اختصاص حمد به خدا

[ویکی فقه] اختصاص حمد به خدا (قرآن). خدایتعالی هم در برابر اسماء جمیلش محمود و سزاوار ستایش است ، و هم در برابر افعال جمیلش ، و نیز هیچ حمدی از هیچ حامدی در برابر هیچ امری محمود سر نمی زند مگر آنکه در حقیقت حمد خدا است ، برای آنکه آن جمیلی که حمد و ستایش حامد متوجه آنست فعل خدا است ، و او ایجادش کرده ، پس جنس حمد و همه آن از آن خدا است .
همه حمدها و ستایشها به خداوند اختصاص دارد: «الحمد لله...؛ ستایش مخصوص خداوندی است...»، («ال» در «الحمد لله» از نوع جنس و مفید استغراق است.) نیز
← جهل به حمد خدا
جمله «الحمد لله» ثنایی است برای خدا بدان جهت که بندگی کردن برای او بهتر است از بندگی برای غیر ا، خداوندی که با ذکر این مثلهای روشن راه را به شما نشان داده، و دلائل واضح را برای تشخیص حق از باطل در اختیار شما قرار داده است، خداوندی که همه را به اخلاص دعوت می کند و در سایه اخلاص آرامش می بخشد، چه نعمتی از این بالاتر؟ و چه شکری و حمدی از این لازمتر؟