عبدالرحمان بن عروه غفاری

[ویکی فقه] عبدالرحمان بن عروه غفاری یکی از شهدای کربلا است.
او را عبدالرحمان بن عروه غفاری و عزرة و عَزْوَده نیز گفته اند.
حضور در کربلا
عبدالرحمان، از بزرگان و شجاعان بانفوذ کوفه بود. جدّش، حرّاق به حمایت از امام علی علیه السلام در جنگ های آن حضرت شرکت کرد. . آن گاه که در روز عاشورا بیشتر یاران سیّدالشهدا علیه السلام به شهادت رسیدند، او و برادرش، عبدالله به محضر امام حسین علیه السلام آمده و گفتند: ای ابوعبدالله! دشمن ما را محاصره کرده، دوست داریم مقابل تو بجنگیم و جان خویش را فدا سازیم. امام حسین علیه السلام به آنها خوش آمد گفت و اجازه میدان داد. عبدالرحمن، پس از عمرو بن قرظه انصاری . یا عمرو بن جناده و به قولی یحیی بن سلیم مازنی وارد میدان شد. او بیست و به قولی ۴۲ تن از دشمن را در دو نوبت به هلاکت رساند؛ و سرانجام در جنگ تن به تن به فیض شهادت نایل گشت.
رجز عبدالرحمان
وی در حال مبارزه چنین رجز می خواند:قَدْ عَلِمَتْ حَقّا بنو غِفارٍ • وخِنْدَفٌ بعد بنی نِزارلَنَضْرِبَنَّ مَعْشَر الفُجّارِ • بِکُلِّ عَضْبٍ صارمٍ بَتّاریا قوم ذو ذوا عن بنی الاحرار • بالمَشْرَفی والقَنا الخَطّارِ بنو غفار و خِنْدَف و بنی نزار به حقّ می دانند که با هر شمشیر برّان گروه بدکاران را می زنیم. ای قوم! با -شمشیر- مشرفی و نیزه جنبنده از فرزندان آزادگان دفاع کنید.
زیارتنامه عبدالرحمان
...