رابطه نبوت و عصمت

[ویکی فقه] عصمت و مصونیت از خطا و لغزش، یکی از شرایط نبوت است، زیرا بدون آن غرض از بعثت تحقق نمی پذیرد. از این رو، در اصل لزوم عصمت پیامبران الهی، میان علمای ادیان و مذاهب اختلافی نیست.
عصمت پیامبران مراحلی دارد که یادآور می شویم:۱.مصونیت از خطا در دریافت وحی و ابلاغ آن.۲.مصونیت از مخالفت با احکام الهی در عمل. (مانند این که واجبی را ترک نماید یا کار حرامی را انجام دهد)۳.مصونیت از اشتباه در موضوعات و مصادیق احکام. (مانند این که در تشخیص وقت نماز یا جهت قبله یا تعداد رکعات نماز یا مقدار بدهی مالی به افراد اشتباه کند)۴.مصونیت از اشتباه در مسایل مربوط به مصالح و مفاسد اجتماعی (مثل این که درجایی که صلح به صلاح جامعه است، جنگ را ترجیح دهد، یا برعکس) و فردی.۵.مصونیت از اشتباه در مسایل عادی زندگی فردی.
عصمت در دریافت و ابلاغ وحی
عصمت در دریافت و حفظ و ابلاغ وحی، در واقع خمیر مایه نبوت است و بدون آن، نبوت و ارسال پیامبران بی فایده خواهد بود.بنابراین، همان دلیلی که بر ضرورت نبوت اقامه شده است، دلیل بر لزوم عصمت در تبلیغ الهی نیز هست.توضیح این که: در باب ضرورت نبوت، گفته شده است از آن جا که ادراک های عادی انسان ها، برای شناسایی کامل راه سعادت و شقاوت، کافی نیست، پس خدا باید این نقص و کمبود را از راه وحی و ارسال پیامبر جبران کند.در غیر این صورت، هدف از خلقت انسان ـ که تکامل اختیاری می باشد ـ نقض می شود، زیرا تکامل اختیاری در گرو شناخت صحیح و کافی است، و آن امر نیز بدون بعثت انبیاء حاصل نخواهد شد.پس اگر خداوند پیامبری بفرستد، ولی این پیامبر در دریافت وحی یا حفظ و ابلاغ آن دچار خطا گردد، هدف از بعثت نقض خواهد شد، و این کار با حکمت خدا منافات دارد.
← آشکار کردن اسرار غیب
متکلمان امامیه معتقدند؛ این نوع از عصمت قبل و بعد از بعثت، و نیز گناهان کبیره و صغیره هر دو را ـ خواه به صورت عمدی یا سهوی ـ شامل می شود. دو دلیل زیر، این مسئله را اثبات می کند:
← گفتار و رفتار
...