اعراض از تصریح به حکم

[ویکی فقه] اعراض از تصریح به حکم، خودداری از تصریح به حکم را می گویند.
«اعراض» یکی از اسلوب های بلاغی و بدیعی قرآن است که در آن متکلم از اظهار حکم صریح اعراض کرده، آن را مبهم می گذارد.
مثال
مانند:۱. (... ومن یخرج من بیته مهاجرا الی الله ورسوله ثم یدرکه الموت فقد وقع اجره علی الله وکان الله غفورا رحیما)؛ "و هر کس(به قصد) مهاجرت در راه خدا و پیامبر او از خانه اش به درآید سپس مرگش دررسد پاداش او قطعا بر خداست و خدا آمرزنده مهربان است". در این آیه از بیان مقدار جزا و پاداش، اعراض ، و به منظور عظیم جلوه دادن مقدار آن به ذکر ثواب مشترک اعمال خوب اکتفا شده است.۲. (ان الذین آمنوا وعملوا الصالحات انا لا نضیع اجر من احسن عملا)؛ "کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته کرده اند(بدانند که) ما پاداش کسی را که نیکوکاری کرده است تباه نمی کنیم". در این آیه نیز از بیان مقدار پاداش اعراض شده است.