[ویکی فقه] از جمله گروه هایی که برضد بنی عباس در زمان مامون دست به قیام زدند، گروهی موسوم به افطسیه است که از پیروان حسین بن حسن بن علی بن علی بن حسین بن علی (علیه السّلام) معروف به افطس بودند.
افطس به معنی کسی است که استخوان بینی اش فرورفته باشد و به همین سبب بینی اش پهن باشد. ظاهرا حسین بن حسن بن علی به دلیل چنین ظاهری به این اسم ملقب می شود.
ورود افطس به مکه
حسین بن حسن بن علی در ابتدا از پیروان ابن طباطبا از رهبران زیدیه بود و بعد با ابوالسرایا و سپس با محمد بن جعفر بن علی به قیام خود ادامه داد. تاریخ این گروه ها برای نشان دادن ضعف دولت عباسی و سیاست های عباسیان در قبال این قیام ها مورد استفاده است. گفته شده وی در آغاز، دعوت ابن طباطبا را رواج می داد و بعد از مرگ ابن طباطبا به مکه رفت. اما مشهور این است که او به دستور ابوالسرایا به فرمانداری مکه منسوب شد و همچنین سرپرست حجاج شد. چون داود بن عیسی از سران لشگر بنی عباس فهمید که افطس به نزدیکی مکه رسیده، تصمیم به خروج از مکه گرفت. از طرفی مسرور با عده ای از نظامیان به جنگ با افطس آماده می شدند اما عیسی بن داود به دلیل ماه حرام با جنگ مخالف بود. مسرور به داود گفت: ملک و حکومت خود را به دشمن تسلیم می کنی که درباره دین و حرمت و مال تو ارزشی قائل نیست. داود گفت: من ملکی ندارم، به خدا با آنها (بنی عباس) ماندم تا پیر شدم و برای من حکومتی قرار ندادند تا اینکه پیر شدم و عمرم تمام شد! از حجاز جز به اندازه زندگی ام به من نسپرده اند. این ملک از آن تو و امثال تو، اگر می خواهی نبرد کن!! به این ترتیب داود از جنگ کناره گرفت و مسرور نیز نجنگید و به عراق بازگشت. به این ترتیب مکه از حضور عباسیان خالی شد و حسین بن الحسن الافطس با عده کمی پیش از غروب عرفه وارد مکه شد و بعد از طواف و سعی بن صفا و مروه به سوی عرفه رفت. مردم که در چند روز سرپرست نداشتند نماز صبح را در مزدلفه به امامت افطس خواندند. این واقعه در حج سال ۱۹۹هـ ق اتفاق افتاده است.
افطس در مکه
در نخستین روز سال ۲۰۰ هجری پس از اینکه حاجیان پراکنه شدند، پشت مقام بر فرشی دیبا نشست و دستور داد تا پرده کعبه را بازکنند، آنگاه دو جامه از ابریشم ظریف که ابوالسرایا برای او فرستاده بود را برکعبه پوشاند. این عمل از جمله اقدامات سیاسی برعلیه بنی عباس بود که ابوالسرایا در نامه ای که به همراه جامه کعبه برای افطس فرستاده بود، به ان اشاره کرده است: اصفر بن اصفر، ابوالسرایا، دعوت گر آل محمد برای پوشش کعبه این را سفارش داده است تا پوشش ستمگران بنی عباس را از کعبه بردارند و پاک کنند. افطس نیز جامه قبلی کعبه را بین علویان و پیروانش به ترتیب منزلتی که در نزد وی کسب کرده بودند، تقسیم کرد. سپس اندوخته کعبه که نزد عباسیان بود را به تصرف خود درآورد و به خانه کسانی که از بنی عباس سپرده ای داشتند، حمله کرد و آن اموال را بازپس می گرفت و اگر اموالی نمی یافت به شکنجه افراد می پرداخت تا اعتراف کنند که از پیروان سیاه جامگان عباسی هستند. کسی که شکنجه این افراد را به عهده داشت فردی به نام محمد بن مسلمه از اهالی کوفه بود. خانه او به شکنجه خانه معروف شده بود و بسیاری از مردم به این بلا گرفتار شدند. این کسب اموال به طلاکاری های و چوب های ساج و آهن پنجره های زمزم و مسجدالحرام نیز سرایت کرد و به بهای ناچیزی فروخته شد.
بیعت با محمد بن جعفر
...
افطس به معنی کسی است که استخوان بینی اش فرورفته باشد و به همین سبب بینی اش پهن باشد. ظاهرا حسین بن حسن بن علی به دلیل چنین ظاهری به این اسم ملقب می شود.
ورود افطس به مکه
حسین بن حسن بن علی در ابتدا از پیروان ابن طباطبا از رهبران زیدیه بود و بعد با ابوالسرایا و سپس با محمد بن جعفر بن علی به قیام خود ادامه داد. تاریخ این گروه ها برای نشان دادن ضعف دولت عباسی و سیاست های عباسیان در قبال این قیام ها مورد استفاده است. گفته شده وی در آغاز، دعوت ابن طباطبا را رواج می داد و بعد از مرگ ابن طباطبا به مکه رفت. اما مشهور این است که او به دستور ابوالسرایا به فرمانداری مکه منسوب شد و همچنین سرپرست حجاج شد. چون داود بن عیسی از سران لشگر بنی عباس فهمید که افطس به نزدیکی مکه رسیده، تصمیم به خروج از مکه گرفت. از طرفی مسرور با عده ای از نظامیان به جنگ با افطس آماده می شدند اما عیسی بن داود به دلیل ماه حرام با جنگ مخالف بود. مسرور به داود گفت: ملک و حکومت خود را به دشمن تسلیم می کنی که درباره دین و حرمت و مال تو ارزشی قائل نیست. داود گفت: من ملکی ندارم، به خدا با آنها (بنی عباس) ماندم تا پیر شدم و برای من حکومتی قرار ندادند تا اینکه پیر شدم و عمرم تمام شد! از حجاز جز به اندازه زندگی ام به من نسپرده اند. این ملک از آن تو و امثال تو، اگر می خواهی نبرد کن!! به این ترتیب داود از جنگ کناره گرفت و مسرور نیز نجنگید و به عراق بازگشت. به این ترتیب مکه از حضور عباسیان خالی شد و حسین بن الحسن الافطس با عده کمی پیش از غروب عرفه وارد مکه شد و بعد از طواف و سعی بن صفا و مروه به سوی عرفه رفت. مردم که در چند روز سرپرست نداشتند نماز صبح را در مزدلفه به امامت افطس خواندند. این واقعه در حج سال ۱۹۹هـ ق اتفاق افتاده است.
افطس در مکه
در نخستین روز سال ۲۰۰ هجری پس از اینکه حاجیان پراکنه شدند، پشت مقام بر فرشی دیبا نشست و دستور داد تا پرده کعبه را بازکنند، آنگاه دو جامه از ابریشم ظریف که ابوالسرایا برای او فرستاده بود را برکعبه پوشاند. این عمل از جمله اقدامات سیاسی برعلیه بنی عباس بود که ابوالسرایا در نامه ای که به همراه جامه کعبه برای افطس فرستاده بود، به ان اشاره کرده است: اصفر بن اصفر، ابوالسرایا، دعوت گر آل محمد برای پوشش کعبه این را سفارش داده است تا پوشش ستمگران بنی عباس را از کعبه بردارند و پاک کنند. افطس نیز جامه قبلی کعبه را بین علویان و پیروانش به ترتیب منزلتی که در نزد وی کسب کرده بودند، تقسیم کرد. سپس اندوخته کعبه که نزد عباسیان بود را به تصرف خود درآورد و به خانه کسانی که از بنی عباس سپرده ای داشتند، حمله کرد و آن اموال را بازپس می گرفت و اگر اموالی نمی یافت به شکنجه افراد می پرداخت تا اعتراف کنند که از پیروان سیاه جامگان عباسی هستند. کسی که شکنجه این افراد را به عهده داشت فردی به نام محمد بن مسلمه از اهالی کوفه بود. خانه او به شکنجه خانه معروف شده بود و بسیاری از مردم به این بلا گرفتار شدند. این کسب اموال به طلاکاری های و چوب های ساج و آهن پنجره های زمزم و مسجدالحرام نیز سرایت کرد و به بهای ناچیزی فروخته شد.
بیعت با محمد بن جعفر
...
wikifeqh: افطسیه