نماز استیجاری

[ویکی شیعه] نماز اِسْتیجاری یا نماز اِجاره ای نمازی که در برابر دریافت مبلغی به نیابت از مسلمان دیگر خوانده می شود. نماز استیجاری می تواند نماز واجب باشد مانند نمازهای قضای روزانه درگذشتگان و می تواند نماز مستحبی باشد مانند نماز زیارت. به فردی که خواندن نماز استیجاری را برعهده می گیرد اجیر گفته می شود. بیشتر فقیهان شیعه، نماز استیجاری را فقط به نیابت از اموات جایز می دانند.
نماز استیجاری نمازی واجب یا مستحبی است که در برابر گرفتن مبلغی، به نیابت از دیگری خوانده می شود. اگر کسی بدون گرفتن هزینه برای فرد دیگر نماز بخواند به این نماز، نماز نیابتی گفته می شود. در ادبیات فقهی، به کسی که نماز را به جای دیگری به جا می آورد «اجیر» یا «نائب» و فردی که نماز به نیابت از او انجام می‎شود، «منوب عنه» گفته می شود.
فقیهان از نماز استیجاری و احکام آن در باب های طهارت،صلاة،خمس و اجاره سخن گفته اند.