گرتا گاربو

گرتا گاربو ( به سوئدی: Greta Garbo ) با نام کامل گرتا لوویسا گوستافسون ( به سوئدی: Greta Lovisa Gustafsson ) ( زاده ۱۸ سپتامبر ۱۹۰۵ – درگذشته ۱۵ آوریل ۱۹۹۰ ) ستاره سرشناس سوئدی سینمای هالیوود بود. [ ۱] بنیاد فیلم آمریکا او را به عنوان پنجمین زن افسانه بزرگ پرده سینما نامگذاری کرد.
گرتا گاربو به عنوان بهترین بازیگر تاریخ فیلم های صامت انتخاب شده است. [ ۲] [ ۳]
اولین فیلم خود را در سال ۱۹۲۰ با نام «آقا و خانم استکهلم» بازی کرد. پس از شش سال بازی در فیلم های سوئدی توسط مسئولان کمپانی مترو گلدوین مایر دیده شد و سرانجام در سال ۱۹۲۶ به آمریکا رفت.
اولین فیلم هالیوودی او «سیلاب» نام داشت که درخشان ظاهر شد و با ایفای نقش در فیلم «اغواگر» به کارگردانی فرد نیبلو منتقدان سینما را کاملاً به ظهور یک ستاره بی بدیل امیدوار کرد.
«جسم و شیطان» به کارگردانی کلارنس براون اوج شکوفایی گاربو بود. بسیاری این فیلم را از بهترین فیلم های دوران صامت سینما می دانند. زوج هنری گیلبرت و گاربو از این فیلم شکل گرفت.
فیلم «زن الهی» با بازی گرتا و کارگردانی ویکتور شوستروم سوئدی در سال ۱۹۲۸ به دلیل خوش ساخت بودن بسیار مورد توجه قرار گرفت.
او دههٔ ۳۰ را با فیلم «آنا کریستی» بر اساس نمایشنامه ای از یوجین اونیل آغاز کرد. در سال ۱۹۳۱ در کنار کلارک گیبل جوان در فیلم «فرود و فراز سوزان لنوکس» به کارگردانی رابرت زی. لنرد قرار گرفت. گرتا از سبک خشن بازی گیبل خوشش نیامد.
یک بار دیگر در فیلم اسکار گرفته و زیبای «گراند هتل» در سال ۱۹۳۲ با جوان کرافورد ستاره دیگر آن زمان هالیوود همبازی شد و با اینکه هیچ صحنه ای را در کنار هم نبودند ولی از ساخت فیلم راضی نبودند و از اینجا بود که گاربو تنها بازیگری شد که کارگردان و بازیگران روبروی فیلم هایش را خود انتخاب می کرد.
دقت در انتخاب فیلم ها در آن زمان بسیار کم بود ولی گاربو از معدود بازیگرانی بود که کم فیلم بازی می کرد ولی گزیده. در دههٔ ۳۰ فقط در شاهکارهای این دهه ایفای نقش کرد.
سه گانه های تاریخی او بسیار مشهور هستند. در سال ۱۹۳۳ در «ملکه کریستینا» روبن مامولیان در کنار جان گیلبرت و در نقش ملکه کریستینا، در سال ۱۹۳۵ در تراژدی «آناکارنینا» کلارنس براون در کنار فردریک مارچ و در نقش آنا کارنینا و بالاخره در شاهکار عاشقانهٔ جرج کیوکر یعنی «کمیل» در سال ۱۹۳۶ در کنار رابرت تیلور و در نقش مارگریت.