هند بزرگ

هند بزرگ یا حوزه فرهنگی هند ( Greater India ) عنوانی تاریخی برای حوزه نفوذ فرهنگ هند می باشد که شامل شبه قاره هند و بسیاری مناطق فراتر از آن در جنوب آسیا، آسیای میانه و جنوب شرق آسیا می شود. این حوزه فرهنگی عمدتاً متأثر از گسترش آیین هندو و آیین بودا از هند به آسیای جنوب شرقی، آسیای مرکزی و چین از طریق جاده ابریشم از قرون اولیه عصر تاریخی و گسترش سیستم نگارشی هندی مانند خط Pallava از سلسله پالاوا در جنوب هند به آسیای جنوب شرقی[ ۱] [ ۲] و خط Siddhaṃ به شرق آسیا از طریق امپراتوری گوپتا است. [ ۳] [ ۴] گسترش خط و به دنبال آن فرهنگ هندی توسط مسافران و معامله گران دریای بین سده های ۵ تا ۱۵ صورت گرفت که با حاکمیت هند بر مناطق اطراف مصادف بود. [ ۵] [ ۶] از سوی غرب، هند بزرگ بیشتر با با ایران بزرگ در هندوکش و پامیر همپوشانی داشته است. در عصر اکتشاف، اصطلاح هند بزرگ بیشتر برای مکانهای مبهم اطراف هند مانند ایندیز به کار می رفت.
در قرون وسطی در اروپا مفهوم «سه هند» رایج بود. هند بزرگ جنوب آسیا بود، هند کوچک قسمت شمالی جنوب آسیا را شامل می شد و هند میانه در نزدیکی منطقه خاورمیانه بود. [ ۷] عنوان هند بزرگ ( پرتغالی: India Maior[ ۷] [ ۸] [ ۹] [ ۱۰] ) حداقل از اواسط قرن ۱۵ استفاده شده است. [ ۸] این اصطلاح که به نظر می رسد با دقت به کار می رفت[ ۱۱] گاهی اوقات تنها به معنای شبه قاره هند بود. [ ۱۲] اروپایی ها از انواع اصطلاحات از جمله هند بالا، هند بزرگ، هند خارجی و هند آبی ( دریایی aquosa ) برای توصیف شبه قاره هند استفاده می کردند. [ ۱۳]
اما در برخی از منابع اروپایی گستره هندوستان بزرگ از ساحل مالابار ( امروزه کرالا ) تا هندوستان ورای گنگ بوده است. [ ۱۴] تا سده ۱۴ میلادی، هندوستان ممکن بود به نواحی دریای سرخ، شامل سومالی و جنوب عربستان و اتیوپی هم گفته شود. [ ۱۵]
در اواخر قرن ۱۹ «هند بزرگ» اشاره به هندوستان ( شمال غربی شبه قاره هند ) می کرده است که شامل پنجاب و هیمالیا بود و بعدها این اصطلاح به هندوچین ( از جمله برمه ) ، بخش هایی از اندونزی ( یعنی جزایر سوندا، بورنئو و سولاوسی ) و فیلیپین گسترش یافت. [ ۱۶]
از نظر زمین شناسی تکتونیکی مدل برخورد صفحه هند مفهوم هند بزرگ را شامل شبه قاره هند به علاوه یک مناطق شمالی تر آن می کند. [ ۱۷]