پنکه سقفی

دانشنامه عمومی

پنکه سقفی نوعی فن است که با نیروی الکتریکی و معمولاً به صورت نصب مایی اشده در سقف اتاق ها مورد استفاده قرار می گیرد. حرکت پنکه سقفی به صورت دورانی است. از پنکه های سقفی در مناطقی که امکان استفاده از کولر آبی کم است، استفاده بیشتری می شود. همچنین بسیاری از پنکه های سقفی به عنوان چراغ نیز عمل می کنند که نیازی به چراغ های سقفی دیگری نباشد.
پنکه سقفی با افزایش سرعت هوا به طرز موثری افراد را خنک می کند. پنکه برخلاف تجهیزات تهویه مطبوع، دمای هوا یا رطوبت نسبی را کاهش نمی دهد، بلکه با کمک به تبخیر عرق و افزایش تبادل گرما از طریق همرفت، اثر خنک کننده ایجاد می کند. پنکه مقدار گرما اندکی را به اتاق اضافه می کند که عمدتاً ناشی از گرمای اتلاف موتور و تا حدی اصطکاک است. پنکه به طور قابل توجهی انرژی کمتری نسبت به تجهیزات تهویه مطبوع مصرف می کند؛ زیرا خنک کردن هوا از نظر ترمودینامیکی گران است.
اولین پنکه های سقفی چرخشی در اوایل دهه ۱۸۶۰ و ۱۸۷۰ در ایالات متحده پدید آمد و بجای تغذیه از موتور برقی، از جریان آب، توأم با یک توربین، برای به حرکت درآوردن پنکه استفاده می شد که سیستمی از تسمه ها، پره های این پنکه های دو پره ای را می چرخاند. این سیستم ها می توانستند چندین واحد پنکه را در خود جای دهند؛ به همین دلیل در فروشگاه ها، رستوران ها و ادارات محبوب شدند. برخی از این سیستم ها تا امروز باقی مانده اند و می توان آن ها را در بخش هایی از جنوب ایالات متحده مشاهده کرد.
پنکه سقفی برقی در سال ۱۸۸۲ توسط فیلیپ دیل ( Philip Diehl ) اختراع شد. او موتور برقی مورد استفاده در اولین چرخ خیاطی سینگر را مهندسی کرده بود و در سال ۱۸۸۲ آن موتور را برای استفاده در پنکه سقفی تطبیق داد. هر پنکه دارای یک واحد موتور مستقل خود بود، بدون اینکه نیازی به تسمه محرک داشته باشد. [ ۱]
عکس پنکه سقفیعکس پنکه سقفی
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بادساز آویزی
وسیله برای تولید باد که از سقف آویزان می شود

بپرس