گرده زنبور عسل ( به انگلیسی: Bee pollen ) به صورت تکه ها یا دانه هایی کروی پر از گرده های گل است که توسط زنبور عسل کارگر بسته بندی شده و به عنوان منبع غذایی اولیهٔ کندو نگهداری و استفاده می شود. ترکیب این دانه ها شامل قندهای ساده، پروتئین، مواد معدنی و ویتامین ها، اسیدهای چرب و درصد کمی از اجزای دیگر است. گرده زنبور عسل آمبروزیا؛ ( نان ایزدان ) ، نیز خوانده شده، [ ۱] پس از مخلوط شدن با بزاق، با یک قطره عسل مهر و موم شده و در سلول های کندو نگهداری می شود. این ماده مزه خاصی ندارد. [ ۲] گردهٔ زنبور عسل به عنوان یک خوراکی برای انسان گردآوری می شود؛ که این با ادعاهای مختلفی در مورد خاصیت های استفاده از آن همراه است. یکی از آن ها این است که فرایند تخمیر آن را از گردهٔ گل ساده بسیار قوی تر می کند.
کربوهیدرات ها گروه اصلی مواد تشکیل دهنده هستند و حدود ۴۰ تا ۸۵ درصد گرده گل خشک را تشکیل می دهند. فراوان ترین کربوهیدرات نسبت به سایر کربوهیدرات های گرده گل، فروکتوز، و سپس گلوکز و ساکارز هستند.
اولیگوساکاریدها و پلی ساکاریدها نیز اجزای تشکیل دهنده بسیار مهمی درون گرده گل هستند که به تنظیم عملکردهای بیولوژیک مختلف کمک می کنند. بعلاوه، این مواد تشکیل دهنده، به عنوان شاخص های مشخصه ای برای تشخیص منشأ گیاهی گرده گل هستند. اگرچه، به دلیل ماهیت آب گُریزی بالا، وزن مولکولی زیاد و قطبیت بسیار مشابه آن ها در میان قندها، شناسایی آن ها هم از طریق روش GC و هم روش رنگ نگاری مایع با عملکرد بالا ( HPLC ) ، کار دشواری است.
زنبور عسل، گرده گل و ماده چسبناک اگلوتینات را برای پر کردن سبد گرده با استفاده از پاهای عقب خود جمع آوری می کند تا گرده گل زنبور عسل بسازد. این فرآیند شامل مرطوب سازی گل ها بوسیله ترشحات دهانی زبان است و شکل گیری حبه گرده گل و چسبیدن آن به سبدهای ویژه را میسر می سازد.
زنبورداران از تله های گرده گل در ورودی کندوها، جهت جمع آوری گرده گل خام استفاده می کنند، که جمع آوری گرده زنبور برای کاربردهای تجاری احتمالی را آسان تر می کند.
رنگ عموم گرده ها در خانواده رنگ های سبز و زرد متفاوت است. گرده جمع آوری شده به وسیله زنبور کارگر بیشتر در خانواده طیف رنگ های کِرِم، زرد، نارنجی تا قهوه ای مشاهده می شود و در محصولات مرتبط با آن هم کم تر رنگ سبز دیده می شود. این رنگ ها کمی هم به دلیل اضافه شدن عسل به گرده ایجاد شده که بیشتر دارای رنگی در همین طیفِ زرد و قهوه ای است.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفکربوهیدرات ها گروه اصلی مواد تشکیل دهنده هستند و حدود ۴۰ تا ۸۵ درصد گرده گل خشک را تشکیل می دهند. فراوان ترین کربوهیدرات نسبت به سایر کربوهیدرات های گرده گل، فروکتوز، و سپس گلوکز و ساکارز هستند.
اولیگوساکاریدها و پلی ساکاریدها نیز اجزای تشکیل دهنده بسیار مهمی درون گرده گل هستند که به تنظیم عملکردهای بیولوژیک مختلف کمک می کنند. بعلاوه، این مواد تشکیل دهنده، به عنوان شاخص های مشخصه ای برای تشخیص منشأ گیاهی گرده گل هستند. اگرچه، به دلیل ماهیت آب گُریزی بالا، وزن مولکولی زیاد و قطبیت بسیار مشابه آن ها در میان قندها، شناسایی آن ها هم از طریق روش GC و هم روش رنگ نگاری مایع با عملکرد بالا ( HPLC ) ، کار دشواری است.
زنبور عسل، گرده گل و ماده چسبناک اگلوتینات را برای پر کردن سبد گرده با استفاده از پاهای عقب خود جمع آوری می کند تا گرده گل زنبور عسل بسازد. این فرآیند شامل مرطوب سازی گل ها بوسیله ترشحات دهانی زبان است و شکل گیری حبه گرده گل و چسبیدن آن به سبدهای ویژه را میسر می سازد.
زنبورداران از تله های گرده گل در ورودی کندوها، جهت جمع آوری گرده گل خام استفاده می کنند، که جمع آوری گرده زنبور برای کاربردهای تجاری احتمالی را آسان تر می کند.
رنگ عموم گرده ها در خانواده رنگ های سبز و زرد متفاوت است. گرده جمع آوری شده به وسیله زنبور کارگر بیشتر در خانواده طیف رنگ های کِرِم، زرد، نارنجی تا قهوه ای مشاهده می شود و در محصولات مرتبط با آن هم کم تر رنگ سبز دیده می شود. این رنگ ها کمی هم به دلیل اضافه شدن عسل به گرده ایجاد شده که بیشتر دارای رنگی در همین طیفِ زرد و قهوه ای است.
wiki: گرده زنبور عسل