[ویکی فقه] وصف ذاتی، وصف مقوِّم ذات موضوع می باشد.
وصف ذاتی، وصفی است که مقوم ذات موصوف بوده و با انتفای آن، موصوف نیز از بین می رود؛ برای مثال، «ناطق» در «الانسان الناطق»، وصف ذاتی انسان است که با رفتن آن، موصوف (انسان) هم می رود.
مفهوم وصف ذاتی
وصف ذاتی نزد اصولیون مفهوم ندارد، زیرا با رفتن آن، ذات منتفی است.
نکته
مراد از وصف ذاتی در این جا، همان ذاتی کلیات خمس « ایساغوجی » است که شامل نوع، جنس و فصل می باشد.
وصف ذاتی، وصفی است که مقوم ذات موصوف بوده و با انتفای آن، موصوف نیز از بین می رود؛ برای مثال، «ناطق» در «الانسان الناطق»، وصف ذاتی انسان است که با رفتن آن، موصوف (انسان) هم می رود.
مفهوم وصف ذاتی
وصف ذاتی نزد اصولیون مفهوم ندارد، زیرا با رفتن آن، ذات منتفی است.
نکته
مراد از وصف ذاتی در این جا، همان ذاتی کلیات خمس « ایساغوجی » است که شامل نوع، جنس و فصل می باشد.
wikifeqh: وصف_ذاتی