بلدیه در ایران

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] بلدیّه یا همان شهرداری، واژه ای در ترکی، عربی، فارسی و دیگر زبان های سرزمین های اسلامی برای تشکیلات نوین اداره شهر از نوع اروپایی آن، در مقابل شکل های متقدم سازمان شهری در اسلام می باشد؛ در این مقاله، به تشکیلات بلدیه در کشور ایران از گذشته تا تحولات نوین آن پرداخته می شود.
بلدیّه (شهرداری)، واژه ای در ترکی، عربی، فارسی و دیگر زبان های سرزمین های اسلامی برای تشکیلات نوین اداره شهر از نوع اروپایی آن، در مقابل شکل های متقدم سازمان شهری در اسلام. این اصطلاح، ابتدا در ترکیه، که نهادها و خدمات شهری به شیوه غربی به صورت بخشی از «تنظیمات» وارد شد، پدید آمد.
تاریخچه بلدیه در ایران
در این بخش به تشکیلات بلدیه در کشور ایران از گذشته تا تحولات نوین آن پرداخته می شود.
← تصویب کتابچه قانون بلدیه
(۱) بلدیه، سال ۴، ش ۸ (شهریور ۱۳۰۴). (۲) کاوه بیات، «بلدیه نظامی، ۱۳۰۴ـ۱۳۰۰»، گنجینه، دفتر۲ (زمستان ۱۳۶۸). (۳) فرحزاد خمسئی، «اسنادی پیرامون شهرداری طهران و تشکیلات آن: ۱۲۸۶ـ۱۳۱۵ شمسی»، گنجینه، دفتر۲ (زمستان ۱۳۶۸). (۴) علی اکبر دهخدا، لغت نامه، زیرنظر محمد معین، تهران ۱۳۲۵ـ۱۳۵۹ ش. (۵) محسن روستایی، «فرهنگستان و واژگان مصوب و پیشنهادی (۱۳۱۴ـ۱۳۲۰ ش)»، گنجینه اسناد: فصلنامه تحقیقات تاریخی، سال ۷، دفتر ۱و ۲، ش ۲۵ و ۲۶ (بهار و تابستان ۱۳۷۶). (۶) سالنامه پارس، سال ۳ (۱۳۰۷ ش)، سال ۴ (۱۳۰۸ ش)، سال ۱۰ (۱۳۱۴ ش). (۷) جعفر شهری باف، تاریخ اجتماعی تهران در قرن سیزدهم، تهران ۱۳۶۷ـ ۱۳۶۸ ش. (۸) باقر عاقلی، روزشمار تاریخ ایران از مشروطه تا انقلاب اسلامی، تهران ۱۳۶۹ـ۱۳۷۰ ش. (۹) گنجینه، دفتر۲ (زمستان ۱۳۶۸). (۱۰) پاشالواء مختاری، تاریخ هفتاد ساله پلیس ایران، تهران ۱۳۲۶ ش.

پیشنهاد کاربران

بپرس