کوکسیلا بورنتی

دانشنامه عمومی

باکتری کوکسیلابورنتی ( به انگلیسی: Coxiella burneti ) عامل بیماری تب کیو است.
ـ اجرامی میله ای معمولاً کوچکتر از ریکتزیا، ابعاد آن به طول ۲/ - ۴/ در ۴/ - ۰/۱ میکرومتر می باشد گاهی به شکل دیپلوباسیل به طول ۰/۱ - ۶/۱ یا گرد به قطر ۳/ - ۴/ میکرومتر در می آیند . فاقد تاژک و کپسول و در درون سیتوپلاسم غالباً در وضع انبوهی بزرگ به قطر ۲۰ - ۳۰ میکرومتر که به همدیگر قویاً چسبیده اند، نمایان هستند. گرم منفی، مثبت یا منفی و در درون یاخته زندگی کرده و مراحل مختلف سیر تکاملی خود را در همین حفره های مخصوص می پیماید.
جدار یاخته ای از ۲ یا ۳ لایه تشکیل که لایه خارجی تیره رنگ به ضخامت ۲۰nm، لایه روشن تری به ضخامت ۲۵nm و باز لایه سوم تیره رنگ به ضخامت ۴۵nm و نهایتاً در مواردی لایه اضافی دیگری که ضخامت ۲۰۰nm دارد تعیین کرده اند. وجود DNA شناخته شده و ممکن است به طور فیزیکی با ریبوزومهای محتوی RNA در سیتوپلاسم ارتباط داشته باشد. بیشتر گرام منفی است ولی آزمایشهای بیوشیمیایی می رساند که کوکسیلا بورنتی واجد بعضی خواص باکتری های گرم مثبت نیز می باشد. با گیمسا یا سایر روشهای رومانسکی به رنگ آبی، قرمز، یا ارغوانی و با تکنیک ماکیوولو به رنگ قرمز روشن در می آید. بهترین طریقه رنگ آمیزی با Auramine ( اورامین ) و آزمایش گسترش زیر میکروسکوپ فلورسان می باشد.
ـ کوکسیلا بورنتی انگل اجباری درون یاخته می باشد بنابراین در محیط کشت غیرزنده رشد نمی کند . کشت آن در رویان جوجه و در زرده تخم مرغ و در حرارت ۳۵ درجه بهتر و حداکثر رشد و نمو هنگامی است که مرگ رویان نزدیک می شود. برخلاف گونه های ریکتزیا تغییرات کوچک در درجه حرارت یا تاریخ برداشت نامساعد اثر نامطلوب از نظر مقدار محصول خواهد داشت، زمان تقسیم در رویان جوجه تقریباً ۱۲ ساعت می باشد. بعد از ۲ یا ۳ با پاساژ از جنین مرغ کشت بهتر و محصول نیز بیشتر خواهد بود که از این روش برای آزمایش های تهیه پادگن و C. F و آگلوتیناسیون استفاده می شود. کشت بافتی با استفاده از یاخته های مختلف مثل یاخته های اندوتلیال یا فیبروبلاست رویان جوجه یا با یاخته های موش امکان پذیر است ولی مقدار برداشت کمتر از محصول زرده رویان جوجه خواهد بود.
ـ کوکسیلا بورنتی از خیلی اجرام غیر هاگ دار در مقابل عوامل فیزیکی و شیمیایی مقاوم می باشد. مثلاً خشکی و پوسیدگی و حرارت اتاق به مدت طولانی اثر چندانی روی آن ندارد. این باکتری روزها و هفته ها روی شیر، خامه، کره و پنیر زنده و عفونت زا باقی می ماند. گرم کردن شیر خام در حرارت ۶۲ درجه بمدت ۳۰ دقیقه به منظور نابود سازی جرم کافی نیست. قدرت عفونی زایی جرم در مدفوع کنه تا ۵۶۸ روز محفوظ می ماند. ولی پاستوریزاسیون شیر به طریقه Flash در ۷۳ درجه به مدت ۱۵ ثانیه کاملاً مؤثر است.
عکس کوکسیلا بورنتی
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس