[ویکی فقه] انتقام از اصحاب ایکه (قرآن). اصحاب ایکه همان قوم حضرت شعیب علیه السلام بودند که از نعمت های الهی برخوردار بودند ولی به جهت غفلت و فساد و کم فروشی مورد غضب خداوند قرار گرفتندو با عذابی سخت نابود گشتند.
«وان کان اصحـب الایکة لظــلمین• فانتقمنا منهم...» اصحاب الایکه (صاحبان سرزمینهای پر درخت - قوم شعیب) مسلما قوم ستمگری بودند•ما از آنها انتقام گرفتیم... .
قوم حضرت شعیب
کلمه ایکه به معنای درخت به هم پیچیده است ، و جمع آن (ایک) است ، و به طوری که گفته شده قوم ایکه در سرزمینی پر درخت چون جنگل زندگی می کرده اند که درختهایش سر به هم داده بود.و نیز بطوری که گفته شده این مردم ، معاصر با شعیب علیه السلام و قوم او بودند، و یا یک طائفه از قوم او بوده اند. مؤ ید اینکه طائفه ای از قوم او بوده اند این است که در ذیل آیه می فرماید: «و انهما لبامام مبین » ، یعنی منزلگاه قوم لوط و قوم ایکه ، هر دو بر سر بزرگ راهی قرار داشت . و این را می دانیم که مقصود از این راه ، آن راهی است که مدینه را به شام وصل کند. بلادی که در این مسیر قرار داشته اند منزلگاه قوم لوط و قوم شعیب بوده اند، و چون می دانیم که همه این مسافت جنگلی بوده است ، نتیجه می گیریم که قوم ایکه یک طائفه از قوم شعیب و سرزمین ایشان یک ناحیه از حوزه دعوت شعیب بوده که خداوند بخاطر کفرشان هلاکشان نموده است ، و در سوره هود داستانشان گذشت . در جمله «فانتقمنا منهم» ضمیر جمع به اصحاب ایکه بر می گردد. بعضی گفته اند هم به ایشان و هم به قوم لوط بر می گردد. و معنای آیه روشن است .
عذاب اصحاب ایکه
آنها زندگی مرفه و ثروت فراوانی داشتند و به همین جهت ، غرور و غفلت آنها را فرا گرفته بود و مخصوصا دست به کمفروشی و فساد در زمین زده بودند. شعیب آن پیامبر بزرگ ، آنها را از این کارشان بر حذر داشت و دعوت به توحید و راه حق نمود، اما همانگونه در آیات سوره هود دیدیم ، آنها تسلیم حق نشدند و سرانجام بر اثر مجازات دردناکی نابود گشتند، گرمای شدیدی چندین روز پی در پی آنها را فرو گرفت ، و در آخرین روز ابر بزرگی در آسمان نمایان شد، آنها به سایه ابر پناه بردند، اما صاعقه ای فرود آمد، و آن بیدادگران را نابود کرد.شاید تکیه کردن قرآن روی کلمه اصحاب الایکه (صاحبان سرزمینهای پر درخت ) به خاطر این باشد که میخواهد بگوید با اینهمه نعمتی که به آنها بخشیده بودیم باز بجای شکران ، کفران کردند، و ظلم و ستم بنیاد نمودند و صاعقه آنها و درختانشان را از میان برد.
«وان کان اصحـب الایکة لظــلمین• فانتقمنا منهم...» اصحاب الایکه (صاحبان سرزمینهای پر درخت - قوم شعیب) مسلما قوم ستمگری بودند•ما از آنها انتقام گرفتیم... .
قوم حضرت شعیب
کلمه ایکه به معنای درخت به هم پیچیده است ، و جمع آن (ایک) است ، و به طوری که گفته شده قوم ایکه در سرزمینی پر درخت چون جنگل زندگی می کرده اند که درختهایش سر به هم داده بود.و نیز بطوری که گفته شده این مردم ، معاصر با شعیب علیه السلام و قوم او بودند، و یا یک طائفه از قوم او بوده اند. مؤ ید اینکه طائفه ای از قوم او بوده اند این است که در ذیل آیه می فرماید: «و انهما لبامام مبین » ، یعنی منزلگاه قوم لوط و قوم ایکه ، هر دو بر سر بزرگ راهی قرار داشت . و این را می دانیم که مقصود از این راه ، آن راهی است که مدینه را به شام وصل کند. بلادی که در این مسیر قرار داشته اند منزلگاه قوم لوط و قوم شعیب بوده اند، و چون می دانیم که همه این مسافت جنگلی بوده است ، نتیجه می گیریم که قوم ایکه یک طائفه از قوم شعیب و سرزمین ایشان یک ناحیه از حوزه دعوت شعیب بوده که خداوند بخاطر کفرشان هلاکشان نموده است ، و در سوره هود داستانشان گذشت . در جمله «فانتقمنا منهم» ضمیر جمع به اصحاب ایکه بر می گردد. بعضی گفته اند هم به ایشان و هم به قوم لوط بر می گردد. و معنای آیه روشن است .
عذاب اصحاب ایکه
آنها زندگی مرفه و ثروت فراوانی داشتند و به همین جهت ، غرور و غفلت آنها را فرا گرفته بود و مخصوصا دست به کمفروشی و فساد در زمین زده بودند. شعیب آن پیامبر بزرگ ، آنها را از این کارشان بر حذر داشت و دعوت به توحید و راه حق نمود، اما همانگونه در آیات سوره هود دیدیم ، آنها تسلیم حق نشدند و سرانجام بر اثر مجازات دردناکی نابود گشتند، گرمای شدیدی چندین روز پی در پی آنها را فرو گرفت ، و در آخرین روز ابر بزرگی در آسمان نمایان شد، آنها به سایه ابر پناه بردند، اما صاعقه ای فرود آمد، و آن بیدادگران را نابود کرد.شاید تکیه کردن قرآن روی کلمه اصحاب الایکه (صاحبان سرزمینهای پر درخت ) به خاطر این باشد که میخواهد بگوید با اینهمه نعمتی که به آنها بخشیده بودیم باز بجای شکران ، کفران کردند، و ظلم و ستم بنیاد نمودند و صاعقه آنها و درختانشان را از میان برد.
wikifeqh: انتقام_از_اصحاب_ایکه_(قرآن)