دایگی

[ویکی فقه] دایگی یعنی اینکه زنی مسئولیت شیر دادن و پرورش دادن کودک دیگران را بر عهده بگیرد. از احکام دایگی در بابهای اجاره، نکاح و دیات سخن گفته اند.
دایگی به شیر دادن و پرورش کودک دیگری گفته می شود.
اجاره دایه
زن می تواند با اجازه شوهر برای دایگی اجیر شود و در صورت عدم رضایت شوهر و منافات داشتن دایگی با حق واجب زوج، اجاره دادن خود برای این کار بر زن حرام و اجاره باطل است. مشاهده کودک توسط دایه یا توصیف آن، به گونه ای که جهالت بر طرف گردد، شرط صحت عقد اجاره است. در اینکه مشخص بودن محل شیر دادن نیز شرط است یا نه، اختلاف است. زنی که تنها برای دایگی اجیر شده، کارهایی همچون پرستاری، نگهداری و شستن لباسهای کودک بر او واجب نیست، مگر آنکه حضانت و پرستاری یا بردن در منزل در متن عقد ذکر شود که در فرض آخر، مراقبت از کودک لازمه آن خواهد بود.
شرایط دایه
مستحب است دایه ای که برای کودک برمی گزینند، آزاد، دوازده امامی، عاقل، عفیف و زیبا باشد و اجیر کردن کنیز، غیر دوازده امامی، کم خرد، زنازاده، زشت صورت، بد خوی و زنی که از راه زنا حامله و دارای شیر شده، مکروه است. در حال اضطرار می توان زن ذمی را برای دایگی برگزید. در این صورت سزاوار است او را از نوشیدن شراب و خوردن گوشت خوک بازداشت؛ لیکن سپردن کودک به وی برای بردن به منزل مکروه است. این کراهت درباره دایه مجوسی شدیدتر است.
احکام دیات دایه
...