[ویکی فقه] الرسالة الشمسیة (کتاب). کتاب الرسالة الشمسیة، تالیف ابوعمر بن علی شافعی، ملقب به نجم الدین و معروف به کاتبی قزوینی (متوفی ۶۷۵ ق)، از اساتید علامه حلی و قطب الدین شیرازی و از شاگردان خواجه نصیر طوسی است.
کاتبی قزوینی به تشیع رغبتی وافر داشت و در حوزه درس قزوین تدریس می کرد. این اثر یکی از درس نامه های منطقی بسیار مهم است که شروح فراوان بر آن نوشته شده است. نویسنده، آن را برای خواجه شمس الدین محمد جوینی، معروف به صاحب دیوان نوشته و به همین دلیل آن را شمسیه نامیده است.
کاتبی قزوینی به تشیع رغبتی وافر داشت و در حوزه درس قزوین تدریس می کرد. این اثر یکی از درس نامه های منطقی بسیار مهم است که شروح فراوان بر آن نوشته شده است. نویسنده، آن را برای خواجه شمس الدین محمد جوینی، معروف به صاحب دیوان نوشته و به همین دلیل آن را شمسیه نامیده است.
[ویکی فقه] الرسالة الشمسیه. الرسالة الشمسیة»، تألیف ابوعمر بن علی شافعی ، ملقب به نجم الدین و معروف به کاتبی قزوینی (متوفی ۶۷۵ق)، از اساتید علامه حلی و قطب الدین شیرازی و از شاگردان خواجه نصیر طوسی است.
«الرسالة الشمسیة»، تألیف ابوعمر بن علی شافعی، ملقب به نجم الدین و معروف به کاتبی قزوینی (متوفی ۶۷۵ق)، از اساتید علامه حلی و قطب الدین شیرازی و از شاگردان خواجه نصیر طوسی است. کاتبی قزوینی به تشیع رغبتی وافر داشت و در حوزه ی درس قزوین تدریس می کرد. این اثر یکی از درس نامه های منطقی بسیار مهم است که شروح فراوان بر آن نوشته شده است. نویسنده، آن را برای خواجه شمس الدین محمد جوینی، معروف به صاحب دیوان نوشته و به همین دلیل آن را شمسیّه نامیده است.
«الرسالة الشمسیة»، تألیف ابوعمر بن علی شافعی، ملقب به نجم الدین و معروف به کاتبی قزوینی (متوفی ۶۷۵ق)، از اساتید علامه حلی و قطب الدین شیرازی و از شاگردان خواجه نصیر طوسی است. کاتبی قزوینی به تشیع رغبتی وافر داشت و در حوزه ی درس قزوین تدریس می کرد. این اثر یکی از درس نامه های منطقی بسیار مهم است که شروح فراوان بر آن نوشته شده است. نویسنده، آن را برای خواجه شمس الدین محمد جوینی، معروف به صاحب دیوان نوشته و به همین دلیل آن را شمسیّه نامیده است.
[ویکی فقه] الرسالة الشمسیة»، تألیف ابوعمر بن علی شافعی ، ملقب به نجم الدین و معروف به کاتبی قزوینی (متوفی ۶۷۵ق)، از اساتید علامه حلی و قطب الدین شیرازی و از شاگردان خواجه نصیر طوسی است.
«الرسالة الشمسیة»، تألیف ابوعمر بن علی شافعی، ملقب به نجم الدین و معروف به کاتبی قزوینی (متوفی ۶۷۵ق)، از اساتید علامه حلی و قطب الدین شیرازی و از شاگردان خواجه نصیر طوسی است. کاتبی قزوینی به تشیع رغبتی وافر داشت و در حوزه ی درس قزوین تدریس می کرد. این اثر یکی از درس نامه های منطقی بسیار مهم است که شروح فراوان بر آن نوشته شده است. نویسنده، آن را برای خواجه شمس الدین محمد جوینی، معروف به صاحب دیوان نوشته و به همین دلیل آن را شمسیّه نامیده است.
ساختار
کتاب، مشتمل بر یک مقدمه، سه مقاله و یک خاتمه است. هریک از مقالات کتاب، خود در ضمن چند فصل و خاتمه نیز در ضمن دو مبحث تدوین شده است.«الرسالة الشمسیة»، به لحاظ شیوه تألیف، از آن گونه کتاب های منطقی بشمار می آید که ساختاری دو بخشی شامل معرف و حجت یا تصور و تصدیق دارند. این روش تدوین را نخست ابن سینا در بخش منطق کتاب «الإشارات و التنبیهات» به کار گرفته است. پس از آن، «الشمسیة» نجم الدین کاتبی نیز با همین سیاق تألیف شده است.
گزارش محتوا
از برخی قرائن چنین استفاده می شود که رساله شمسیه در زمان خود تدریس می شده و محور علم منطق و مورد توجه علما بوده است و لذا شرح و تعلیقه های زیادی بر آن زده شده است. قطب رازی، استاد تفتازانی، بر آن شرح نوشته و تفتازانی در شرح خود تحت تأثیر شرح وی بوده است . شرح تفتازانی بر بخش تصورات رساله «الشمسیة» است که تفتازانی آن را در ۷۵۲ق، در شهر جام تألیف کرده است.
شرح علامه حلی بر رساله شمسیه
...
«الرسالة الشمسیة»، تألیف ابوعمر بن علی شافعی، ملقب به نجم الدین و معروف به کاتبی قزوینی (متوفی ۶۷۵ق)، از اساتید علامه حلی و قطب الدین شیرازی و از شاگردان خواجه نصیر طوسی است. کاتبی قزوینی به تشیع رغبتی وافر داشت و در حوزه ی درس قزوین تدریس می کرد. این اثر یکی از درس نامه های منطقی بسیار مهم است که شروح فراوان بر آن نوشته شده است. نویسنده، آن را برای خواجه شمس الدین محمد جوینی، معروف به صاحب دیوان نوشته و به همین دلیل آن را شمسیّه نامیده است.
ساختار
کتاب، مشتمل بر یک مقدمه، سه مقاله و یک خاتمه است. هریک از مقالات کتاب، خود در ضمن چند فصل و خاتمه نیز در ضمن دو مبحث تدوین شده است.«الرسالة الشمسیة»، به لحاظ شیوه تألیف، از آن گونه کتاب های منطقی بشمار می آید که ساختاری دو بخشی شامل معرف و حجت یا تصور و تصدیق دارند. این روش تدوین را نخست ابن سینا در بخش منطق کتاب «الإشارات و التنبیهات» به کار گرفته است. پس از آن، «الشمسیة» نجم الدین کاتبی نیز با همین سیاق تألیف شده است.
گزارش محتوا
از برخی قرائن چنین استفاده می شود که رساله شمسیه در زمان خود تدریس می شده و محور علم منطق و مورد توجه علما بوده است و لذا شرح و تعلیقه های زیادی بر آن زده شده است. قطب رازی، استاد تفتازانی، بر آن شرح نوشته و تفتازانی در شرح خود تحت تأثیر شرح وی بوده است . شرح تفتازانی بر بخش تصورات رساله «الشمسیة» است که تفتازانی آن را در ۷۵۲ق، در شهر جام تألیف کرده است.
شرح علامه حلی بر رساله شمسیه
...
wikifeqh: رساله_شمسیه
[ویکی نور] الرسالة الشمسیة، تألیف ابوعمر بن علی شافعی، ملقب به نجم الدین و معروف به کاتبی قزوینی (متوفی 675ق)، از اساتید علامه حلی و قطب الدین شیرازی و از شاگردان خواجه نصیر طوسی است. کاتبی قزوینی به تشیع رغبتی وافر داشت و در حوزه ی درس قزوین تدریس می کرد. این اثر یکی از درس نامه های منطقی بسیار مهم است که شروح فراوان بر آن نوشته شده است. نویسنده، آن را برای خواجه شمس الدین محمد جوینی، معروف به صاحب دیوان نوشته و به همین دلیل آن را شمسیّه نامیده است .
کتاب، مشتمل بر یک مقدمه، سه مقاله و یک خاتمه است. هریک از مقالات کتاب، خود در ضمن چند فصل و خاتمه نیز در ضمن دو مبحث تدوین شده است.
«الرسالة الشمسیة»، به لحاظ شیوه تألیف، از آن گونه کتاب های منطقی بشمار می آید که ساختاری دو بخشی شامل معرف و حجت یا تصور و تصدیق دارند. این روش تدوین را نخست ابن سینا در بخش منطق کتاب الإشارات و التنبیهات به کار گرفته است. پس از آن، «الشمسیة» نجم الدین کاتبی نیز با همین سیاق تألیف شده است .
از برخی قرائن چنین استفاده می شود که رساله شمسیه در زمان خود تدریس می شده و محور علم منطق و مورد توجه علما بوده است و لذا شرح و تعلیقه های زیادی بر آن زده شده است . قطب رازی، استاد تفتازانی، بر آن شرح نوشته و تفتازانی در شرح خود تحت تأثیر شرح وی بوده است . شرح تفتازانی بر بخش تصورات رساله «الشمسیة» است که تفتازانی آن را در 752ق، در شهر جام تألیف کرده است .
بر این اثر، علامه حلی شرحی عالی نوشته است که «القواعد الجلیّة فی شرح الرسالة الشمسیة» نام دارد. وی در مقدمه اش بر این اثر درباره رساله شمسیه می نویسد: در این کتاب، فوائد و نکات و مسائل دشوار به ایجاز و اختصار ذکر شده است .
کتاب، مشتمل بر یک مقدمه، سه مقاله و یک خاتمه است. هریک از مقالات کتاب، خود در ضمن چند فصل و خاتمه نیز در ضمن دو مبحث تدوین شده است.
«الرسالة الشمسیة»، به لحاظ شیوه تألیف، از آن گونه کتاب های منطقی بشمار می آید که ساختاری دو بخشی شامل معرف و حجت یا تصور و تصدیق دارند. این روش تدوین را نخست ابن سینا در بخش منطق کتاب الإشارات و التنبیهات به کار گرفته است. پس از آن، «الشمسیة» نجم الدین کاتبی نیز با همین سیاق تألیف شده است .
از برخی قرائن چنین استفاده می شود که رساله شمسیه در زمان خود تدریس می شده و محور علم منطق و مورد توجه علما بوده است و لذا شرح و تعلیقه های زیادی بر آن زده شده است . قطب رازی، استاد تفتازانی، بر آن شرح نوشته و تفتازانی در شرح خود تحت تأثیر شرح وی بوده است . شرح تفتازانی بر بخش تصورات رساله «الشمسیة» است که تفتازانی آن را در 752ق، در شهر جام تألیف کرده است .
بر این اثر، علامه حلی شرحی عالی نوشته است که «القواعد الجلیّة فی شرح الرسالة الشمسیة» نام دارد. وی در مقدمه اش بر این اثر درباره رساله شمسیه می نویسد: در این کتاب، فوائد و نکات و مسائل دشوار به ایجاز و اختصار ذکر شده است .
wikinoor: الرسالة_الشمسیة
[ویکی فقه] الرساله الشمسیه (کتاب). کتاب الرسالة الشمسیة، تالیف ابوعمر بن علی شافعی، ملقب به نجم الدین و معروف به کاتبی قزوینی (متوفی ۶۷۵ ق)، از اساتید علامه حلی و قطب الدین شیرازی و از شاگردان خواجه نصیر طوسی است.
کاتبی قزوینی به تشیع رغبتی وافر داشت و در حوزه درس قزوین تدریس می کرد. این اثر یکی از درس نامه های منطقی بسیار مهم است که شروح فراوان بر آن نوشته شده است. نویسنده، آن را برای خواجه شمس الدین محمد جوینی، معروف به صاحب دیوان نوشته و به همین دلیل آن را شمسیه نامیده است.
ساختار
کتاب، مشتمل بر یک مقدمه، سه مقاله و یک خاتمه است. هریک از مقالات کتاب، خود در ضمن چند فصل و خاتمه نیز در ضمن دو مبحث تدوین شده است.«الرسالة الشمسیة»، به لحاظ شیوه تالیف، از آن گونه کتاب های منطقی بشمار می آید که ساختاری دو بخشی شامل معرف و حجت یا تصور و تصدیق دارند. این روش تدوین را نخست ابن سینا در بخش منطق کتاب «الاشارات و التنبیهات» به کار گرفته است. پس از آن، «الشمسیة» نجم الدین کاتبی نیز با همین سیاق تالیف شده است.
گزارش محتوا
از برخی قرائن چنین استفاده می شود که رساله شمسیه در زمان خود تدریس می شده و محور علم منطق و مورد توجه علما بوده است و لذا شرح و تعلیقه های زیادی بر آن زده شده است. قطب رازی، استاد تفتازانی، بر آن شرح نوشته و تفتازانی در شرح خود تحت تاثیر شرح وی بوده است. شرح تفتازانی بر بخش تصورات رساله «الشمسیة» است که تفتازانی آن را در ۷۵۲ ق، در شهر جام تالیف کرده است. بر این اثر، علامه حلی شرحی عالی نوشته است که «القواعد الجلیة فی شرح الرسالة الشمسیة» نام دارد. وی در مقدمه اش بر این اثر درباره رساله شمسیه می نویسد: در این کتاب، فوائد و نکات و مسائل دشوار به ایجاز و اختصار ذکر شده است. کاتبی قزوینی، در مقدمه رساله شمسیه به این نکته تصریح می کند که عقلا متفقند که علوم و به ویژه علوم یقینی، والاترین مطالب و ارزشمندترین فضائل و صاحب آن شریف ترین اشخاص بشر است و اطلاع بر دقائق آن و احاطه به کنه حقائق آن تنها به وسیله علم «منطق» ممکن است؛ چراکه به وسیله علم منطق است که صحیح آن از ناصواب مشخص می شود. وی همچنین همان گونه که در مقدمه به آن تصریح کرده از قزوینی خواسته است که کتابی مشتمل بر قواعد و حاوی اصول و ضوابط منطق تالیف کند و کتاب حاضر در پاسخ به خواسته ایشان است.
اختصار مقالات کتاب
...
کاتبی قزوینی به تشیع رغبتی وافر داشت و در حوزه درس قزوین تدریس می کرد. این اثر یکی از درس نامه های منطقی بسیار مهم است که شروح فراوان بر آن نوشته شده است. نویسنده، آن را برای خواجه شمس الدین محمد جوینی، معروف به صاحب دیوان نوشته و به همین دلیل آن را شمسیه نامیده است.
ساختار
کتاب، مشتمل بر یک مقدمه، سه مقاله و یک خاتمه است. هریک از مقالات کتاب، خود در ضمن چند فصل و خاتمه نیز در ضمن دو مبحث تدوین شده است.«الرسالة الشمسیة»، به لحاظ شیوه تالیف، از آن گونه کتاب های منطقی بشمار می آید که ساختاری دو بخشی شامل معرف و حجت یا تصور و تصدیق دارند. این روش تدوین را نخست ابن سینا در بخش منطق کتاب «الاشارات و التنبیهات» به کار گرفته است. پس از آن، «الشمسیة» نجم الدین کاتبی نیز با همین سیاق تالیف شده است.
گزارش محتوا
از برخی قرائن چنین استفاده می شود که رساله شمسیه در زمان خود تدریس می شده و محور علم منطق و مورد توجه علما بوده است و لذا شرح و تعلیقه های زیادی بر آن زده شده است. قطب رازی، استاد تفتازانی، بر آن شرح نوشته و تفتازانی در شرح خود تحت تاثیر شرح وی بوده است. شرح تفتازانی بر بخش تصورات رساله «الشمسیة» است که تفتازانی آن را در ۷۵۲ ق، در شهر جام تالیف کرده است. بر این اثر، علامه حلی شرحی عالی نوشته است که «القواعد الجلیة فی شرح الرسالة الشمسیة» نام دارد. وی در مقدمه اش بر این اثر درباره رساله شمسیه می نویسد: در این کتاب، فوائد و نکات و مسائل دشوار به ایجاز و اختصار ذکر شده است. کاتبی قزوینی، در مقدمه رساله شمسیه به این نکته تصریح می کند که عقلا متفقند که علوم و به ویژه علوم یقینی، والاترین مطالب و ارزشمندترین فضائل و صاحب آن شریف ترین اشخاص بشر است و اطلاع بر دقائق آن و احاطه به کنه حقائق آن تنها به وسیله علم «منطق» ممکن است؛ چراکه به وسیله علم منطق است که صحیح آن از ناصواب مشخص می شود. وی همچنین همان گونه که در مقدمه به آن تصریح کرده از قزوینی خواسته است که کتابی مشتمل بر قواعد و حاوی اصول و ضوابط منطق تالیف کند و کتاب حاضر در پاسخ به خواسته ایشان است.
اختصار مقالات کتاب
...
wikifeqh: الرسالة_الشمسیة_(کتاب)