باغ خدایان یا گاردن آو د گادز ( به انگلیسی: Garden of the Gods ) تأسیس ۱۹۰۹، پارکی طبیعی در ایالت کلرادو در ایالات متحده آمریکا است.
این پارک که ۱۳۰۰ هکتار مساحت دارد حاوی چشم اندازهای طبیعی فراوان یا صخره هایی با شکلهای غریبی است.
این پارک در نزدیکی شهر کلرادو اسپرینگز است.
• وب گاه رسمی
• بناهای شاخص در کلرادو
• بنیان گذاری های ۱۹۰۹ ( میلادی ) در کلرادو
• پارک ها در کلرادو
• پارک ها در کلرادو اسپرینگز
• پارک های ملی در کلرادو
• تاریخ طبیعی کلرادو
• جاذبه های گردشگری کلرادو اسپرینگز
• جغرافیای کلرادو اسپرینگز
• رده بندی III اتحادیه بین المللی حفاظت از محیط زیست
• زمین چهرهای شهرستان ال پاسو، کلرادو
• زمین چهرهای ملی در کلرادو
• سازندهای سنگی در کلرادو
• مناطق حفاظت شده بنیان گذاری شده در ۱۹۰۹ ( میلادی )
• مناطق سنگنوردی ایالات متحده آمریکا
• مناظر ملی کلرادو بر پایه جاده ها
• موزه های تاریخ طبیعی در کلرادو
• موزه های کلرادو اسپرینگز
• مختصات در ویکی داده
• مقاله های دارای واژگان به زبان انگلیسی
• پیوند رده انبار در ویکی داده است
این پارک که ۱۳۰۰ هکتار مساحت دارد حاوی چشم اندازهای طبیعی فراوان یا صخره هایی با شکلهای غریبی است.
این پارک در نزدیکی شهر کلرادو اسپرینگز است.
• وب گاه رسمی
• بناهای شاخص در کلرادو
• بنیان گذاری های ۱۹۰۹ ( میلادی ) در کلرادو
• پارک ها در کلرادو
• پارک ها در کلرادو اسپرینگز
• پارک های ملی در کلرادو
• تاریخ طبیعی کلرادو
• جاذبه های گردشگری کلرادو اسپرینگز
• جغرافیای کلرادو اسپرینگز
• رده بندی III اتحادیه بین المللی حفاظت از محیط زیست
• زمین چهرهای شهرستان ال پاسو، کلرادو
• زمین چهرهای ملی در کلرادو
• سازندهای سنگی در کلرادو
• مناطق حفاظت شده بنیان گذاری شده در ۱۹۰۹ ( میلادی )
• مناطق سنگنوردی ایالات متحده آمریکا
• مناظر ملی کلرادو بر پایه جاده ها
• موزه های تاریخ طبیعی در کلرادو
• موزه های کلرادو اسپرینگز
• مختصات در ویکی داده
• مقاله های دارای واژگان به زبان انگلیسی
• پیوند رده انبار در ویکی داده است
wiki: باغ خدایان
باغ خدایان (فردوس سومریان). مفهوم باغ خدایان یا پردیس الهی ممکن است از سومر سرچشمه گرفته باشد. این مفهومِ منزلگاه جاودانان، بعداً به تفکر بابلی ها که سومر را فتح کردند، منتقل شد. [ ۱]
بهشت برین سومری ها معمولاً با تمدن دیلمون در شرق عربستان مرتبط در نظر گرفته شده. سر هنری راولینسون اولین بار در سال ۱۸۸۰ میلادی، موقعیت جغرافیایی دیلمون را منطبق بر بحرین پیشنهاد کرد. این نظریه بعداً توسط فردریش دلیتش در کتاب Wo lag das Paradies در سال ۱۸۸۱ مطرح شد و نشان داد که این ناحیه در رأس خلیج فارس است. نظریه های مختلف دیگری در این زمینه ارائه شده است. دیلمون برای اولین بار در ارتباط با کور ( کوه ) ذکر شده است و این به ویژه مشکل ساز است زیرا بحرین بسیار مسطح است و دارای بالاترین قله تنها در ارتفاع ۱۳۴ متر ( ۴۴۰ فوت ) است[ ۲] همچنین، در حماسه اولیه انمرکار و فرمانروای ارته، ساختن زیگورات ها در اوروک و اریدو در دنیایی «قبل از استقرار دیلمون» توصیف می شود. در سال ۱۹۸۷، ترزا هوارد کارتر متوجه شد که مکان های موجود در این منطقه هیچ شواهد باستان شناسی از یک شهرک متعلق به ۳۳۰۰–۲۳۰۰ سال قبل از میلاد ندارند. او پیشنهاد کرد که دیلمون می تواند در دوره های مختلف اشاره به جاهای مختلفی داشته باشد و دیلمون دوران این عصر ممکن است هنوز ناشناخته باشد. [ ۳]
در لوح شماره ۹ نسخه استاندارد حماسه گیلگمش، گیلگمش از طریق جنگل سدر و اعماق ماشو به باغ خدایان می رود، مکانی که مشابه نسخه سومری «کوه پر از درخت سدر» است. [ ۴] توضیحات کمی از «باغ جواهرنشان» گیلگمش باقی مانده است، زیرا بیست و چهار خط از اسطوره آسیب دیده است و در آن نقاط متن قابل ترجمه نیست.
باستان شناس فرانتس ماریوس تئودور د لیاگر بول تأکید کرده است که کلمه ماشو در زبان سومری به معنی «دوقلوها» است. جنسن و زیمرن تصور می کردند که این مکان جغرافیایی بین جبل لبنان و جبل الشیخ در محدوده ضدلبنان است. ادوارد لیپینسکی و پیتر کایل مک کارتر پیشنهاد کرده اند که باغ خدایان مربوط به یک پناهگاه کوهستانی در دامنه لبنان و ضدلبنان است. [ ۵] محققان دیگر نیز پیوندهایی میان سدر لبنانی و باغ خدایان یافته اند.
تئوفیلوس پینچز در سال ۱۹۰۸ پیشنهاد کرد که اریدو بهشت برین سومریان است و آن را نه تنها شهری زمینی به این نام، بلکه شهری تصور می کند که در ژرف نیز قرار دارد و شامل درختان زندگی است که از رودخانه فرات آبشخور دارند. پینچز خاطرنشان کرد: «این مکان به عنوان مکانی که دسترسی به آن ممنوع بود، نشان داده شد، زیرا» هیچ فردی به میانهٔ آن وارد نشد؛ «مانند باغ عدن پس از سقوط. » در اسطوره ای به نام افسانه اریدو، توصیف می شود که این شهر «چشمه باشکوه ژرف»، «خانه خرد»، نخلستان مقدس و درخت کیسکانو با ظاهر لاجوردی دارد. فؤاد صفر همچنین در کاوش های باستان شناسی ۱۹۴۸ تا ۱۹۴۹ بقایای یک کانال را که از طریق اریدو عبور می کرد پیدا کرد. ویلیام فوکسل آلبرایت حدس زد: «اریدو به عنوان نام آبزو استفاده شده، همانطور که کوتو ( کوثا ) ، شهر نرگال، نام رایجش آرالو بود» و مشکلات را در ترجمه برجسته می کند، جایی که چندین مکان به همین نام خوانده می شد. [ ۶] آلفرد ارمیاس گفته که آرالو همان آریل در کرانه باختری بود و هم کوه خدایان و هم مکان ویرانی را نشان می دهد. همان طور که در مورد کلمه اکور، این نشان می دهد که ایده های مربوط به جهان زیرین از یک کشور کوهستانی خارج از بابل آمده است.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفبهشت برین سومری ها معمولاً با تمدن دیلمون در شرق عربستان مرتبط در نظر گرفته شده. سر هنری راولینسون اولین بار در سال ۱۸۸۰ میلادی، موقعیت جغرافیایی دیلمون را منطبق بر بحرین پیشنهاد کرد. این نظریه بعداً توسط فردریش دلیتش در کتاب Wo lag das Paradies در سال ۱۸۸۱ مطرح شد و نشان داد که این ناحیه در رأس خلیج فارس است. نظریه های مختلف دیگری در این زمینه ارائه شده است. دیلمون برای اولین بار در ارتباط با کور ( کوه ) ذکر شده است و این به ویژه مشکل ساز است زیرا بحرین بسیار مسطح است و دارای بالاترین قله تنها در ارتفاع ۱۳۴ متر ( ۴۴۰ فوت ) است[ ۲] همچنین، در حماسه اولیه انمرکار و فرمانروای ارته، ساختن زیگورات ها در اوروک و اریدو در دنیایی «قبل از استقرار دیلمون» توصیف می شود. در سال ۱۹۸۷، ترزا هوارد کارتر متوجه شد که مکان های موجود در این منطقه هیچ شواهد باستان شناسی از یک شهرک متعلق به ۳۳۰۰–۲۳۰۰ سال قبل از میلاد ندارند. او پیشنهاد کرد که دیلمون می تواند در دوره های مختلف اشاره به جاهای مختلفی داشته باشد و دیلمون دوران این عصر ممکن است هنوز ناشناخته باشد. [ ۳]
در لوح شماره ۹ نسخه استاندارد حماسه گیلگمش، گیلگمش از طریق جنگل سدر و اعماق ماشو به باغ خدایان می رود، مکانی که مشابه نسخه سومری «کوه پر از درخت سدر» است. [ ۴] توضیحات کمی از «باغ جواهرنشان» گیلگمش باقی مانده است، زیرا بیست و چهار خط از اسطوره آسیب دیده است و در آن نقاط متن قابل ترجمه نیست.
باستان شناس فرانتس ماریوس تئودور د لیاگر بول تأکید کرده است که کلمه ماشو در زبان سومری به معنی «دوقلوها» است. جنسن و زیمرن تصور می کردند که این مکان جغرافیایی بین جبل لبنان و جبل الشیخ در محدوده ضدلبنان است. ادوارد لیپینسکی و پیتر کایل مک کارتر پیشنهاد کرده اند که باغ خدایان مربوط به یک پناهگاه کوهستانی در دامنه لبنان و ضدلبنان است. [ ۵] محققان دیگر نیز پیوندهایی میان سدر لبنانی و باغ خدایان یافته اند.
تئوفیلوس پینچز در سال ۱۹۰۸ پیشنهاد کرد که اریدو بهشت برین سومریان است و آن را نه تنها شهری زمینی به این نام، بلکه شهری تصور می کند که در ژرف نیز قرار دارد و شامل درختان زندگی است که از رودخانه فرات آبشخور دارند. پینچز خاطرنشان کرد: «این مکان به عنوان مکانی که دسترسی به آن ممنوع بود، نشان داده شد، زیرا» هیچ فردی به میانهٔ آن وارد نشد؛ «مانند باغ عدن پس از سقوط. » در اسطوره ای به نام افسانه اریدو، توصیف می شود که این شهر «چشمه باشکوه ژرف»، «خانه خرد»، نخلستان مقدس و درخت کیسکانو با ظاهر لاجوردی دارد. فؤاد صفر همچنین در کاوش های باستان شناسی ۱۹۴۸ تا ۱۹۴۹ بقایای یک کانال را که از طریق اریدو عبور می کرد پیدا کرد. ویلیام فوکسل آلبرایت حدس زد: «اریدو به عنوان نام آبزو استفاده شده، همانطور که کوتو ( کوثا ) ، شهر نرگال، نام رایجش آرالو بود» و مشکلات را در ترجمه برجسته می کند، جایی که چندین مکان به همین نام خوانده می شد. [ ۶] آلفرد ارمیاس گفته که آرالو همان آریل در کرانه باختری بود و هم کوه خدایان و هم مکان ویرانی را نشان می دهد. همان طور که در مورد کلمه اکور، این نشان می دهد که ایده های مربوط به جهان زیرین از یک کشور کوهستانی خارج از بابل آمده است.
