نماز قضا

[ویکی شیعه] نماز قَضا (در مقابل نماز اَدا) هر نمازی که خارج از وقتِ تعیین شده اش خوانده شود. از آنجا که نمازها به واجب و مستحب تقسیم می شوند، قضای آنها نیز بر این دو قسم است. نماز در برخی موارد، مثلاً برای زن حائض و فرد نابالغ، قضا ندارد. پس از وفات فرد مکلّف، شخصی دیگری می تواند عهده دار قضای نماز آن فرد شود.
نماز قضا به نمازی گفته می شود که در وقت خود خوانده نشده و به جبران نمازی باشد که اقامه نشده باشد یا اینکه به طور صحیح انجام نشده باشد.
اگر حتی یک رکعت نماز در وقت مقررشده خوانده شود آن نماز، ادا است. وقت مقرر شده برای نماز صبح از طلوع فجر تا طلوع آفتاب؛ برای نماز ظهر از اذان ظهر تا پنج رکعت مانده تا اذان مغرب (طبق نظر آیات عظام امام خمینی، گلپایگانی، اراکی، فاضل، صافی، نوری و زنجانی) یا غروب آفتاب (طبق نظر آیات عظام خامنه ای، خویی، بهجت، مکارم و وحید)، برای نماز عصر از نماز ظهر تا یک رکعت پیش از اذان مغرب یا غروب آفتاب (طبق تفصیل گفته شده)؛ برای نماز مغرب از اذان مغرب تا پنج رکعت مانده به نیمه شب شرعی و برای نماز عشاء از نماز مغرب تا یک رکعت مانده به نیمه شب شرعی است.