[ویکی فقه] سریه ابی سلمه، در اول ماه محرم سال سوم هجرت اتفاق افتاد. پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلّم) در این سریه، ابوسلمه را به سوی سرزمین طیّ اعزام فرمود. در نتیجۀ این سریه، خطری که از جانب مشرکان بنی اسد متوجه مدینه و اسلام شده بود، دفع گردید به علاوۀ آنکه غنائم زیادی نصیب مسلمانان شد.
"سریه" به گروهی از سپاه گفته می شود که به دستور رسول خدا (صلی الله علیه و آله وسلّم) به سوی مکانی و برای انجام ماموریتی اعزام می شدند، بدون آنکه پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلّم) همراه آنان باشد.
علت وقوع سریه
آنچه موجب وقوع این سریه شد؛ آن بود که مردی از قبیله طیّ (قبیله ای عربی قحطانی است که در یمن ساکن بودند؛ اما بعدها آن مکان را ترک کرده و در «سَمِیراء» و «فید» و در نزدیکی بنی اسد ساکن شدند.) به مدینه آمد و به دیدار زنی از خویشاوندان خود رفت که همسر مردی از اصحاب رسول خدا (صلی الله علیه و آله وسلّم) بود. وی ضمن صحبت، به آن مرد صحابی خبر داد که "طلیحه" و "سلمه" پسران "خویلد" را در حالی ترک کرده است که خویشان و یاران خود را برای جنگ با رسول خدا (صلی الله علیه و آله وسلّم) فراخوانده اند. و قصد حرکت به سوی مدینه داشته و گفته اند: ما به محل اصلی و خانه محمد حمله می کنیم و غنیمتی از اطراف مدینه به دست می آوریم؛ زیرا، رمه های مسلمانان نزدیک مدینه اند. ما با اسب هایمان، که در بهار کاملا چریده اند، حمله می کنیم و شتران تیزرو را نیز به همراه داریم. اگر موفق شویم چیزی به غارت ببریم، کسی به ما نخواهد رسید و اگر هم با مسلمانان مواجه شویم، آماده جنگ هستیم، ما اسب داریم که آنها ندارند و شترانی تیزرو همراه ماست که همچون اسب اند. وانگهی مسلمانان سرکوب شده و ترسیده اند، چه، بتازگی قریش با آنان درافتاده اند و تا مدتها سر و سامان نخواهند گرفت و کسی گرد آنان جمع نخواهد شد.
مخالفت با بنی اسد
مردی از میان آنان، که نامش "قیس بن حارث" بود، برخاست و گفت: ای قوم، به خدا، این کار شما صحیح نیست! اولا آنها کسی از ما را نکشته اند و ما خونی بر گردن آنها نداریم، به علاوه، آنها غارت آماده ای برای غارتگر نیستند، سرزمین ما از مدینه دور است و وضعیت ما مانند وضعیت قریش نیست. قریش مدتها صبر کرد و از همه اعراب یاری طلبید، وانگهی، آنها از مسلمانان خون طلب داشتند و در حالی که اسبها و شتران فراوان و اسلحه زیاد و سه هزار جنگجو، غیر از اتباع خود، داشتند و حمله کردند و حال آنکه تمام تلاش شما در این است که همراه سیصد نفر، آن هم اگر به این مقدار برسد، خود را به زحمت اندازید و از سرزمین خود بیرون بروید و من مطمئن نیستم که کار به زیان شما تمام نشود و از آنان شکست نخورید؛ اما آنان به حرف او توجهی نکردند.
اعزام محمد بن مسلمه
...
"سریه" به گروهی از سپاه گفته می شود که به دستور رسول خدا (صلی الله علیه و آله وسلّم) به سوی مکانی و برای انجام ماموریتی اعزام می شدند، بدون آنکه پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلّم) همراه آنان باشد.
علت وقوع سریه
آنچه موجب وقوع این سریه شد؛ آن بود که مردی از قبیله طیّ (قبیله ای عربی قحطانی است که در یمن ساکن بودند؛ اما بعدها آن مکان را ترک کرده و در «سَمِیراء» و «فید» و در نزدیکی بنی اسد ساکن شدند.) به مدینه آمد و به دیدار زنی از خویشاوندان خود رفت که همسر مردی از اصحاب رسول خدا (صلی الله علیه و آله وسلّم) بود. وی ضمن صحبت، به آن مرد صحابی خبر داد که "طلیحه" و "سلمه" پسران "خویلد" را در حالی ترک کرده است که خویشان و یاران خود را برای جنگ با رسول خدا (صلی الله علیه و آله وسلّم) فراخوانده اند. و قصد حرکت به سوی مدینه داشته و گفته اند: ما به محل اصلی و خانه محمد حمله می کنیم و غنیمتی از اطراف مدینه به دست می آوریم؛ زیرا، رمه های مسلمانان نزدیک مدینه اند. ما با اسب هایمان، که در بهار کاملا چریده اند، حمله می کنیم و شتران تیزرو را نیز به همراه داریم. اگر موفق شویم چیزی به غارت ببریم، کسی به ما نخواهد رسید و اگر هم با مسلمانان مواجه شویم، آماده جنگ هستیم، ما اسب داریم که آنها ندارند و شترانی تیزرو همراه ماست که همچون اسب اند. وانگهی مسلمانان سرکوب شده و ترسیده اند، چه، بتازگی قریش با آنان درافتاده اند و تا مدتها سر و سامان نخواهند گرفت و کسی گرد آنان جمع نخواهد شد.
مخالفت با بنی اسد
مردی از میان آنان، که نامش "قیس بن حارث" بود، برخاست و گفت: ای قوم، به خدا، این کار شما صحیح نیست! اولا آنها کسی از ما را نکشته اند و ما خونی بر گردن آنها نداریم، به علاوه، آنها غارت آماده ای برای غارتگر نیستند، سرزمین ما از مدینه دور است و وضعیت ما مانند وضعیت قریش نیست. قریش مدتها صبر کرد و از همه اعراب یاری طلبید، وانگهی، آنها از مسلمانان خون طلب داشتند و در حالی که اسبها و شتران فراوان و اسلحه زیاد و سه هزار جنگجو، غیر از اتباع خود، داشتند و حمله کردند و حال آنکه تمام تلاش شما در این است که همراه سیصد نفر، آن هم اگر به این مقدار برسد، خود را به زحمت اندازید و از سرزمین خود بیرون بروید و من مطمئن نیستم که کار به زیان شما تمام نشود و از آنان شکست نخورید؛ اما آنان به حرف او توجهی نکردند.
اعزام محمد بن مسلمه
...
wikifeqh: سریه_ابی_سلمه_به_قطن