ابوعبدالله کرام

[ویکی فقه] ابوعبدالله شیعی، حسین بن احمد بن محمد بن زکریا، معروف به ابوعبدالله شیعی، داعی اسماعیلی و مؤسس دولت فاطمی در افریقیه.
وی اصالتاً کوفی بود و در آن جا به همراه برادر بزرگ ترش، ابوالعباس محمد (متوفی ۲۹۸)، به دعوت اسماعیلی پیوست.
تعلیم برای مأموریت
امام اسماعیلی وی را به یمن فرستاد و در آن جا تحت نظر داعی منصورالیمن (متوفی ۳۰۲)، معروف به ابن حوشب ، برای مأموریت خود تعلیم دید. ابوعبدالله حدود یک سال با ابن حوشب ماند و در سال ۲۷۸ رهسپار حج شد.
انتخاب محل مأموریت
پس از پایان زیارت، وارد مهمانی زائران بربر کتامه شد که در میان آنان کسانی بودند که پیش از این به تشیع گرویده بودند. ابوعبدالله اعتماد آنان را جلب کرد. آنان او را برای تعلیم، به کشورشان دعوت کردند و در بازگشت، ابوعبدالله ایشان را همراهی کرد. وی دریافت که آنان در منطقه ای دورافتاده در افریقیه زندگی می کنند که در آن جا اغلبیان صرفاً اقتدار ظاهری دارند. او آن جا را برای اجرای مأموریتش مناسب دید. ابوعبدالله در نیمه ربیع الاول ۲۸۰ به سرحد کتامه رسید و سرانجام در ایکجان ساکن شد که در منطقه کوهستانی دورافتاده ای میان سِطیف و میله قرار داشت و دارای استحکامات بود و آن جا مقر مأموریت وی گردید.
کسب اقتدار در کتامه
...