نیروهای مسلح هند

نیروهای مسلح هندی، نیروهای نظامی جمهوری هند هستند[ ۱] [ ۲] که شامل خدمات حرفه ای سه دسته هستند: ارتش هند، نیروی دریایی هند و نیروی هوایی هند. علاوه بر این نیروهای مسلح هند توسط گارد ساحلی هند و سازمان های شبه نظامی نیز پشتیبانی می شوند. موسسات مختلف داخلی مانند فرماندهی نیروهای استراتژیک، فرماندهی و کارکنان یکپارچه در وزارت دفاع نیز هستند. فرمانده نیروهای مسلح هند رئیس جمهور می باشد؛ و نیروهای مسلح هند تحت مدیریت وزارت دفاع دولت هند قرار دارند. هند با قدرت بیش از ۱٫۴ میلیون پرسنل فعال[ ۳] [ ۴] دومین نیروی نظامی بزرگ جهان است و همچنین بعد از ایران دارای بزرگترین ارتش داوطلبانه در جهان نیز می باشد. [ ۵] مهم است که توجه داشته باشیم که نیروهای پلیس مرکزی مسلح که به طور معمول و البته به اشتباه به عنوان نیروهای شبه نظامی نامیده می شوند توسط افسران خدمات پلیس هند رهبری می شوند و تحت کنترل وزارت امور داخلی هستند نه وزارت دفاع.
نیروهای مسلح هند در تعدادی از عملیات نظامی عمده شرکت داشته اند از جمله: جنگ های هند و پاکستان ۱۹۴۷، ۱۹۶۵، و ۱۹۷۱. جنگ پرتغال و هند، جنگ هند و چین، حادثه چولا ۱۹۶۷، ۱۹۸۷ چین - جنگ طلبان هند، جنگ کارگیل و درگیری سیاچن. هند هر سال در روز پرچم نیروهای مسلح ( ۷ دسامبر ) از پرسنل نظامی خود تقدیر می کند. از سال ۱۹۶۲ روابط نظامی نزدیکی با روسیه حفظ کرده است، از جمله توسعه برنامه های مشترک مانند هواپیمای جنگنده نسل پنجم سوخو/هال اف جی اف ای، یوای سی/اچ ای ال ۲ - ۲۱۴ و هواپیمای چند منظوره ترابری. [ ۶] نیروهای مسلح هند به طور مداوم به طرف مدرنیزه شدن پیش رفته[ ۷] و با سرمایه گذاری در زمینه هایی مانند سیستم های سرباز آینده و سیستم دفاع موشک های بالستیک در تلاش برای ارتقا سخت افزاری سامانه های دفاعی خود است. [ ۸] [ ۷]
وزارت دفاع مسولیت تولید بومی تجهیزات مورد استفاده توسط نیروهای مسلح هند را به عهده دارد که شامل ۴۱ کارخانه تحت کنترل کارخانه مهمات و دفاعی می باشد. هند بزرگترین وارد کننده تجهیزات دفاع در سال ۲۰۱۴ با روسیه، اسراییل، فرانسه و ایالات متحده بوده است که تأمین کنندگان خارجی تجهیزات نظامی هند بوده اند. دولت هند ابتکار عمل ساخت در هند را برای تولید بومی و کاهش وابستگی به واردات از جمله واردات نظامی و دفاعی آغاز کرده است. [ ۹]