی عیاش و بی تدبیر بود و غالباً تحت تأثیر زیردستان خود قرار داشت.

پیشنهاد کاربران

بپرس