پی یرو خله ( به فرانسوی: Pierrot le Fou ) فیلمی است ساختهٔ ژان لوک گدار، کارگردان فرانسوی، محصول سال ۱۹۶۵. این فیلم را یکی از نقاط اوج موج نوی فرانسه می دانند. [ ۱]
فردینان یا همان پی یرو ( با بازی ژان پل بلموندو ) از زندگی مرفه بورژوایش در پاریس خسته شده است. وقتی از یک کوکتل پارتی کسالت بار تنها به خانه برمی گردد ناگهان تصمیم می گیرد همسر و فرزندانش را رها کند و با پرستار بچه هایش، ماریان رنوآر ( با بازی آنا کارینا ) ، که دوست دختر سابقش هم هست، فرار کند. وقتی به خانه ماریان می رود متوجه می شوند جسدی در خانه افتاده است و حالا گانگسترهای الجزایری هم دنبالشان هستند. او و ماریان ماشینی می دزدند و سفرشان را آغاز می کنند. در نهایت به دریا می رسند و در جزیره ای به نام کوت دازور ساکن می شوند. فردینان که به آرامشی که می خواست رسیده اوقات خود را با شعر خواندن و شعر گفتن می گذراند. پس از مدتی ماریان بی قرار می شود و تصمیم می گیرد سراغ برادرش برود. به محض این که از جزیره خارج می شوند با گانگسترها روبه رو می شوند. در نهایت موفق می شوند از چنگ گانگسترها فرار کنند. مدتی از یکدیگر جدا می شوند اما ماریان دوباره برمی گردد و نقشه ای می کشد که چمدان پر از پول دزدی را پیدا کنند. [ ۲]
• ژان - پل بلموندو در نقش فردینان گریفون موسوم به «پیرو»
• آنا کارینا در نقش ماریون رنوآر
• گراتسیلا گالوانی در نقش ماریا گریفون
• دیرک سندرز در نقش فِرِد
• جیمی کروبی در نقش کوتوله
• راجر دوتویت در نقش گنگستر شمارهٔ ۱
• هانس مایر در نقش گنگستر شمارهٔ ۲
• ساموئل فولر در نقش خودش
• شاهزاده آچا آبادی در نقش خودش
• الکسیس پولیاکوف در نقش سیلور
• ریموند دیووس در نقش مرد شعر
• لاسلو سابو در نقش لاسلو کوآچ، تبعید سیاسی
• ژان - پیر لئو در نقش مرد جوان در سینما
• ژرژ استاکت در نقش استاکت
• هنری اتال در نقش فرد منتظر در پمپ بنزین
• دومینیک زاردی در نقش فرد منتظر در پمپ بنزین
• فیلم برداری پی یرو خله دو ماه طول کشید. ابتدا در جزیره کوت دازور و بعد در پاریس، دقیقاً برعکس ترتیب وقایع داستان.
• فیلم برداری فیلم را رائول کوتار برعهده داشت که تا آن زمان تمام فیلم های گدار را فیلم برداری کرده بود. تهیه کننده نیز همان تهیه کننده همیشگی گدار، ژرژ دو بورگار بود.
• ژان پیر لئو، یکی از بازیگران محبوب گدار، کار دستیاری کارگردان را انجام داد.
• صحنه ابتدایی مهمانی، با فیلترهای رنگی متعددی فیلم برداری شده تا یادآور تبلیغات تلویزیونی ماشین و لوازم آرایشی باشد.
• ساموئل فولر کارگردان در نقش خودش در مهمانی ظاهر می شود و تعبیری از سینما ارائه می کند که بعداً بارها تکرار می شود: «سینما عواطف است». [ ۳]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلففردینان یا همان پی یرو ( با بازی ژان پل بلموندو ) از زندگی مرفه بورژوایش در پاریس خسته شده است. وقتی از یک کوکتل پارتی کسالت بار تنها به خانه برمی گردد ناگهان تصمیم می گیرد همسر و فرزندانش را رها کند و با پرستار بچه هایش، ماریان رنوآر ( با بازی آنا کارینا ) ، که دوست دختر سابقش هم هست، فرار کند. وقتی به خانه ماریان می رود متوجه می شوند جسدی در خانه افتاده است و حالا گانگسترهای الجزایری هم دنبالشان هستند. او و ماریان ماشینی می دزدند و سفرشان را آغاز می کنند. در نهایت به دریا می رسند و در جزیره ای به نام کوت دازور ساکن می شوند. فردینان که به آرامشی که می خواست رسیده اوقات خود را با شعر خواندن و شعر گفتن می گذراند. پس از مدتی ماریان بی قرار می شود و تصمیم می گیرد سراغ برادرش برود. به محض این که از جزیره خارج می شوند با گانگسترها روبه رو می شوند. در نهایت موفق می شوند از چنگ گانگسترها فرار کنند. مدتی از یکدیگر جدا می شوند اما ماریان دوباره برمی گردد و نقشه ای می کشد که چمدان پر از پول دزدی را پیدا کنند. [ ۲]
• ژان - پل بلموندو در نقش فردینان گریفون موسوم به «پیرو»
• آنا کارینا در نقش ماریون رنوآر
• گراتسیلا گالوانی در نقش ماریا گریفون
• دیرک سندرز در نقش فِرِد
• جیمی کروبی در نقش کوتوله
• راجر دوتویت در نقش گنگستر شمارهٔ ۱
• هانس مایر در نقش گنگستر شمارهٔ ۲
• ساموئل فولر در نقش خودش
• شاهزاده آچا آبادی در نقش خودش
• الکسیس پولیاکوف در نقش سیلور
• ریموند دیووس در نقش مرد شعر
• لاسلو سابو در نقش لاسلو کوآچ، تبعید سیاسی
• ژان - پیر لئو در نقش مرد جوان در سینما
• ژرژ استاکت در نقش استاکت
• هنری اتال در نقش فرد منتظر در پمپ بنزین
• دومینیک زاردی در نقش فرد منتظر در پمپ بنزین
• فیلم برداری پی یرو خله دو ماه طول کشید. ابتدا در جزیره کوت دازور و بعد در پاریس، دقیقاً برعکس ترتیب وقایع داستان.
• فیلم برداری فیلم را رائول کوتار برعهده داشت که تا آن زمان تمام فیلم های گدار را فیلم برداری کرده بود. تهیه کننده نیز همان تهیه کننده همیشگی گدار، ژرژ دو بورگار بود.
• ژان پیر لئو، یکی از بازیگران محبوب گدار، کار دستیاری کارگردان را انجام داد.
• صحنه ابتدایی مهمانی، با فیلترهای رنگی متعددی فیلم برداری شده تا یادآور تبلیغات تلویزیونی ماشین و لوازم آرایشی باشد.
• ساموئل فولر کارگردان در نقش خودش در مهمانی ظاهر می شود و تعبیری از سینما ارائه می کند که بعداً بارها تکرار می شود: «سینما عواطف است». [ ۳]
wiki: پی یرو خله