میهنه

لغت نامه دهخدا

میهنه. [ ن َ ] ( اِخ ) قریه ای است از قراء خاوران و آن مرکز خاوران بوده و در حاشیه بیابان مرو میان سرخس و ابیورد خراسان قرار داشته و نسبت بدان میهنی باشد و از آنجاست ابوسعید فضل اﷲبن ابی الخیر معروف به ابوسعید ابوالخیر و آن را مَهنَه نیز نامند.( یادداشت مؤلف ). شهرکی است [ به خراسان ] از حدود باورد و اندر میان بیابان نهاده. ( حدود العالم ) : چون به خراسان رسیدند در میهنه در منزل خواجه مؤید که از نوافل شیخ ابوسعید ابوالخیر است نزول فرموده بودند. ( انیس الطالبین ص 105 ). به طرف کاروانسرای میهنه رفتند... توجه به خواجه مؤید نمودند و فرمودند که امروز در شهر شما دوستی از دوستان حق آمده است. ( انیس الطالبین ص 105 ). رجوع به معجم البلدان شود.

فرهنگ فارسی

قریه ایست از قرائ خاوران و آن مرکز خاوران بوده و در حاشیه بیابان مرو میان سرخس و ابیورد خراسان قرار داشته و نسبت بدان میهنی باشد و از آنجاست ابو سعید فضل الله بن ابی الخیر

دانشنامه عمومی

مهنه ( مهنۀ خاوران ) یا میهنه، زادگاه و محل دفن ابوسعید ابوالخیر عارف نامدار سدۀ چهارم و پنجم قمری، ناحیه ای میان سرخس و ابیورد، اکنون در شهرستان قهقهه واقع در استان آخال در خاک کشور ترکمنستان در ۱۳۰ کیلومتری جنوب شرقی عشق آباد، مقابل چهچهه ( شهرستان کلات ) در خاک ایران است. آرامگاه ابوسعید ابوالخیر در ۵ کیلومتری شمال این شهرک قرار دارد. [ ۱] [ ۲]
عکس میهنه
wiki: میهنه
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس