کانال فراعنه که به نام کانال داریوش یا کانال سوئز باستان یا کانال نخو نامیده می شود، نسخه قدیمی کانال سوئز است که در زمان هخامنشی و دوران بسیار قدیم ساخته شده و مورد استفاده قرار می گرفت، تا اینکه در سال ۷۶۷ میلادی به دلایل استراتژیک در طی یک شورش برای همیشه بسته شد. با پیوند دادن نیل به دریای سرخ از طریق وادی طمیلات سیر متفاوتی از نمونه مدرن خود دنبال کرد. کار تحت فرمان فراعنه آغاز شد. طبق کتیبه های داریوش بزرگ در سوئز و هرودوت، اولین دهانه کانال بدستور پادشاه ایران داریوش بزرگ حفر و اتمام گردید[ ۱] [ ۲] [ ۳] [ ۴] اما نویسندگان باستانی بعدی مانند ارسطو، استرابون و پلینیوس اظهار داشتند که او نتوانست کار را کامل کند. [ ۵] احتمال دیگر این است که در دوره بطلمیوسی در زمان بطلمیوس دوم، زمانی که مهندسان مشکل غلبه بر اختلاف ارتفاع را از طریق قفل کانال حل کردند، به پایان رسید. مهمترین سند در ارتباط با حفر این کانال کتیبه های داریوش هخامنشی است که در موزه های لوور فرانسه و مصر نگهداری می شود که فرمان حفر کانال و اتمام آن یاد می کند؛ بجز این کتیبه های داریوش، سند و مدرک دیگری دال بر سازنده دیگری وجود ندارد. داریوش یکم در کتیبه های پنج گانه خویش که با چهار زبان باستانی پارسی، ایلامی، بابلی و مصری به صورت روشن گفته است:
این کانال به دستور من حفر شد و هنگامی که به اتمام رسید، همانگونه که در اندیشه داشتم ( محاسبه می کردم ) کشتی های من از نیل مصر به دریایی که به پارس می رود رفتند.
استراتژی و هدف اصلی داریوش برای حفر کانال، حمل و نقل گسترده و سریع کالا میان پارسه و مصر، و همچنین در صورت نیاز، حرکت سریع کشتی های نظامی حامل سربازان هخامنشی، از راه آبی مستقیم بین پارس و مصر بوده است؛ این نشان می دهد که نخستین دستور حفاری توسط داریوش صورت گرفته و همچنین در زمان وی حفر کانال به اتمام رسیده و به بهره برداری رسیده است. یافته های باستانشناسی در شوش و تخت جمشید و مصر نشان می دهد که در دوره هخامنشی تجارت مصر با پارسه و شوش رونق بسیار زیادی داشته است که نشان دهنده حمل و نقل دریایی گسترده با کشتی های هخامنشی میان پارسه و مصر است. مهم ترین هدف داریوش یکم برای حفر کانال، امنیت و پایداری ساتراپ های مودریا، کوش، کارتاژ و مناطق همجوار بوده است که دریافت مالیات و اعزام ارتش و تجهیزات به این مناطق برای سرکوب شورش ها را سرعت می بخشید. هنگام شورش در این ساتراپ ها، سربازان گارد جاویدان هخامنشی با کشتی از خلیج فارس با سرعت خود را به مصر می رساندند و بهمراه دیگر سربازان هخامنشی که از مناطق نزدیک مصر وارد مصر می شدند، شورش را با سرعت سرکوب می نمودند. [ ۶] [ ۷] [ ۸]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاین کانال به دستور من حفر شد و هنگامی که به اتمام رسید، همانگونه که در اندیشه داشتم ( محاسبه می کردم ) کشتی های من از نیل مصر به دریایی که به پارس می رود رفتند.
استراتژی و هدف اصلی داریوش برای حفر کانال، حمل و نقل گسترده و سریع کالا میان پارسه و مصر، و همچنین در صورت نیاز، حرکت سریع کشتی های نظامی حامل سربازان هخامنشی، از راه آبی مستقیم بین پارس و مصر بوده است؛ این نشان می دهد که نخستین دستور حفاری توسط داریوش صورت گرفته و همچنین در زمان وی حفر کانال به اتمام رسیده و به بهره برداری رسیده است. یافته های باستانشناسی در شوش و تخت جمشید و مصر نشان می دهد که در دوره هخامنشی تجارت مصر با پارسه و شوش رونق بسیار زیادی داشته است که نشان دهنده حمل و نقل دریایی گسترده با کشتی های هخامنشی میان پارسه و مصر است. مهم ترین هدف داریوش یکم برای حفر کانال، امنیت و پایداری ساتراپ های مودریا، کوش، کارتاژ و مناطق همجوار بوده است که دریافت مالیات و اعزام ارتش و تجهیزات به این مناطق برای سرکوب شورش ها را سرعت می بخشید. هنگام شورش در این ساتراپ ها، سربازان گارد جاویدان هخامنشی با کشتی از خلیج فارس با سرعت خود را به مصر می رساندند و بهمراه دیگر سربازان هخامنشی که از مناطق نزدیک مصر وارد مصر می شدند، شورش را با سرعت سرکوب می نمودند. [ ۶] [ ۷] [ ۸]
wiki: کانال فراعنه