مینا یا مرغ مینا ( به انگلیسی: Myna ) نام عمومی گروهی از پرندگان از خانوادهٔ سارها است. این پرندگان متعلق به راستهٔ گنجشک سانان بوده و شامل بیش از ۳۵ گونه مختلف هستند.
این پرندگان بومی جنوب آسیا و کشورهای مثل هند، پاکستان و بنگلادش هستند. چندین گونه از میناها به خصوص گونهٔ مینای معمولی به مناطقی وسیع در آمریکای شمالی، استرالیا، آفریقای جنوبی، فیجی و نیوزیلند به طور غیرطبیعی معرفی و وارد شده و به صورت یک گونهٔ مهاجم در این مناطق پراکنده و تکثیر شده اند. [ ۴]
نام «مینا» در حقیقت یک نام هندی است که ریشه ای سانسکریتی دارد و از زبان هندی به سایر زبان ها راه یافته است. واژهٔ مینا به طور کلی به تمامی گونه های سار که بومی شبه قارهٔ هند هستند گفته می شود. برخی از این گونه ها از نظر تکاملی ارتباط خویشاوندی نزدیکی با یکدیگر ندارند. [ ۵] [ ۶]
میناها پرندگانی با جثه ای متوسط از راستهٔ گنجشک سانان و خانوادهٔ سار هستند. این پرندگان دارای پاهایی قوی بوده و به صورت اجتماعی و در دسته های بزرگ قابل مشاهده هستند. پرواز میناها قوی و مستقیم بوده و معمولاً مناطق باز و دشتی دارای درختان و بوته های پراکنده را به عنوان زیستگاه خود انتخاب می کنند. رنگ اکثر گونه های مینا تیره است و معمولاً سیاه یا قهوه ای و گاهی براق هستند. بعضی از آن ها دارای نقش هایی سفید، خاکستری و زرد بر روی بدن و سر خود هستند. اکثر میناها، شکاف ها و سوراخ ها را برای آشیانه و تخم گذاری خود انتخاب می کنند. طول عمر میناها در طبیعت بین ۱۲ تا ۲۵ سال است. بعضی از گونه های مینا، دارای تعداد زیاد و جمعیت پایداری در طبیعت هستند و برخی از آن ها مانند مینای بالی، بسیار کمیاب و به شدت در معرض انقراض هستند. [ ۷]
میناها عموماً پرندگانی همه چیزخوار بوده و از میوه ها، دانه ها و سایر بخش های گیاهان و همچنین حشرات و جانوران کوچک تغذیه می کنند. برخی از گونه های مینا مانند مینای معمولی و مینای تپه ای معمولی از پرندگان سخنگو هستند و در شرایط اسارت، توانایی یادگیری و تکرار صداهای مختلف از جمله صدای انسان را داشته و گاهی به عنوان پرندهٔ اهلی و خانگی نگهداری می شوند. [ ۸] در تغذیه مینا بایستی بسیار دقت نمود و از مصرف بیش از حد دانه های روغنی و همچنین غذاهای حاوی آهن خودداری کرد، به این علت که می تواند منجر به ایجاد بیماری ذخیره آهن و لیپیدوز کبدی در مینا شده و عمر پرنده را به شدت کاهش دهد[ ۹] [ ۱۰] .
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاین پرندگان بومی جنوب آسیا و کشورهای مثل هند، پاکستان و بنگلادش هستند. چندین گونه از میناها به خصوص گونهٔ مینای معمولی به مناطقی وسیع در آمریکای شمالی، استرالیا، آفریقای جنوبی، فیجی و نیوزیلند به طور غیرطبیعی معرفی و وارد شده و به صورت یک گونهٔ مهاجم در این مناطق پراکنده و تکثیر شده اند. [ ۴]
نام «مینا» در حقیقت یک نام هندی است که ریشه ای سانسکریتی دارد و از زبان هندی به سایر زبان ها راه یافته است. واژهٔ مینا به طور کلی به تمامی گونه های سار که بومی شبه قارهٔ هند هستند گفته می شود. برخی از این گونه ها از نظر تکاملی ارتباط خویشاوندی نزدیکی با یکدیگر ندارند. [ ۵] [ ۶]
میناها پرندگانی با جثه ای متوسط از راستهٔ گنجشک سانان و خانوادهٔ سار هستند. این پرندگان دارای پاهایی قوی بوده و به صورت اجتماعی و در دسته های بزرگ قابل مشاهده هستند. پرواز میناها قوی و مستقیم بوده و معمولاً مناطق باز و دشتی دارای درختان و بوته های پراکنده را به عنوان زیستگاه خود انتخاب می کنند. رنگ اکثر گونه های مینا تیره است و معمولاً سیاه یا قهوه ای و گاهی براق هستند. بعضی از آن ها دارای نقش هایی سفید، خاکستری و زرد بر روی بدن و سر خود هستند. اکثر میناها، شکاف ها و سوراخ ها را برای آشیانه و تخم گذاری خود انتخاب می کنند. طول عمر میناها در طبیعت بین ۱۲ تا ۲۵ سال است. بعضی از گونه های مینا، دارای تعداد زیاد و جمعیت پایداری در طبیعت هستند و برخی از آن ها مانند مینای بالی، بسیار کمیاب و به شدت در معرض انقراض هستند. [ ۷]
میناها عموماً پرندگانی همه چیزخوار بوده و از میوه ها، دانه ها و سایر بخش های گیاهان و همچنین حشرات و جانوران کوچک تغذیه می کنند. برخی از گونه های مینا مانند مینای معمولی و مینای تپه ای معمولی از پرندگان سخنگو هستند و در شرایط اسارت، توانایی یادگیری و تکرار صداهای مختلف از جمله صدای انسان را داشته و گاهی به عنوان پرندهٔ اهلی و خانگی نگهداری می شوند. [ ۸] در تغذیه مینا بایستی بسیار دقت نمود و از مصرف بیش از حد دانه های روغنی و همچنین غذاهای حاوی آهن خودداری کرد، به این علت که می تواند منجر به ایجاد بیماری ذخیره آهن و لیپیدوز کبدی در مینا شده و عمر پرنده را به شدت کاهش دهد[ ۹] [ ۱۰] .
wiki: مرغ مینا