خشم و هیاهو

خشم و هیاهو (The Sound and the Fury)
رمانی از ویلیام فاکنر، به زبان انگلیسی، منتشرشده در ۱۹۲۹. داستان پر از عشق و جنون خانوادۀ کامپسون از زبان بنجی روایت می شود که پیداست عقل و هوشی درست ندارد؛ از خلال تک گویی بنجی و پراکنده گویی هایش، تاریخ این خانواده و سرگذشت اشخاص با خشونتی خاص بیان می شود. خط روایتی خاصی نمی توان مشخص کرد، اما، داستان با جذابیتی که شیوۀ رواییِ نوین آن پیش چشم خواننده می گذارد، با کیفیتی شاعرانه و تصاویرِ از ریخت افتادۀ خاص خود پیش می رود. رمان حامل شکلی از ابهام ناب است که آن را از افسونی فوق العاده لبالب می کند. نکتۀ بسیار مهم رمان این است که سفیدپوست های داستان، خانوادۀ کامپسون، روند انحطاط را می پیمایند و فقط سیاهان هستند که گزند حوادث بر آن ها کارگر نیست. ژان پل سارتر این رمان را در مقاله ای به تفصیل ستود. نکته ای که سارتر بر آن انگشت نهاد، مسئلۀ زمان در خشم و هیاهو بود که نظر بسیاری دیگر از صاحب نظران را نیز به خود جلب کرد.