چیلومیکرون

کیلومیکرون ( یا شیلومیکرون ) ( ( نام علمی: Chylomicron ) ) یک ذره لیپوپروتئینی در گردش در خون است که حاوی تری گلیسیرید ( ۸۵–۹۲٪ ) ، فسفولیپید ( ۶–۱۲٪ ) ، کلسترول ( ۱–۳٪ ) و پروتئین ( ۱–۲٪ ) است. کیلومیکرون ها به طور عمده تری گلیسرید غذا را پس از جذب روده ای به اندام ها منتقل می کنند و یکی از انواع پنجگانه لیپوپروتئین خون هستند. کیلومیکرون در سلول های پوششی روده ساخته می شود.
وجود پروتئین و فسفولیپید موجب می شود که چربی غیرمحلول در آب بتواند در جریان خون شناور شود. کیلومیکرون ها به طور عمده چربی ( تری گلیسرید ) غذا را پس از جذب از روده به اندام هایی مانند بافت چربی، عضلات، قلب و کبد منتقل می کنند.
کیلومیکرون نخست در روده و در ریزپرزهای روده جذب شده و با اگزوسیتوز وارد مویرگ های لنفی می شود سپس رگ های لنفی و مجرای لنفی چپ و راست ( مجرای لفی چپ قطورتر از راست است ) می شود.
سپس داخل سیاهرگ زیرترقوه ای چپ و راست شده، که لنف این دو مجرای لنفی ( چپ و راست ) بیشتر به سیاهرگ ترقوه ای چپ وارد می شود.
سپس به بزرگ سیاهرگ زبرین می رود.
داخل دهلیز راست شده،
از راه سرخرگ ششی به شش رفته و از سیاهرگ ششی به قلب برگشته و از قلب به تمام بدن از جمله کبد پمپ می شوند.
کیلومیکرون ها پس از رسیدن به کبد سه سرنوشت دارند:
• در کبد اندوخته شده و اگر بیشتر از اندازه مجاز اندوخه شود موجب بیماری کبد چرب می شود
• به LDL و HDL تبدیل می شود
• به بافت چربی می رود و در آنجا اندوخته می شود