اوکراین به عنوان بخشی از جلگه پنتی - خزری نقش مهمی در برخوردهای فرهنگی اوراسیا ایفا کرده است.
اوکراین در دوران باستان بخشی از سکاستان بود و در دوره مهاجرت ها به مقصدی برای اسلاوهای نخستین تبدیل شد. پس از اواسط قرن چهاردهم، سرزمین های امروز اوکراین تحت حاکمیت سه قدرت خارجی اردوی زرین، دوک نشین بزرگ لیتوانی و خانات کریمه قرار گرفتند.
سکونت انسان در اوکراین به سال ها قبل از میلاد مسیح بازمی گردد، زمانی که در دوران نوسنگی فرهنگ کوکوتنی - تریپلی در منطقهٔ وسیعی گسترش یافت که بخش هایی از اوکراین امروزی شامل تریپیلیا و تمام منطقه دنیپر و دنیستر را در بر می گرفت. در عصر آهن، این سرزمین محل سکونت کیمریها، سکاها و سرمتیها بود. [ ۱] و بین ۷۰۰ تا ۲۰۰ قبل از میلاد نیز بخشی از سرزمین سکاها به حساب می آمد.
بعدها، مستعمرات یونان باستان، روم باستان و امپراطوری روم شرقی، مانند تایراس، اولبیا و هرموناسا در اوایل قرن ششم قبل از میلاد در کنار دریای سیاه تأسیس شدند و در اواسط قرن ۶ بعد از میلاد رونق خوبی پیدا کردند.
روس کیف نام دولتی قرون وسطایی اروپایی بود که در اواخر سدهٔ نهم میلادی تشکیل شد و پس از تازش مغول ها میان سال های ۱۲۳۷ تا ۱۲۴۰ میلادی از میان رفت. این مملکت در منابع هم عصر خویش، از جمله در متن های اسلامی، همواره روس خوانده می شده است و عنوان روسِ کیف مربوط به سدهٔ نوزدهم میلادی است که تاریخ نگاران موضوع روسیه برای اشاره به دولتی که پایتختش کی یف بوده این عنوان را بدان اطلاق نموده اند.
شکل اولیهٔ نظام سیاسی روس ها، خاقانات روس نام داشت. مرکزیت این خاقانات در ولیکی نووگورود قرارداشت. در ۸۸۲ میلادی وایکینگ ها شهر کی یف را از تصرف خزرها بیرون آوردند و آن را پایتخت روس کیف نمودند. این دولت در سدهٔ یازدهم میلادی به اوج خود رسید و مرزهایش از جنوب تا دریای سیاه، از خاور تا رودخانه ولگا، از باختر تا پادشاهی لهستان و گراندوشی لیتوانی گسترده شده بود. دورهٔ درخشان این نظام، روزگار فرمانروایی ولادیمیر کبیر و پسرش یاروسلاو خردمند بود که روس ها مسیحیت را پذیرفتند و نخستین قانون به یکی از زبان های اسلاوی شرقی به نام روسکایا پراودا پدیدآمد. فرمانروایان روس کیف از تبار نروژی های باستان و گروهی از وایکینگ ها بودند که بر اکثریتی از اسلاوها فرمان می راندند.
اردوی زرین بخشی از امپراتوری مغول که در دست جانشینان جوچی، پسر بزرگ چنگیز، بود گفته می شد که بخش هایی از ازبکستان، روسیه و قزاقستان و اوکراین کنونی را در بر می گرفت. متصرفات اردوی زرین، در قسمت اروپایی، امیرنشین های روس را در بر می گرفت که شامل کیف، مسکو، ریازان، چرنیکوف، سوزدال، سمولینسک، ولادیمیر و جز آن می گشت. تصرف بیشتر این ولایات در زمان اوگتای قاآن صورت پذیرفت و پسران اوگتای و چغتای و جوچی و نیز سردار بزرگ مغول سبتای یا سوبادای در این جنگ ها شرکت داشتند، اما ظاهراً فرمانده کل این قوای عظیم باتو پسر ارشد جوچی بود. این سپاه بزرگ در نسال بوزینه» در جمادی الثّانیه ۶۳۳ق/فوریه ۱۲۳۶م به سوی روسیه و اروپا روان شد. به گفته رشیدالدین فضل الله ( جامع التواریخ، به کوشش بلوشه، ۲/۴۳ ) ، باتو با لشکر به قصد پولو ( لهستان ) و باشغرد بر نشست. باتو ۲ ماه شهر کیف را محاصره کرد و سرانجام، به کمک قدان و بوری، آن شهر اشغال شد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاوکراین در دوران باستان بخشی از سکاستان بود و در دوره مهاجرت ها به مقصدی برای اسلاوهای نخستین تبدیل شد. پس از اواسط قرن چهاردهم، سرزمین های امروز اوکراین تحت حاکمیت سه قدرت خارجی اردوی زرین، دوک نشین بزرگ لیتوانی و خانات کریمه قرار گرفتند.
سکونت انسان در اوکراین به سال ها قبل از میلاد مسیح بازمی گردد، زمانی که در دوران نوسنگی فرهنگ کوکوتنی - تریپلی در منطقهٔ وسیعی گسترش یافت که بخش هایی از اوکراین امروزی شامل تریپیلیا و تمام منطقه دنیپر و دنیستر را در بر می گرفت. در عصر آهن، این سرزمین محل سکونت کیمریها، سکاها و سرمتیها بود. [ ۱] و بین ۷۰۰ تا ۲۰۰ قبل از میلاد نیز بخشی از سرزمین سکاها به حساب می آمد.
بعدها، مستعمرات یونان باستان، روم باستان و امپراطوری روم شرقی، مانند تایراس، اولبیا و هرموناسا در اوایل قرن ششم قبل از میلاد در کنار دریای سیاه تأسیس شدند و در اواسط قرن ۶ بعد از میلاد رونق خوبی پیدا کردند.
روس کیف نام دولتی قرون وسطایی اروپایی بود که در اواخر سدهٔ نهم میلادی تشکیل شد و پس از تازش مغول ها میان سال های ۱۲۳۷ تا ۱۲۴۰ میلادی از میان رفت. این مملکت در منابع هم عصر خویش، از جمله در متن های اسلامی، همواره روس خوانده می شده است و عنوان روسِ کیف مربوط به سدهٔ نوزدهم میلادی است که تاریخ نگاران موضوع روسیه برای اشاره به دولتی که پایتختش کی یف بوده این عنوان را بدان اطلاق نموده اند.
شکل اولیهٔ نظام سیاسی روس ها، خاقانات روس نام داشت. مرکزیت این خاقانات در ولیکی نووگورود قرارداشت. در ۸۸۲ میلادی وایکینگ ها شهر کی یف را از تصرف خزرها بیرون آوردند و آن را پایتخت روس کیف نمودند. این دولت در سدهٔ یازدهم میلادی به اوج خود رسید و مرزهایش از جنوب تا دریای سیاه، از خاور تا رودخانه ولگا، از باختر تا پادشاهی لهستان و گراندوشی لیتوانی گسترده شده بود. دورهٔ درخشان این نظام، روزگار فرمانروایی ولادیمیر کبیر و پسرش یاروسلاو خردمند بود که روس ها مسیحیت را پذیرفتند و نخستین قانون به یکی از زبان های اسلاوی شرقی به نام روسکایا پراودا پدیدآمد. فرمانروایان روس کیف از تبار نروژی های باستان و گروهی از وایکینگ ها بودند که بر اکثریتی از اسلاوها فرمان می راندند.
اردوی زرین بخشی از امپراتوری مغول که در دست جانشینان جوچی، پسر بزرگ چنگیز، بود گفته می شد که بخش هایی از ازبکستان، روسیه و قزاقستان و اوکراین کنونی را در بر می گرفت. متصرفات اردوی زرین، در قسمت اروپایی، امیرنشین های روس را در بر می گرفت که شامل کیف، مسکو، ریازان، چرنیکوف، سوزدال، سمولینسک، ولادیمیر و جز آن می گشت. تصرف بیشتر این ولایات در زمان اوگتای قاآن صورت پذیرفت و پسران اوگتای و چغتای و جوچی و نیز سردار بزرگ مغول سبتای یا سوبادای در این جنگ ها شرکت داشتند، اما ظاهراً فرمانده کل این قوای عظیم باتو پسر ارشد جوچی بود. این سپاه بزرگ در نسال بوزینه» در جمادی الثّانیه ۶۳۳ق/فوریه ۱۲۳۶م به سوی روسیه و اروپا روان شد. به گفته رشیدالدین فضل الله ( جامع التواریخ، به کوشش بلوشه، ۲/۴۳ ) ، باتو با لشکر به قصد پولو ( لهستان ) و باشغرد بر نشست. باتو ۲ ماه شهر کیف را محاصره کرد و سرانجام، به کمک قدان و بوری، آن شهر اشغال شد.
wiki: تاریخ اوکراین