نوکوئورو

نوکوئورو یک آب سنگ حلقوی در ایالات فدرال میکرونزی است. نوکوئورو بخشی از ایالت پوناپی در ایالات فدرال میکرونزی است و پس از کاپینگامارانگی، جنوبی ترین آب سنگ حلقوی این کشور است. هر دو آن ها خارج از محدوده مثلث پلی نزی هستند.
مردم محلی می گویند که در قرن ۱۸ یک مرد و خدمه شش آن از توکلائو در جنوب اقیانوس آرام، اولین کسانی بودند که برای زندگی به نوکوئورو آمدند. [ ۱]
بر اساس مدارک ثبت شده، اولین اروپایی وارد شده به این جزیره، افسر نیروی دریایی اسپانیا خوان باتیستا مونته ورده در ۱۸ فوریه ۱۸۰۶ فرمانده ناوچه سن رافائل از شرکت سلطنتی فیلیپین بود. به همین دلیل برای مدت طولانی در نقشه ها نام این جزیر به عنوان جزایر مونته ورده نوشته می شد. [ ۲] [ ۳] [ ۴]
نوکوئورو مکانی دور افتاده و بدون هیچ باند فرودگاه است و تنها هر چند ماه، یک قایق مسافری به آن رفت وآمد می کند.
مساحت کل جزیره، از جمله تالاب آن ۴۰ کیلومترمربع ( ۱۵ مایل مربع ) با زمینی به مساحت ۱/۷ کیلومترمربع ( ۰/۶۶ مایل مربع ) است که به بیش از ۴۰ جزیره کوچک در شمال، شرق و جنوب تالاب، تقسیم شده است. تاکنون، بزرگترین آن ها جزیره کوچک نوکوئورو است که مرکز جمعیت و پایتخت آن است. قطر تالاب ۶ کیلومتر ( ۳/۷ مایل ) است.
تا سال ۲۰۰۷، جمعیت نوکوئورو ۳۷۲ بوده هر چند صد نفر از آن ها در پوناپی زندگی می کنند.
ماهی گیری، دامداری و کشاورزی ( تارو و مغز نارگیل ) مشاغل اصلی مردم آن هستند. پروژه های اخیر به منظور کشت صدف مروارید تاهیتی و صدف چروک موفق بوده اند که باعث افزایش درآمد مردم جزیره شده است. [ ۵] [ ۶]
تنها مدرسه آن ۴ کلاس دارد و کودکان بیش از ۱۴ سال برای دبیرستان خود باید به پوناپی سفر کنند.
ساکنان نوکوئورویی که یک زبان پلی نزیایی است صحبت می کنند. این زبان هم خانواده زبان های کاپینگامارانگی، رِنِلِسی و پیلِنی است.
این جزیره هیچ گردشگری به جز گاه به گاه برای عبور قایق های بادبانی ندارد.