فهرستِ جایزه ها و افتخارات و نامزدی هایی که بهرام بیضایی به دست آورده است آیتم های سینمایی و غیرسینماییِ فراوانی را در بر می گیرد.
آوازهٔ بیضایی، که کمابیش به سرزمین های فارسی زبان محدود می شود، به جایزه گرفتن از فستیوال ها نبوده است؛ و، حال آن که، او از پذیرفتنِ جایزه هایی هم پرهیز نداشته است. داریوش آشوری از این لحاظ او را «در برابرِ» عبّاس کیارستمی سنجیده:[ ۱]
. . . می توان به هنرمندانِ «بیشینه گرا» ( maximalist ) مان اشاره کرد. شاید بهتر از همه به هنرمندِ بزرگی مانندِ بهرام بیضایی، که با نسنجیدنِ امکاناتِ واقعیِ خود و جهانِ «خاور - میانه»ایِ خود . . . با همه یِ کوشش هایِ پهلوانانه ای که کرد تا بال به بالِ اورسن ولز و کوراساوا بپرد، به چنین نام و اعتبارِ جهانی دست نیافت.
با این همه، بیضایی اغلب برترین نمایشنامه نویسِ زبانِ فارسی و بارها بهترین فیلم ساز و فیلمنامه نویسِ ایران شمرده شده است، از جمله در رأی گیری های فیلم شناسانِ ایرانی. خود در گفتگویی با سیامک پورزند دربارهٔ جشنواره های فیلم آورده: «نمی خواهم خودم را اندازهٔ شعور منتقد خارجی کنم. »
گاهی هم، اغلب آنجا که فرصتی ازش دریغ شده، خشم گرفته و جایزه ای را نگرفته یا پس داده است – از جمله در جریانِ مشکلاتِ نمایشِ فیلمِ مسافران، که یگانه جایزه اش از جشنوارهٔ فیلمِ فجرِ ۱۳۷۰ را به معاونتِ امورِ سینماییِ وزارتِ فرهنگ و ارشادِ اسلامی پس فرستاد. [ ۲]
در نامه ای به سالِ ۱۳۸۸ بیضایی اعلام کرد که یادگارها و جوایزش را به موزهٔ سینمای ایران می سپارد. [ ۳]
. . . هیچ جایزه ای ساخته ای را بهتر یا بدتر از آن که هست نمی کند، و به وام از بیهقی است که می گویم جایزه ها به اثر بزرگ شوند، نه اثر به جایزه ها. . . .
بیضایی، زمستانِ ۱۳۹۵[ ۴]
• جایزهٔ کانونِ فیلم ( دههٔ ۱۳۳۰ )
• دیپلمِ افتخارِ دفترِ بین المللیِ کتاب برای نسلِ جوان برای حقیقت و مرد دانا ( ۱۹۷۴ میلادی )
• مدرکِ افتخاری برای ارتباطِ فرهنگی با دانشجویان از دانشگاهِ تهران
• جایزهٔ فیلمِ برگزیدهٔ انجمنِ منتقدانِ مجلّهٔ فیلم برای باشو، غریبه ی کوچک ( اواخرِ سالِ ۱۳۶۷. مادرِ بیضایی در غیابِ خودش جایزه را گرفت. ) [ ۵]
• دیپلمِ افتخارِ انجمنِ منتقدانِ فیلمِ بلژیک برای باشو، غریبه ی کوچک، ۱۹۹۲ میلادی
• فیلمِ برگزیدهٔ منتقدان و نویسندگانِ سینمایی از سالِ ۱۳۷۱ ( ۱۳۷۲ )
• صدهزار تومان از جهانبخش نورایی برای فیلمِ مسافران، در مراسمِ اهدای جایزه به فیلم های برگزیدهٔ منتقدان و نویسندگانِ سینمایی ( ۱۳۷۲ )
• جایزهٔ ادبیِ گردون برای نمایشنامهٔ پرده خانه ( ۲۹ اردیبهشتِ ۱۳۷۳ ) [ ۶]
• تندیسِ خانهٔ سینما ( «به پاس دمیدن فرهنگ و هنر اسلامی و ایرانی در کالبد سینمای ایران»، [ ۷] به خاطرِ فیلمنامهٔ روز واقعه )
• تقدیرنامهٔ کانونِ کارگردانانِ خانهٔ سینما ( ۱۳۸۰ )
• جشنِ انجمنِ منتقدان و نویسندگانِ تئاترِ ایران ( ۱۳۸۲ )
• جایزهٔ بهترین نمایشِ سالِ ۱۳۸۲، جشنِ انجمنِ منتقدان و نویسندگانِ تئاترِ ایران ( ۱۳۸۳ )
• یک جایزه برای بهترین پژوهشِ تئاتری از وزارتِ فرهنگ و ارشادِ اسلامی با مسئولیتِ محمّدرضا لاهوتی، که بیضایی به مراسمِ اهدایش نرفت.
• تقدیر در مراسمِ جایزهٔ روزی روزگاری ( ۱۳۸۷ ) [ ۸]
• لوحِ تقدیرِ بنیادِ اکبر رادی ( ۱۳۸۸ ) [ ۹]
• قلمِ یادمانِ فردوسی ( ۱۳۸۸ ) [ ۱۰]
• تقدیرنامه ( ۱۳۹۰ )
• جایزهٔ مراسمِ انتخابِ آثارِ برترِ ادبیاتِ نمایشیِ ایران برای تاراج نامه ( ۱۳۹۰ )
• جایزهٔ یک عمر خدمت به فرهنگِ ایرانی از انجمنِ فارغ التّحصیلانِ ایرانیِ دانشگاهِ استنفورد
• جایزهٔ بیتا ( ۲۰۱۱ )
• جایزهٔ میراثِ فرهنگ ( ۲۰۱۲ )
• جایزهٔ سینا ( ۲۰۱۳ ) [ ۱۱]
• نشانِ ایسفا ( انجمنِ فیلمِ کوتاهِ ایران، ۱۳۹۴ ) [ ۱۲]
• دکتریِ افتخاریِ ادبیات ( دانشگاهِ سنت اندروز، اسکاتلند؛ ۱۳۹۶ )
• تندیسِ آرشِ جشنوارهٔ تیرگان ( ۲۰۱۷ )
• نشانِ آکادمیِ حمید سمندریان ( ۱۳۹۶ )
• نشانِ عالیِ هنر برای صلح ( ۱۳۹۷ ) [ ۱۳]
• مدالیومِ خانهٔ تئاتر ( ۱۳۹۸ )
• جایزهٔ جلال ستّاری ( ۱۳۹۸ )
• تقدیرنامهٔ کمیسیونِ ملّیِ یونسکو در ایران ( ۱۳۹۸ ) [ ۱۴]
• تقدیر در مراسمِ چلّهٔ عشق برای فیلمنامهٔ روز واقعه ( ۱۳۹۸ )
• لوحِ تقدیرِ مراسمِ انتخابِ آثارِ برترِ ادبیاتِ نمایشیِ ایران ( ۱۴۰۲ )
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفآوازهٔ بیضایی، که کمابیش به سرزمین های فارسی زبان محدود می شود، به جایزه گرفتن از فستیوال ها نبوده است؛ و، حال آن که، او از پذیرفتنِ جایزه هایی هم پرهیز نداشته است. داریوش آشوری از این لحاظ او را «در برابرِ» عبّاس کیارستمی سنجیده:[ ۱]
. . . می توان به هنرمندانِ «بیشینه گرا» ( maximalist ) مان اشاره کرد. شاید بهتر از همه به هنرمندِ بزرگی مانندِ بهرام بیضایی، که با نسنجیدنِ امکاناتِ واقعیِ خود و جهانِ «خاور - میانه»ایِ خود . . . با همه یِ کوشش هایِ پهلوانانه ای که کرد تا بال به بالِ اورسن ولز و کوراساوا بپرد، به چنین نام و اعتبارِ جهانی دست نیافت.
با این همه، بیضایی اغلب برترین نمایشنامه نویسِ زبانِ فارسی و بارها بهترین فیلم ساز و فیلمنامه نویسِ ایران شمرده شده است، از جمله در رأی گیری های فیلم شناسانِ ایرانی. خود در گفتگویی با سیامک پورزند دربارهٔ جشنواره های فیلم آورده: «نمی خواهم خودم را اندازهٔ شعور منتقد خارجی کنم. »
گاهی هم، اغلب آنجا که فرصتی ازش دریغ شده، خشم گرفته و جایزه ای را نگرفته یا پس داده است – از جمله در جریانِ مشکلاتِ نمایشِ فیلمِ مسافران، که یگانه جایزه اش از جشنوارهٔ فیلمِ فجرِ ۱۳۷۰ را به معاونتِ امورِ سینماییِ وزارتِ فرهنگ و ارشادِ اسلامی پس فرستاد. [ ۲]
در نامه ای به سالِ ۱۳۸۸ بیضایی اعلام کرد که یادگارها و جوایزش را به موزهٔ سینمای ایران می سپارد. [ ۳]
. . . هیچ جایزه ای ساخته ای را بهتر یا بدتر از آن که هست نمی کند، و به وام از بیهقی است که می گویم جایزه ها به اثر بزرگ شوند، نه اثر به جایزه ها. . . .
بیضایی، زمستانِ ۱۳۹۵[ ۴]
• جایزهٔ کانونِ فیلم ( دههٔ ۱۳۳۰ )
• دیپلمِ افتخارِ دفترِ بین المللیِ کتاب برای نسلِ جوان برای حقیقت و مرد دانا ( ۱۹۷۴ میلادی )
• مدرکِ افتخاری برای ارتباطِ فرهنگی با دانشجویان از دانشگاهِ تهران
• جایزهٔ فیلمِ برگزیدهٔ انجمنِ منتقدانِ مجلّهٔ فیلم برای باشو، غریبه ی کوچک ( اواخرِ سالِ ۱۳۶۷. مادرِ بیضایی در غیابِ خودش جایزه را گرفت. ) [ ۵]
• دیپلمِ افتخارِ انجمنِ منتقدانِ فیلمِ بلژیک برای باشو، غریبه ی کوچک، ۱۹۹۲ میلادی
• فیلمِ برگزیدهٔ منتقدان و نویسندگانِ سینمایی از سالِ ۱۳۷۱ ( ۱۳۷۲ )
• صدهزار تومان از جهانبخش نورایی برای فیلمِ مسافران، در مراسمِ اهدای جایزه به فیلم های برگزیدهٔ منتقدان و نویسندگانِ سینمایی ( ۱۳۷۲ )
• جایزهٔ ادبیِ گردون برای نمایشنامهٔ پرده خانه ( ۲۹ اردیبهشتِ ۱۳۷۳ ) [ ۶]
• تندیسِ خانهٔ سینما ( «به پاس دمیدن فرهنگ و هنر اسلامی و ایرانی در کالبد سینمای ایران»، [ ۷] به خاطرِ فیلمنامهٔ روز واقعه )
• تقدیرنامهٔ کانونِ کارگردانانِ خانهٔ سینما ( ۱۳۸۰ )
• جشنِ انجمنِ منتقدان و نویسندگانِ تئاترِ ایران ( ۱۳۸۲ )
• جایزهٔ بهترین نمایشِ سالِ ۱۳۸۲، جشنِ انجمنِ منتقدان و نویسندگانِ تئاترِ ایران ( ۱۳۸۳ )
• یک جایزه برای بهترین پژوهشِ تئاتری از وزارتِ فرهنگ و ارشادِ اسلامی با مسئولیتِ محمّدرضا لاهوتی، که بیضایی به مراسمِ اهدایش نرفت.
• تقدیر در مراسمِ جایزهٔ روزی روزگاری ( ۱۳۸۷ ) [ ۸]
• لوحِ تقدیرِ بنیادِ اکبر رادی ( ۱۳۸۸ ) [ ۹]
• قلمِ یادمانِ فردوسی ( ۱۳۸۸ ) [ ۱۰]
• تقدیرنامه ( ۱۳۹۰ )
• جایزهٔ مراسمِ انتخابِ آثارِ برترِ ادبیاتِ نمایشیِ ایران برای تاراج نامه ( ۱۳۹۰ )
• جایزهٔ یک عمر خدمت به فرهنگِ ایرانی از انجمنِ فارغ التّحصیلانِ ایرانیِ دانشگاهِ استنفورد
• جایزهٔ بیتا ( ۲۰۱۱ )
• جایزهٔ میراثِ فرهنگ ( ۲۰۱۲ )
• جایزهٔ سینا ( ۲۰۱۳ ) [ ۱۱]
• نشانِ ایسفا ( انجمنِ فیلمِ کوتاهِ ایران، ۱۳۹۴ ) [ ۱۲]
• دکتریِ افتخاریِ ادبیات ( دانشگاهِ سنت اندروز، اسکاتلند؛ ۱۳۹۶ )
• تندیسِ آرشِ جشنوارهٔ تیرگان ( ۲۰۱۷ )
• نشانِ آکادمیِ حمید سمندریان ( ۱۳۹۶ )
• نشانِ عالیِ هنر برای صلح ( ۱۳۹۷ ) [ ۱۳]
• مدالیومِ خانهٔ تئاتر ( ۱۳۹۸ )
• جایزهٔ جلال ستّاری ( ۱۳۹۸ )
• تقدیرنامهٔ کمیسیونِ ملّیِ یونسکو در ایران ( ۱۳۹۸ ) [ ۱۴]
• تقدیر در مراسمِ چلّهٔ عشق برای فیلمنامهٔ روز واقعه ( ۱۳۹۸ )
• لوحِ تقدیرِ مراسمِ انتخابِ آثارِ برترِ ادبیاتِ نمایشیِ ایران ( ۱۴۰۲ )
