چوپانیان

لغت نامه دهخدا

چوپانیان. ( اِخ ) سلسله ای از امرا که پس از درگذشت ابوسعید بهادرخان در قسمتی از ایران حکومت کردند. ( 738 - 758 هَ. ق. ) مؤسس آن امیر شیخ حسن کوچک پسر امیر تیمورتاش بن امیر چوپان سلدوز است و پس از اوپسرش ملک اشرف حکومت کرد. خاندان چوپانی منحصر بهمین دو تن میباشد. ( فرهنگ فارسی معین ). رجوع به مرآت البلدان ج 1 ص 396، تاریخ عصر حافظ ج 1، ادوارد برون ج 3، طبقات سلاطین اسلام ص 194 و تاریخ کرد ص 199 شود.

فرهنگ فارسی

سلسله ای از امرا که پس از در گذشت ابو سعید بهادر خان در قسمتی از ایران حکومت کردند ( ۷۵۸ - ۷۳۸ ه. ق . ) موسس آن امیر شیخ حسن کوچک پسر امیر تیمور تاش بن امیر چوپان سلدوز است و پس ازو پسرش و ملک اشرف حکومت کرد . خاندان چوپانی منحصر بهمین دو تن میباشد .
سلسله ای از امرا که پس از درگذشت ابو سعید بهادر خان در قسمی از ایران حکومت کردند ٠

دانشنامه آزاد فارسی

چوپانیان (قرن ۸ق)
سلسله ای از امرای مغول. نام این سلسله از «امیرچوپان» که در دورۀ اُلجایتو، امیرالاُمرای کل و در زمان سلطان ابوسعید بهادر، یکه تاز میدان بود، گرفته شده است. پس از او، پسران و نوادگانش در آذربایجان، عراقِ عجم، آسیای صغیر و گرجستان به فرمانروایی رسیدند و به نام چوپانیان مشهور شدند. حکومت امیران چوپانی در واقع ادامۀ فرمانروایی مغولان در ایران است. آن ها گروهی از قبایل مغول بودند که ظاهراً فردی از خان های مغول را به تخت می نشانیدند و به نام او مقاصد خویش را پیش می بردند. چوپانیان همواره با آل مُظَفّر در جنوب و آل جَلایر در غرب ایران در جدال بودند. فرمانروایان مشهور چوپانی عبارت اند از امیر شیخ حسن کوچک و امیر مَلِک اشرف که با کشته شدن او در ۷۵۹ق، دورۀ سیاسی سلسلۀ چوپانی نیز پایان یافت.

پیشنهاد کاربران

بپرس