کوه اورین با ارتفاع ۳۷۰۲ متر بلندترین کوه شهرستان خوی ( بام خوی ) و بلندترین قله استان آذربایجان غربی و نوزدهمین کوه بلند بین بلندترین قله استان های ایران در شمال غربی ترین نقطه از این شهر با ۴۲ کیلومتر فاصله و در حدفاصل بخش صفائیه و قطور در مختصات جغرافیایی به طول ۳۳٫۴۴ و عرض جغرافیایی ۳۳٫۳۸ واقع گردیده است. [ ۱]
گویند که این کوه منتهی الیه غربی قشون شاه اسماعیل در جنگ چالدران بود؛ و جنگ چالدران از آن به این طرف تر صورت نگرفت. بعد از کوه آرارات، این کوه بلندترین کوه این منطقه محسوب می شود. از وجود برخی چشمه های آب گرم در دامنه این کوه، و سنگ های گدازه بیرونی اطراف کوه، کاملاً واضح است که این کوه آتش فشانی خاموش است که هنوز درون گدازه هایی در آن در حال فعالیت جزئی هستند. این کوه از زیبایی و وقار خاصی برخوردار است؛ که دور نمایی بسیار زیبا داشته و از کیلومترها دور نماد شهر خوی است. بیش از نود درصد ابرهای باران زا، بویژه در فصل بهار از پشت کوه اورین پدیدار می شوند؛ و تا میانه تابستان همیشه برف های قله آن، این کوه را در چشم مردم شهرش روسفید و سر بلند می کند. این کوه آخرین کوه مرتفع مرز ایران با کشور ترکیه است که ۱۵ کیلومتر با مرز فاصله داشته و از شهر بندری بند ماهی در شرق دریاچه وان ترکیه، نیز به همین زیبایی قابل دیدن است. این کوه بین دشت الند و دره قطور قرار دارد؛ که از ۲ قله اورین کوچک ۳۴۱۸ متر و اورین بزرگ ۳۷۰۲ متر تشکیل شده است. اورین کوچک به حالت تپه ماهور است اما اورین بزرگ حالت قله ای و نماد زیبا تری دارد. فاصله بین اورین کوچک و بزرگ دو کیلومتر است.
برای رفتن به این کوه باید از روستای پسک عبور و پس از طی جاده ای نرسیده به روستای بدلان به طرف سر بالایی حرکت باید کرد. این سربالایی تا رسیدن به روستای کوچک حدود ۱۷ کیلومتر است. طبیعت روستای کوچک از جمله چمن های سرسبز ابی بسیار بکر و کوه هایش پوشیده از علف و گیاهان سر سبز و مرتعی بسیار زیبا برای دام است. والبته پناگاه اورین در سه کلیومتر پایینتر در روستای حصار قرار دارد. اگر کسی قصد زود رفتن به اورین را داشته باشد باید از روستای کوچک رد شد ولی اگر کسی قصد رفتن به پناگاه را دارد باید به روستای حصار رفت برای رفتن به پناگاه باید اتوموبیل خود را در مدرسه این روستا پارک کرده و یک کیلومتر پیاده باید سمت پناهگاه حرکت کنید. این پناهگاه مجهز به تخت خواب و یخچال و گاز و وسایل پخت وپز می باشد که به طور کلی سوییت کاملی است، که تا پاسی از شب کوهنوردان در چله تابستان ( بویژه پنج شنبه شب ها ) با نشستن در کنار آتشی که از سرما روشن می کنند، و صرف چای دودی، لحظات پر خاطره ای برای خود خلق می کنند. اختلاف دما در اورین با شهر بین ۷ تا ۱۰ درجه است. صعود به آن هموار بوده و مسیر صخره ای در راه صعود وجود ندارد. در مسیر صعود رودها و جویبارهای زیبایی که از ذوب برف های اورین ایجاد شده اند به همراه دشت های آلاله و بابونه بسیار شیرین و گوارا است که رنج صعود را از انسان دور می کند. می دانیم که استان آذربایجان غربی سومین استان پرآب کشور است و اکثر نزولات آسمانی این استان از رطوبت دریای سیاه در شمال ترکیه ناشی می شود. در بهار و تابستان، بعد از اذان ظهر احتمال بارندگی در اورین بسیار زیاد است؛ و بهتر است بدانیم در مسیر و قله هیچ سر پناهی وجود ندارد؛ بنابراین کوه نوردان حرفه ای شب را در پناهگاه اقامت و در سپیده دم به سمت قله حرکت می کنند؛ و سعی می کنند کاوری از پلاستیک برای سر خود در کوله پشتی داشته باشند. فاصله بین پناهگاه تا قله ۱۳ کیلومتر است که ۴ساعت زمان نیاز دارد؛ و با احتساب زمان یک و نیم ساعت برگشت و ۲ ساعت استراحت در قله بین ۷ تا ۸ ساعت، یعنی یک روز کامل کاری اداری زمان نیاز دارد. در ارتفاعات حوضچه های زیبایی دیده می شود؛ که به آن «گل» در زبان محلی گفته می شود. در کنار پناه گاه، معبر تنگ و خطرناکی قرار دارد که مسیر ایلات روستای قیل لی است که می تواند شما را تا ارتفاع ۳۰۰۰ متر، کنار دامنه و حوضچه اورین برساند. طول این مسیر ۷ کیلومتر است رانندگی در این مسیر بویژه در بارندگی بسیار خطرناک است و باید از خودروهای شاسی بلند مثل لندرور، جیپ و… استفاده کرد. رانندگی در این معبر، مهارت فوق العاده ای می طلبد. استفاده از این معبر در کل توصیه نمی شود. برای تماشای طبیعت بکر اورین و دیدن سر سبزی های آن بهترین زمان صعود ۲۰خرداد به بعد است چرا که به علت برودت هوا، بهار دو ماه دیر تر از شهر خود را نمایان می کند. [ ۲]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفگویند که این کوه منتهی الیه غربی قشون شاه اسماعیل در جنگ چالدران بود؛ و جنگ چالدران از آن به این طرف تر صورت نگرفت. بعد از کوه آرارات، این کوه بلندترین کوه این منطقه محسوب می شود. از وجود برخی چشمه های آب گرم در دامنه این کوه، و سنگ های گدازه بیرونی اطراف کوه، کاملاً واضح است که این کوه آتش فشانی خاموش است که هنوز درون گدازه هایی در آن در حال فعالیت جزئی هستند. این کوه از زیبایی و وقار خاصی برخوردار است؛ که دور نمایی بسیار زیبا داشته و از کیلومترها دور نماد شهر خوی است. بیش از نود درصد ابرهای باران زا، بویژه در فصل بهار از پشت کوه اورین پدیدار می شوند؛ و تا میانه تابستان همیشه برف های قله آن، این کوه را در چشم مردم شهرش روسفید و سر بلند می کند. این کوه آخرین کوه مرتفع مرز ایران با کشور ترکیه است که ۱۵ کیلومتر با مرز فاصله داشته و از شهر بندری بند ماهی در شرق دریاچه وان ترکیه، نیز به همین زیبایی قابل دیدن است. این کوه بین دشت الند و دره قطور قرار دارد؛ که از ۲ قله اورین کوچک ۳۴۱۸ متر و اورین بزرگ ۳۷۰۲ متر تشکیل شده است. اورین کوچک به حالت تپه ماهور است اما اورین بزرگ حالت قله ای و نماد زیبا تری دارد. فاصله بین اورین کوچک و بزرگ دو کیلومتر است.
برای رفتن به این کوه باید از روستای پسک عبور و پس از طی جاده ای نرسیده به روستای بدلان به طرف سر بالایی حرکت باید کرد. این سربالایی تا رسیدن به روستای کوچک حدود ۱۷ کیلومتر است. طبیعت روستای کوچک از جمله چمن های سرسبز ابی بسیار بکر و کوه هایش پوشیده از علف و گیاهان سر سبز و مرتعی بسیار زیبا برای دام است. والبته پناگاه اورین در سه کلیومتر پایینتر در روستای حصار قرار دارد. اگر کسی قصد زود رفتن به اورین را داشته باشد باید از روستای کوچک رد شد ولی اگر کسی قصد رفتن به پناگاه را دارد باید به روستای حصار رفت برای رفتن به پناگاه باید اتوموبیل خود را در مدرسه این روستا پارک کرده و یک کیلومتر پیاده باید سمت پناهگاه حرکت کنید. این پناهگاه مجهز به تخت خواب و یخچال و گاز و وسایل پخت وپز می باشد که به طور کلی سوییت کاملی است، که تا پاسی از شب کوهنوردان در چله تابستان ( بویژه پنج شنبه شب ها ) با نشستن در کنار آتشی که از سرما روشن می کنند، و صرف چای دودی، لحظات پر خاطره ای برای خود خلق می کنند. اختلاف دما در اورین با شهر بین ۷ تا ۱۰ درجه است. صعود به آن هموار بوده و مسیر صخره ای در راه صعود وجود ندارد. در مسیر صعود رودها و جویبارهای زیبایی که از ذوب برف های اورین ایجاد شده اند به همراه دشت های آلاله و بابونه بسیار شیرین و گوارا است که رنج صعود را از انسان دور می کند. می دانیم که استان آذربایجان غربی سومین استان پرآب کشور است و اکثر نزولات آسمانی این استان از رطوبت دریای سیاه در شمال ترکیه ناشی می شود. در بهار و تابستان، بعد از اذان ظهر احتمال بارندگی در اورین بسیار زیاد است؛ و بهتر است بدانیم در مسیر و قله هیچ سر پناهی وجود ندارد؛ بنابراین کوه نوردان حرفه ای شب را در پناهگاه اقامت و در سپیده دم به سمت قله حرکت می کنند؛ و سعی می کنند کاوری از پلاستیک برای سر خود در کوله پشتی داشته باشند. فاصله بین پناهگاه تا قله ۱۳ کیلومتر است که ۴ساعت زمان نیاز دارد؛ و با احتساب زمان یک و نیم ساعت برگشت و ۲ ساعت استراحت در قله بین ۷ تا ۸ ساعت، یعنی یک روز کامل کاری اداری زمان نیاز دارد. در ارتفاعات حوضچه های زیبایی دیده می شود؛ که به آن «گل» در زبان محلی گفته می شود. در کنار پناه گاه، معبر تنگ و خطرناکی قرار دارد که مسیر ایلات روستای قیل لی است که می تواند شما را تا ارتفاع ۳۰۰۰ متر، کنار دامنه و حوضچه اورین برساند. طول این مسیر ۷ کیلومتر است رانندگی در این مسیر بویژه در بارندگی بسیار خطرناک است و باید از خودروهای شاسی بلند مثل لندرور، جیپ و… استفاده کرد. رانندگی در این معبر، مهارت فوق العاده ای می طلبد. استفاده از این معبر در کل توصیه نمی شود. برای تماشای طبیعت بکر اورین و دیدن سر سبزی های آن بهترین زمان صعود ۲۰خرداد به بعد است چرا که به علت برودت هوا، بهار دو ماه دیر تر از شهر خود را نمایان می کند. [ ۲]
wiki: کوه اورین