کانگ شی

دانشنامه عمومی

امپراتور کانگ شی ( ۴ مه ۱۶۵۴– ۲۰ دسامبر ۱۷۲۲ ) چهارمین امپراتور دودمان چینگ بود. او اولین امپراتور این سلسله بود که در خاک چین ( در پکن ) به دنیا آمد و دومین امپراتور این سلسله نیز بود که توانست کلیه چین را تحت سلطه خویش درآورد.
دوره حکومت ۶۱ ساله کانگ شی که از ۷ سالگی او آغاز می شود، طولانی ترین دوره حکومت یک امپراتور در تاریخ چین است. البته او شش سال اول حکومتش را زیر نظر یک نایب السلطنه سپری کرد و در این چند سال از قدرت اجرایی برخوردار نبود. یکی از حامیان او در دوره حکومتش، مادربزرگ او، ملکه مادر شیائو ژوآنگ بود.
امپراتور کانگ شی یکی از قدرتمندترین شاهان تاریخ چین به حساب می آید. او شورش فئودال ها را به شدت سرکوب کرد و تایوان را به قلمرو امپراتوری خود افزود. همچنین در مقابل توسعه طلبی های روسیه تزاری در ناحیه آمور ایستادگی کرد و قلمرو دودمان چینگ را در سمت شمال غربی گسترش داد. او در امور فرهنگی نیز دست به اقدامات مهمی زد؛ برای مثال، فرهنگ لغت کانگ شی یکی از مهم ترین آثار به جای مانده از دوره حکومت اوست.
دوره حکومت امپراتور کانگ شی، عصری از آرامش و رفاه نسبی را پس از سال ها جنگ و آشوب به ارمغان آورد. سلطنت او در چین آغازگر دوره ای بود که آن را عصر شکوفایی کانگ شی و چیان لونگ می نامند. در پایان سلطنت کانگ شی، قلمرو او کلیه چین، تایوان، منچوری، بخشی از خاور دور روسیه، مغولستان داخلی، مغولستان خارجی و تبت را شامل می شد.
وضعیت خزانه کشور در زمان امپراتور کانگ شی بدین شرح بود:
• ۱۶۶۸ میلادی ( هفت سال اول حکومت ) : ۱۴٬۹۳۰٬۰۰۰ تاهیل ( واحد پول کشور )
• ۱۶۹۲ میلادی: ۲۷٬۳۸۵٬۶۳۱ تاهیل
• ۱۷۰۲–۱۷۰۹ میلادی: حدود ۵۰٬۰۰۰٬۰۰۰ تاهیل
• ۱۷۱۰ میلادی: ۴۵٬۸۸۰٬۰۰۰ تاهیل
• ۱۷۱۸ میلادی: ۴۴٬۳۱۹٬۰۳۳ تاهیل
• ۱۷۲۰ میلادی: ۳۹٬۳۱۷٬۱۰۳ تاهیل
• ۱۷۲۱ میلادی: ۳۲٬۶۲۲٬۴۲۱ تاهیل
دلایل افت میزان ثروت خزانه در سال های پایانی حکومت امپراتور کانگ شی، جنگها و لشکرکشی های نظامی او در نقاط مختلف می باشد. امپراتور کانگ شی تلاشهای خود در زمینه اقتصادی را به پسرش امپراتور یونگ ژنگ نیز آموخت تا خزانه کشور دچار مشکلات مالی نشود.
عکس کانگ شی
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

دانشنامه آزاد فارسی

کانْگْ شی (۱۶۵۴ـ۱۷۲۲)(K\'ang Hsi)
کانْگْ شی
امپراتور چین از سلسلۀ چینگ۱. از ۱۶۶۱ امپراتور چین بود. در دوران زمامداری اش توانست بخش هایی از خاک روسیه و مغولستان خارجی۲ را به خاک چین ضمیمه کند و تبت۳ را تحت کنترل چین درآورد. چهار بندر برای تجارت خارجی تأسیس کرد؛ آموزش و پرورش به شیوۀ غربی، هنرهای غربی، و مذهب کاتولیک را در چین رواج داد. همکاری فضلای چینی را برای گردآوری آثار ادبی جلب کرد، از جمله اثر مشهور لغت نامۀ کانگ شی (۱۷۱۶) و شعر کامل تانگ۴ (۱۷۰۷) با بیش از ۴۸,۹۰۰ شعر.
Ch’ingOuter MongoliaTibetTang

پیشنهاد کاربران

بپرس