ابوامامه باهلی

[ویکی فقه] اَبواُمامه باهِلی، صُدَیّ بن عجلان بن وهب از قبیله قیس عیلان (د ۸۶ق/ ۷۰۵م)، از صحابه پیامبر (صلی الله علیه و اله و سلم) است.
در سالهای عمر او اختلاف است. از خود وی نقل کرده اند که در حجة الوداع (۱۰ق/ ۶۳۱م) ۳۰ ساله بوده و بر این اساس می بایست به هنگام مرگ حدود ۱۰۶ سال داشته باشد، اما برخی دیگر از منابع عمر او را ۹۱ سال دانسته اند.
علت اسلام آوردن
در این که ابوامامه چه وقت مسلمان شده، اطلاع دقیقی در دست نیست و تعدد کسانی از صحابه که کنیه ابوامامه داشته اند، عامل مؤثری در خلط مطالب بوده است. ابوالفتوح رازی آورده که ابوامامه نامی را به اسارت حور پیامبر (صلی الله علیه و اله و سلم) آوردند و رسول اکرم او را، بی آنکه فدیه بدهد یا مجبور به پذیرفتن اسلام شود، آزاد کرد. ابوامامه به اختیار خود اسلام آورد و از فرستادن آزوقه از یمامه برای کفار مکه خودداری کرد، ولی پیامبر (صلی الله علیه و اله و سلم) او را از این کار نهی نمود و مأمورش ساخت تا میان قبیله خود رود و آنان را به اسلام دعوت کند. ابوامامه پس از تحمل رنج فراوان، در این مأموریت توفیق یافت و قوم او دین اسلام را پذیرفتند.
شرکت در جنگ احد
طبرانی، با سندی ضعیف، آورده که وی در جنگ احد شرکت داشته است، ولی از شرکت او در دیگر غزوات و سرایا اطلاعی در دست نیست، جز این که او خود اظهار داشته که در « بیعه الرضوان » (۶ق) حاضر بوده است. وی مدتی در مصر اقامت گزید و همچنین چندی در دمشق و بیت المقدس ساکن شد تا این که به حمص رفت و بنا بر مشهور همان جا در قریه دَنْوه درگذشت.
از یاران معاویه
...