ابن قانع

لغت نامه دهخدا

ابن قانع. [ اِ ن ُ ن ِ ] ( اِخ ) حافظ ابوالحسین عبدالباقی بغدادی. از علما و محدثین مشهور. او راست : کتاب معجم الشیوخ. مولد او به سال 295 هَ.ق. و وفات در سنه 351 بوده است.

فرهنگ فارسی

از محدثین مشهور اوراست کتاب معجم الشیوخ

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] اِبْن ِ قانِع ، ابوالحسین عبدالباقی بن قانع بن مرزوق اموی (۲۵ ذیقعده ۲۶۵- ۷ شوال ۳۵۱ق /۱۹ ژوئیه ۸۷۹ - ۸ نوامبر ۹۶۲م )، محدث بغدادی و نویسنده شرح حال صحابه بود .
وی از موالی بنی امیه بود و به همین جهت او را اموی خوانده اند. براساس آنچه در برخی منابع آمده ، او مذهب حنفی داشته است ، ولی از آن جا که طوسی نام وی را در الفهرست و رجال خود آورده ، برخی از متأخرین او را از امامیه دانسته اند. خطیب بغدادی پس از اشاره به تضعیف ابن قانع از سوی برقانی ، توثیق وی را توسط جمعی از مشایخ بغداد نقل کرده و ضمناً یادآور شده که ابن قانع در دو سال آخر عمر دچار اختلاط شده است .
← اساتید
(۱) احمد ابن حجر، لسان المیزان ، حیدرآباد دکن ، ۱۳۳۰ق . (۲) ابن خلکان ، وفیات . (۳) احمد ابن قانع ، ط، معجم الصحابة، نسخة خطی کوپریلی ، شم ۴۵۲. (۴) علی ابن ماکولا، الاکمال ، حیدرآباد دکن ، ۱۴۰۶ق /۱۹۸۶م . (۵) احمد جصاص ، احکام القرآن ، به کوشش محمد صادق قمحاوی ، بیروت ، ۱۴۰۵ق /۱۹۸۵م . (۶) حاجی خلیفه ، کشف . (۷) احمد خطیب بغدادی ، تاریخ بغداد، قاهره ، ۱۳۴۹ق . (۸) علی دارقطنی ، السنن ، به کوشش عبدالله هاشم یمانی ، مدینه ، ۱۳۸۶ق . (۹) محمد ذهبی ، سیراعلام النبلاء، به کوشش شعیب ارنؤوط و ابراهیم زیبق ، بیروت ، ۱۴۰۴ق /۱۹۸۴م . (۱۰) محمد ذهبی ، میزان الاعتدال ، به کوشش علی محمد بجاوی ، قاهره ، ۱۳۸۲ق /۱۹۶۳م . (۱۱) محمد طوسی ، رجال ، به کوشش محمدصادق بحرالعلوم ، نجف ، ۱۳۸۱ق /۱۹۶۱م . (۱۲) محمد طوسی ، الفهرست ، مشهد، ۱۳۵۱ش . (۱۳) ظاهریه ، خطی (مجامیع ). (۱۴) فهرس مجامیع المدرسة العمریة، به کوشش یاسین محمد سواس ، کویت ، ۱۴۰۸ق /۱۹۸۷م . (۱۵) کوپریلی ، خطی .

پیشنهاد کاربران

بپرس