میکروگلیا ( Microglia ) یا ریزپی بان ها[ ۱] یاخته هایی کوچک و غیرعصبی و میان بافتی با منشأ میان پوستی هستند که بخشی از ساختار حمایتی دستگاه عصبی مرکزی را تشکیل می دهد.
میکروگلیا ۵ تا ۲۰ درصد کل جمعیت سلول های گلیایی را تشکیل می دهند. این سلولها اولین جمعیت از سلولهای دستگاه عصبی مرکزی می باشند که در مقابل آسیب ها، عفونت ها و واکنش های التهابی مغزی نظیر بیماری آلزایمر، مالتیپل اسکلروزیز ( ام اس ) ، انسفالوپاتی و بیماری های پریونی پاسخگو می باشند.
میکروگلیا اعمالی شبیه ماکروفاژهای بافت های دیگر دارند که می توان به فاگوسیتوز میکرو ارگانیسم های مهاجم و سلولهای آسیب دیده، عرضه آنتی ژن و تولید سیتوکین و تولید کموکاین ها، تولید ایی کوزانوئیدها، اجزای کمپلمان، اسیدهای آمینه محرک مثل گلوتامات، پروتئینازها، رادیکالهای اکسیدایتو و نیتریک اکسید و پروتئین شوک حرارتی hsp ۷۰ اشاره نمود.
بر اساس مطالعات تکوینی و پاتوفیزیولژی سه فرم قابل شناسایی برای میکروگلیا تعریف شده است.
الف ـ میکروگلیا منشعب ( Ramified ) یا میکروگلیای در حال استراحت ( Resting ) در دستگاه عصبی مرکزی نرمال و بالغ و شرایط غیر پاتولژیک می باشد.
ب ـ میکروگلیا فعال شده ( Activated ) میکروگلیای غیرفاگوسیتیک که در نواحی واکنش های ثانویه بعلت قطع عصب و التهاب CNS یافت می شوند.
ج ـ میکروگلیای واکنش دهنده ( Reactive ) یا میکروگلیای فاگوسیتیک که در نواحی عفونی و نواحی دژنره شده نورونی یافت می شوند. در طی بیماری و آسیب CNS، میکروگلیا تغییراتی در شکل و ظاهر شان نشان می دهند. در حالت استراحت میکروگلیا بسیار منشعب با سیتوپلاسم دور هسته های کم می باشند. به محض صدمه پاتولژیک این سلولها هاپرتروفی پیدا می کنند و ضمائمشان کوتاه و پرپشت می شود.
دستگاه عصبی مرکزی از دو نوع سلول تشکیل شده است: نورون ها و گلیاها. میکروگلیاها یکی از انواع گلیاها هستند که ۲۰٪ از سلول های غیر نورونی را تشکیل می دهند. به طور کلی دونوع میکروگلیا در مغز وجود دارد. میکروگلیاهای ثابت که در پارانشیم مغزی پراکنده اند و میکروگلیاهای دور رگی که به طور دوره ای به وسیله سلول های جدید جانشین می شوند. این سلول ها دارای نقشهای متعددی مانند رشد و هدایت آکسون ها، حذف نورون های موقتی و سلول های ناهنجار هستند؛ که این عمل آنها شبیه نوع خاصی از سلولهای دستگاه ایمنی یعنی ماکروفاژها است. همین امر سبب این تصور شد که ممکن است منشأ میکرو گلیاها از سلولهای خون ساز با منشأ مزودرمی ( میان پوستی ) باشد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفمیکروگلیا ۵ تا ۲۰ درصد کل جمعیت سلول های گلیایی را تشکیل می دهند. این سلولها اولین جمعیت از سلولهای دستگاه عصبی مرکزی می باشند که در مقابل آسیب ها، عفونت ها و واکنش های التهابی مغزی نظیر بیماری آلزایمر، مالتیپل اسکلروزیز ( ام اس ) ، انسفالوپاتی و بیماری های پریونی پاسخگو می باشند.
میکروگلیا اعمالی شبیه ماکروفاژهای بافت های دیگر دارند که می توان به فاگوسیتوز میکرو ارگانیسم های مهاجم و سلولهای آسیب دیده، عرضه آنتی ژن و تولید سیتوکین و تولید کموکاین ها، تولید ایی کوزانوئیدها، اجزای کمپلمان، اسیدهای آمینه محرک مثل گلوتامات، پروتئینازها، رادیکالهای اکسیدایتو و نیتریک اکسید و پروتئین شوک حرارتی hsp ۷۰ اشاره نمود.
بر اساس مطالعات تکوینی و پاتوفیزیولژی سه فرم قابل شناسایی برای میکروگلیا تعریف شده است.
الف ـ میکروگلیا منشعب ( Ramified ) یا میکروگلیای در حال استراحت ( Resting ) در دستگاه عصبی مرکزی نرمال و بالغ و شرایط غیر پاتولژیک می باشد.
ب ـ میکروگلیا فعال شده ( Activated ) میکروگلیای غیرفاگوسیتیک که در نواحی واکنش های ثانویه بعلت قطع عصب و التهاب CNS یافت می شوند.
ج ـ میکروگلیای واکنش دهنده ( Reactive ) یا میکروگلیای فاگوسیتیک که در نواحی عفونی و نواحی دژنره شده نورونی یافت می شوند. در طی بیماری و آسیب CNS، میکروگلیا تغییراتی در شکل و ظاهر شان نشان می دهند. در حالت استراحت میکروگلیا بسیار منشعب با سیتوپلاسم دور هسته های کم می باشند. به محض صدمه پاتولژیک این سلولها هاپرتروفی پیدا می کنند و ضمائمشان کوتاه و پرپشت می شود.
دستگاه عصبی مرکزی از دو نوع سلول تشکیل شده است: نورون ها و گلیاها. میکروگلیاها یکی از انواع گلیاها هستند که ۲۰٪ از سلول های غیر نورونی را تشکیل می دهند. به طور کلی دونوع میکروگلیا در مغز وجود دارد. میکروگلیاهای ثابت که در پارانشیم مغزی پراکنده اند و میکروگلیاهای دور رگی که به طور دوره ای به وسیله سلول های جدید جانشین می شوند. این سلول ها دارای نقشهای متعددی مانند رشد و هدایت آکسون ها، حذف نورون های موقتی و سلول های ناهنجار هستند؛ که این عمل آنها شبیه نوع خاصی از سلولهای دستگاه ایمنی یعنی ماکروفاژها است. همین امر سبب این تصور شد که ممکن است منشأ میکرو گلیاها از سلولهای خون ساز با منشأ مزودرمی ( میان پوستی ) باشد.
wiki: میکروگلیا