واژه نامه سنگسری

واژه نامهٔ سنگسری مهم ترین اثر علمی در گویش شناسی زبان سنگسری است که خاستگاه آن شهر مهدیشهر ( سنگسر ) است .
این واژه نامه توسط پرفسور چراغعلی اعظمی سنگسری تألیف شده است و شامل شرحی دربارهٔ سنگسر، ۱۸۰۰۰واژهٔ سنگسری همراه با دستور زبان و ضرب المثل های سنگسری به سه زبان فارسی، انگلیسی و سنگسری است .
در این واژه نامه هزاران واژه و اصطلاح که شامل کلیه شئون زندگی شهری و عشایری مردم سنگسر است، ثبت و ضبط شده است.
این کتاب یکی از ارزنده ترین آثار علمی و تحقیقی است که در رشته زبان شناسی تدوین شده است . پرفسور چراغعلی اعظمی سنگسری کار تدوین بیش از ۱۸ هزار واژه سنگسری را از تاریخ ۲۸آبان ۱۳۳۳ آغاز و تا سال ۱۳۵۱ ادامه داد .
این واژه نامه در سال ۱۳۵۱ با همکاری پروفسور گرنات ل. ویندفوهر توسط شعبه زبان دانشگاه میشیگان آمریکا در ۹۰۰ صفحه منتشر شده است.
با استناد به مقدمه ای که پرفسور اعظمی در ابتدای کتاب نوشته است، گردآوری واژه های سنگسری این کتاب ۱۸ سال طول کشیده که در ۱۱ سال آن ویندفوهر با وی در گردآوری اثر همکاری داشته است .
شجاع الدین شفا دبیرکل وقت اتحادیه جهانی ایرانشناسان در مقدمه ای بر این کتاب می نویسد  :
در دوران کنونی پژوهش های علمی و تحقیقی در ایران، انتشار این اثر را می باید تا حد زیادی سرآغاز فصل تازه ای در مطالعات مربوط به لهجه شناسی و زبان شناسی ایرانی، که با توجه به تحولات اجتماعی عصر حاضر و امکان از میان رفتن بسیاری از این لهجه ها اهمیت خاص دارد به شمار آورد .
[ ۱]
دکتر علی اشرف صادقی، زبان شناس مشهور نیز زبان سنگسری را به واسطه دارا بودن این واژه نامه، زبانی خوشبخت می داند.
واژه نامه سنگسری در سه فصل تدوین شده است که عبارت اند از  :
• مقدمه جامعی از دستور زبان سنگسری نوشته پروفسور گرنات ل. ویندفوهر
• واژه نامه سنگسری به سه زبان فارسی، سنگسری و انگلیسی
• ضمیمه ای از ضرب المثل های سنگسری