نظریه جنبشی مولکولی گازها یا به اختصار نظریه جنبشی ( به انگلیسی: Kinetic theory ) از مهم ترین نظریه های ترمودینامیک است که به تغییر موقعیت ذرات در اثر تغییر پارامترهایی مثل حجم و فشار می پردازد. نظریه جنبشی را شیمیدان ها و فیزیک دان ها به مرور گسترش داده اند و در آن درباره همهٔ حالت های ماده، یعنی گاز، مایع، جامد و پلاسما، بحث می شود.
در حدود 50 سال قبل از میلاد ، فیلسوف رومی لوکرتیوس پیشنهاد کرد که اجسام ماکروسکوپی ظاهراً ساکن در مقیاس کوچکی از اتم هایی که به سرعت در حال حرکت هستند تشکیل شده اند که همگی از برخورد با یکدیگر جهش می گیرند. این دیدگاه اتمیستی اپیکوری به ندرت در قرون بعدی که اندیشه های ارسطویی غالب بودند مورد توجه قرار گرفت. [ ۱]
در سال 1738 دانیل برنولی Hydrodynamica را منتشر کرد که اساس نظریه جنبشی گازها بود. در این کار، برنولی این استدلال را مطرح کرد که گازها شامل تعداد زیادی مولکول هستند که در همه جهات حرکت می کنند، تاثیر آنها بر یک سطح باعث فشار گاز می شود و میانگین انرژی جنبشی آنها دمای گاز را تعیین می کند. این نظریه بلافاصله پذیرفته نشد، تا حدی به این دلیل که بقای انرژی هنوز ثابت نشده بود، و برای فیزیکدانان واضح نبود که چگونه برخورد بین مولکول ها می تواند کاملاً کشسان ( الاستیک ) باشد. [ ۲] : 36–37
دیگر پیشگامان نظریه جنبشی، که کار آنها نیز تا حد زیادی توسط معاصرانشان نادیده گرفته شد، میخائیل لومونوسوف ( 1747 ) ، ژرژ لوئیس لو سیج ( حدود 1780، انتشار 1818 ) [ ۳] Georges - Louis Le Sage ( ca. 1780, published 1818 ) , [ ۴] John Herapath ( 1816 ) [ ۵] and John James Waterston ( 1843 ) , [ ۶] ، جان هراپات ( 1816 ) و جان جیمز واترستون ( 1843 ) ، که تحقیقات خود را با توسعه توضیحات مکانیکی گرانش مرتبط کردند. در سال 1856 آگوست کرونیگ یک مدل گاز جنبشی ساده ایجاد کرد که فقط حرکت انتقالی ذرات را در نظر می گرفت. [ ۷]
در سال 1857 رودولف کلازیوس نسخه مشابه، اما پیچیده تر از این نظریه را توسعه داد که شامل حرکات مولکولی چرخشی و ارتعاشی بود و برخلاف نظریه کرونیگ بود. در همین اثر او مفهوم مسیر آزاد متوسط یک ذره را معرفی کرد. [ ۸] در سال 1859، پس از خواندن مقاله ای در مورد انتشار مولکول ها توسط کلازیوس، فیزیکدان اسکاتلندی، جیمز کلرک ماکسول، توزیع سرعت های مولکولی ماکسول را فرموله کرد که نسبت مولکول هایی را که دارای سرعت معینی در یک محدوده خاص هستند، ارائه کرد. [ ۹] این اولین قانون آماری در فیزیک بود. ماکسول همچنین اولین استدلال مکانیکی را ارائه کرد که برخوردهای مولکولی مستلزم یکسان سازی دماها و در نتیجه تمایل به سمت تعادل است. ماکسول در مقاله ی سیزده صفحه ای خود در سال 1873 با عنوان «مولکول ها» می گوید: «به ما گفته می شود که «اتم» یک نقطه مادی است که توسط «نیروهای بالقوه» احاطه شده و زمانی که «مولکول های در حال پرواز» به یک جسم جامد برخورد می کنند. باعث ایجاد چیزی می شود که به آن فشار هوا و سایر گازها می گویند. " "[ ۱۰] در سال 1871، لودویگ بولتزمن دستاورد ماکسول را تعمیم داد و توزیع ماکسول - بولتزمن را فرموله کرد. ارتباط لگاریتمی بین آنتروپی و احتمال نیز اولین بار توسط بولتزمن بیان شد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدر حدود 50 سال قبل از میلاد ، فیلسوف رومی لوکرتیوس پیشنهاد کرد که اجسام ماکروسکوپی ظاهراً ساکن در مقیاس کوچکی از اتم هایی که به سرعت در حال حرکت هستند تشکیل شده اند که همگی از برخورد با یکدیگر جهش می گیرند. این دیدگاه اتمیستی اپیکوری به ندرت در قرون بعدی که اندیشه های ارسطویی غالب بودند مورد توجه قرار گرفت. [ ۱]
در سال 1738 دانیل برنولی Hydrodynamica را منتشر کرد که اساس نظریه جنبشی گازها بود. در این کار، برنولی این استدلال را مطرح کرد که گازها شامل تعداد زیادی مولکول هستند که در همه جهات حرکت می کنند، تاثیر آنها بر یک سطح باعث فشار گاز می شود و میانگین انرژی جنبشی آنها دمای گاز را تعیین می کند. این نظریه بلافاصله پذیرفته نشد، تا حدی به این دلیل که بقای انرژی هنوز ثابت نشده بود، و برای فیزیکدانان واضح نبود که چگونه برخورد بین مولکول ها می تواند کاملاً کشسان ( الاستیک ) باشد. [ ۲] : 36–37
دیگر پیشگامان نظریه جنبشی، که کار آنها نیز تا حد زیادی توسط معاصرانشان نادیده گرفته شد، میخائیل لومونوسوف ( 1747 ) ، ژرژ لوئیس لو سیج ( حدود 1780، انتشار 1818 ) [ ۳] Georges - Louis Le Sage ( ca. 1780, published 1818 ) , [ ۴] John Herapath ( 1816 ) [ ۵] and John James Waterston ( 1843 ) , [ ۶] ، جان هراپات ( 1816 ) و جان جیمز واترستون ( 1843 ) ، که تحقیقات خود را با توسعه توضیحات مکانیکی گرانش مرتبط کردند. در سال 1856 آگوست کرونیگ یک مدل گاز جنبشی ساده ایجاد کرد که فقط حرکت انتقالی ذرات را در نظر می گرفت. [ ۷]
در سال 1857 رودولف کلازیوس نسخه مشابه، اما پیچیده تر از این نظریه را توسعه داد که شامل حرکات مولکولی چرخشی و ارتعاشی بود و برخلاف نظریه کرونیگ بود. در همین اثر او مفهوم مسیر آزاد متوسط یک ذره را معرفی کرد. [ ۸] در سال 1859، پس از خواندن مقاله ای در مورد انتشار مولکول ها توسط کلازیوس، فیزیکدان اسکاتلندی، جیمز کلرک ماکسول، توزیع سرعت های مولکولی ماکسول را فرموله کرد که نسبت مولکول هایی را که دارای سرعت معینی در یک محدوده خاص هستند، ارائه کرد. [ ۹] این اولین قانون آماری در فیزیک بود. ماکسول همچنین اولین استدلال مکانیکی را ارائه کرد که برخوردهای مولکولی مستلزم یکسان سازی دماها و در نتیجه تمایل به سمت تعادل است. ماکسول در مقاله ی سیزده صفحه ای خود در سال 1873 با عنوان «مولکول ها» می گوید: «به ما گفته می شود که «اتم» یک نقطه مادی است که توسط «نیروهای بالقوه» احاطه شده و زمانی که «مولکول های در حال پرواز» به یک جسم جامد برخورد می کنند. باعث ایجاد چیزی می شود که به آن فشار هوا و سایر گازها می گویند. " "[ ۱۰] در سال 1871، لودویگ بولتزمن دستاورد ماکسول را تعمیم داد و توزیع ماکسول - بولتزمن را فرموله کرد. ارتباط لگاریتمی بین آنتروپی و احتمال نیز اولین بار توسط بولتزمن بیان شد.
wiki: نظریه جنبشی